Witam serdecznie,
mam zostać matką chrzestną swojej siostrzenicy. Jestem w 5 m-cu ciąży. Oczywiście, że się zgodziłam, uważam to za zaszczyt. Ciągle słyszę jednak od ludzi, że nie można zostać matką chrzestną dziecka będąc w ciąży bo źle to wróży dziecku (nie wiem któremu). Nie chcę wierzyć w takie zabobony bo przecież nasza wiara całkowicie zakazuje wierzenia w takie ludzkie wymysły, ale ciągle chodzi mi to po głowie. Jak z tym jest?

Jest tak jak piszesz - zgubny i grzeszny zabobon.
//pokreśliłem kluczowe słowo - wróżyć

Jeśli nie ma żadnych prawnych przeciwwskazań, to zapewniam, że ciąża nie szkodzi dziecku przyjmującemu chrzest,a jeśli sytuacja bycia chrzestną nie jest dla Ciebie zbyt stresująca, to i Twojemu dziecku sam fakt uczestniczenia w tym wydarzeniu nie zaszkodzi

Przeszkoda - ciąża - żadna. O ile spełniasz warunki dla chrzestnych - życie wiarą, praktykowanie, dobry przykład dla chrzestnego - to ciąża nic nie zmienia.

spotkałam się z tym idiotycznym zabobonem i byłam w szoku. Moja siostra miała zostać poproszona na chrzestną będąc we wczesnej ciąży. Niejako przy okazji ten fakt wyszedł i ............. poprosili kogoś innego. To było bardzo niemiłe i kretyńskie moim zdaniem. Nie wiem jak można wierzyć w takie rzeczy...

Czyli jak rozumiem, fakt bycia chrzestnej w ciąży ma 'źle wróżyć' dziecku chrzczonemu...

No niestety ciągle takie rzeczy się zdarzają i to o dziwo nawet u ludzi z dużych miast i dobrze wykształconych (co przeczy, że taka ciemnota tylko na wsi się zdarza).

Oj, nie oburzajcie się tak. Ja wiele przesądów, także i ten ma pewne praktyczne uzasadnienie. W jakich okolicznościach przez wieki najczęściej umierały kobiety? Ano, przy porodach. Chrzestna w ciąży po prostu potencjalnie była osobą, która mogła długo nie pełnic tej funkcji. Jeśli do tego dodac zwyczaj, ze w razie braku rodziców to chrzestni przejmowali opiekę nad chrześniakiem, to chrzestna, której lada miesiąc moglo na świecie zabraknąc, nie była po prostu dobrym wyborem.
Oczywiście obecnie to już tak z wielu względów nie działa

Jakoś takie tłumaczenie mnie nie przekonuje, gdyż wówczas należałoby w ogóle zrezygnować z kobiet jako matki chrzestne, albo brać takie, co już dzieci mieć nie będą. Bo co z tego, że obecnie nie ma, gdy jednak za rok będzie w ciąży?

Czy to tłumaczenie przesądu jest Twoim autorskim, czy jakimś oficjalnym?

Owszem, ten przesąd jak każdy inny ma racjonalne wyjaśnienie, ale nie takie jak pisze Blanka.
Wiąże się z pewnym... można powiedzieć zwyczajem... pochodzącym częściowo z judaizmu, a częściowo z wcześniejszych tradycji religijnych: kobieta w pewnych okresach swojego życia była uznawana za nieczystą. Chodzi tu o menstruację, ciążę, poród i połóg oraz agonię. Również zwłoki były uznawane za nieczyste. Pierwotnie te okresy były związane ze specjalnymi, misteryjnymi rytuałami przejścia- później zostały utrwalone jako momenty kiedy kobieta jest nieczysta. Religioznawcy tłumaczą tę "nieczystość" staniem na granicy dwóch światów: żywych i duchów. Ciężarno nosi w sobie element zaświatów- nieochrzczoną, "pogańską" duszę.
Akurat jeśli chodzi o nieczystość kobiety w ciąży- wspomina o niej ST, a jej oczywistym znakiem był katolicki obrzęd wywodu położnicy, następujący ok. 6 tygodni po porodzie, polegający na oczyszczeniu i pokucie.

