Szczęść Boże.

Zwracam się o pomoc do Was bo nie wiem co ze sobą mam robić.

Otóż,mam 17 lat, od jakiegoś czasu męczy mnie sumienie że wszystkie Spowiedzi które odbyłem mogą być świętokradzkie:( Czasami podczas Spowiedzi wylatywało mi z głowy co miałem powiedzieć jeszcze, ponieważ zawsze przy spowiadaniu się jestem w lekkim stresie. Nieraz podczas robienia rachunku sumienia nie trafiały do mnie niektóre grzechy, które czyniłem, aczkolwiek kiedy dotarły wyznawałem przy następnej Spowiedzi że zapomniałem wyznać dany grzech. Myślę że zawsze dostatecznie żałowałem za wszystko co złego zrobiłem, i nigdy nie miałem złych intencji zatajania grzechu czy nie poprawnego spowiadania się. Jestem skrupulantem i bardzo mnie męczy ta kwestia:( Szczególnie boli mnie Spowiedź którą odbywałem przez Bierzmowaniem ponieważ zapomniałem wyznać dwóch grzechów które wyznałem przy następnej Spowiedzi. Zazwyczaj już po wyjściu z konfesjonału czułem ulgę i nie dochodziło do mnie że Spowiedź może być świętokradzka. Co Wy sądzicie o tym? Bo naprawdę źle się z tym czuję

Proszę bardzo o pomoc.

Pozdrawiam

Nie pamiętasz formułki: więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie żałuję? Spowiedź nie jest drobiazgowym wyliczeniem się z popełnionych grzechów...masz obowiązek wyznawania tylko grzechów ciężkich, wskazane jest podanie grzechów powszednich. Te ostatnie wyznawane są w spowiedzi powszechnej. Może masz skrupulatne sumienie?
Jeśli masz ochotę trochę poczytać to mogę Ci polecić dwie książeczki:
1.Spowiedź bez końca- P.Kozacki i W. Prus (zgoda władz zakonnych)
2.Grzechy w kratkę- o. P.J.Śliwiński

Tak mam bardzo wrażliwe sumienie, i ciągle myślę że podczas kiedy robiłem rachunek sumienia to nie docierałem do niektórych grzechów nie celowo, a jak już wiedziałem co mam mówić to mi po prostu wylatywało to z głowy podczas Spowiedzi...

Bardzo się boję tego że mogę być potępiony

Owszem zawsze mówię więcej grzechów nie pamiętam, aczkolwiek sumienie wyrzuca mi że nie solidnie mogłem przygotować się do Spowiedzi itp...

Myślicie że to też dlatego że jestem jeszcze młody i moja psychika i sumienie jest nie do końca wykształtowane?

"Bardzo się boję tego że mogę być potępiony"

Niepotrzebnie. Nie zapominaj, że miłosierdzie jest największym przymiotem Boga.

"Myślicie że to też dlatego że jestem jeszcze młody i moja psychika i sumienie jest nie do końca wykształtowane?"

Sumienie kształtuje się właściwie przez całe życie, co nie znaczy, że to, że jesteś młody, przeszkadza Ci we właściwej ocenie swoich czynów. Myślę, że po prostu od niedawna zacząłeś tak naprawdę zastanawiać się nad swoją wiarą i stanem swojego sumienia, a na początku możesz mieć różne niepewności... Może módl się o światło Ducha Świętego i właściwe ukształtowanie sumienia, to na pewno pomoże.

Dziękuję za słowa otuchy

Dodam też że zawsze grzechy o których zapomniałem ze szczerością wyznawałem przy następnej Spowiedzi, i zawsze żałowałem za czyny. Głęboko wierzę w to że Bóg mnie kocha i przebaczył mi moje wszystkie przewinienia Wierzę też w to że Bóg zawsze jest przy mnie.

Zawsze byłem przekonany że wszystko trzeba bardzo precozować przy wyznawaniu grzechów i podawać dokładnie jak w matematyce. Teraz przekonałem się że bardzo liczą się intencje i wiara

Oczywiście zawsze pojawiają się niepewności