Szumi, co to jest "oficjalne tłumaczenie przesądu"?

no ale teraz... już dawno chyba nie ma takich zwyczajów o jakich pisze Rojza. Ten przypadek o którym ja wspominałam miał miejsce ... w jednym z największych miast i dotyczył pary bardzo zamożnych , wykształconych i "wysoko postawionych " rodziców....
A z ciekawości- jesli kiedyś tak jak piszecie kobieta w ciąży była uważana za nieczystą (naprawdę? w chrześcijaństwie? bo u Zydów to wiemy, ale u chrześcijan?...w chrześcijańskiej tradycji ciąża to stan błogosławiony...) i jeśli był ten obrzęd z położnicą- czy kobieta w ciązy przystępowała do komunii?

Rojza Genendel, ale nadal mi to nie pasuje do chrześcijaństwa...



W ST nie ma takiej nieczystości. Owszem kobieta jest nieczysta po porodzie, ale wiąże się to z wylaniem krwi podczas porodu (tak samo jak nieczystość zaciąga poprzez krwawienie miesięczne). Przez sam fakt bycia w ciąży nie zaciąga nieczystości. Ba, ciąża, nie bez kozery, jest nazywa stanem błogosławionym.

Jakoś ten przesąd ciągle pozostaje dla mnie mało racjonalny.

Owszem, nie ma już tego zwyczaju, ale pozostał przesąd jako ślad. Tak jak śladem wiary w boginki i odmieńce jest wiązaniem dzieciom czerwonych kokardek.
Dobry opis kościelnego wywodu znajduje daje Sigrid Undset w "Krystynie, córce Lavransa".
A tutaj konkretne informacje:

Gdyby dziś zapytać młode matki co to znaczy „pójść do wywodu”, to jestem przekonany, że 99 procent z nich nie wiedziałoby o czym mówię. Tymczasem jeszcze przed II wojną światową był to obrzęd powszechny nie tylko na ziemi brodnickiej ale w całej Polsce. Chodziło o to, że położnica przez kilka tygodni (zazwyczaj 6) nie powinna wychodzić z domu. Bywało, że nie pozwalano jej wychodzić nawet na podwórze, a zwłaszcza do obory, by nie zaszkodziła bydłu. Po tym okresie matka szła do kościoła, gdzie otrzymywała specjalne błogosławieństwo. Właśnie koniec owego okresu izolacyjnego nazywano wywodem. Mówiono: pójść do wywodu, czyli dostać błogosławieństwo poporodowe.
http://www.legendybrodnicy.tnb.pl/reada ... icle_id=84

Ciąża i menstruacja czyniły kobiety niegodnymi obcowania z Bogiem. Przyjmowanie komunii przez kobietę miesiączkującą aż po wieki średnie spotykało się z dezaprobatą. Menstruacja kobiet była według Grzegorza Wielkiego, zmarłego w 604 roku, skutkiem winy. W Kościele syryjskim kobiety miesiączkujące, które wchodziły do świątyni, były karane siedmiodniową pokutą, a księży udzielających takim kobietom komunii tu i ówdzie pozbawiono prawa do pełnienia posługi kapłańskiej
[...]
,„Canones Hippolyti”, ważny kodeks kościelny z III wieku, zabraniał chrzczenia kobiet, „w czasie, gdy opada je nieczystość”, a niewiastom, które pomagały przy porodzie, ów kodeks odmawiał prawa udziału w „misteriach” przez dwadzieścia dni, jeśli na świat przyszedł chłopiec, i aż przez czterdzieści dni, kiedy urodziła się dziewczynka. Czas oczyszczenia samej matki wynosił czterdzieści dni po urodzeniu chłopca, natomiast po wydaniu na świat dziewczynki – osiemdziesiąt dni. Synod w Trewirze w 1227 roku mówił, że w przypadku położnicy zachodzi konieczność „ponownego pogodzenia się z Kościołem”. Dopiero po takowym wolno jej przekroczyć próg kościoła.
Ceremonia oczyszczenia położnicy stanowiła obrzęd, który łączył żydowski rytuał oczyszczania (Maryja mogła wejść do świątyni dopiero po czterdziestu dniach i złożeniu ofiary oczyszczenia) z chrześcijańska dezaprobatą wobec spraw związanych z żądzą seksualną i tendencją od oczerniania kobiety. Jeszcze w drugiej połowie V wieku księża wzbraniali się chrzcić umierające położnice, jeśli nie minął czas oczyszczenia. Krew położnic uchodziła, bowiem za jeszcze bardziej szkodliwą niż krew menstruacyjna. Położnicom, które zmarły bez dokonania obrzędu pogodzenia się z Kościołem, często odmawiano pochówku na cmentarzu.

Robert A. Haasler "Kobiety Watykanu"

Kobietom nie wolno odwiedzać kościoła w czasie menstruacji lub po porodzie, gdyż kobieta jest krwawiącym zwierzęciem. Dotyk jej krwi sprawia, że owoce nie dojrzewają, musztarda traci smak trawa usycha a drzewa tracą przedwcześnie owoce. Żelazo rdzewieje, a powietrze staje się ciemne. Psy, gdy ją jedzą, dostają wścieklizny. (Paucapalea, Summa, Dist. 5, pr.§ 1 v.)

Kobietom nie wolno zanosić Komunii do chorych i po porodzie mają trzymać się z daleka od kościoła. A oto powody: “Krew ta jest tak nieczysta i wstrętna, że jak już pisał Juliusz Solinus w książce o cudach świata, że przez kontakt z nią owoce nie dojrzewają, rośliny więdną, trawa usycha, drzewa tracą owoce, powietrze ciemnieje, a gdy psy ją jedzą, dostają wścieklizny. Stosunek seksualny w czasie miesięcznego krwawienia jest bardzo ryzykowny, nie tylko dlatego, że z powodu nieczystości krwi należy się wstrzymać od dotykania kobiety w czasie periodu: z takiego stosunku może się narodzić uszkodzone dziecko”. ( Rufinus, Summa Decretorum)

Kobietom nie wolno jest dotykać świętych naczyń. Urodzenie dziecka niesie za sobą podwójną klątwę.“W (Starym) Prawie były dwa przykazania, jedno związane z rodzącą matką, drugie z samym porodem. Gdy idzie o matkę, jeśli urodziła dziecię płci męskiej, miała się wstrzymać od wejścia do Świątyni przez czterdzieści dni, jako że była nieczysta: gdyż płód, poczęty w nieczystości, ponoć ma być nieuformowany przez czterdzieści dni. Lecz gdy urodziła dziecię płci żeńskiej, ten czas podwajał się, gdyż krew z upławów, która jest przy porodzie, jest uważana za nieczystą do tego stopnia, że, jak stwierdza Solinus, owoce schną i trawa więdnie przy jej dotknięciu. Lecz dlaczego czas po urodzeniu dziecięcia płci żeńskiej jest podwojony? Odpowiedź: gdyż na rozwoju płci żeńskiej leży podwójna klątwa. Gdyż ponosi ona grzech Adama i też (karę) ‘w boleściach rodzić będziesz’. A może dlatego, że jak nam przekazuje wiedza medyków, dzieci płci żeńskiej są od chwili poczęcia nieukształtowane dwa razy dłużej niż dzieci płci męskiej. (Sykardusz z Kremony, Mitrale V, roz.11.)

A także tutaj:
http://www.almanachmuszyny.pl/spisy/199 ... rzciny.pdf
http://www.tpzk.pl/wiesci/wiesci_14.pdf
http://www.lib.pia.org.pl/Content/1460/ ... _Czech.pdf
http://www.jezuici.pl/rozmawiamy/forum/47/n/1285
http://poznan.gazeta.pl/poznan/1,36024,3043219.html
http://krzyz.katolicy.net/index.php?topic=3468.0
http://forum.fronda.pl/?akcja=pokaz&id=3734677

No właśnie z tego, co wkleiłaś, wynika, że wywód nie ma związku z ciążą, tylko z porodem, a konkretnie z krwawieniem! Z tych samych powodów za nieczystą uważano miesiączkującą. Ale nie ciężarną.

Bo nieczystość w ciąży wiąże się z tym, o czym pisałam wcześniej. Nie jest to oczywiście oficjalne stanowisko kościelne, a raczej efekt wymieszania dawnych kultów z ludową religijnością.

"Nieczystość" w judaizmie jest czymś zupełnie innym, i- bynajmniej- nie jest związana z krwawieniem.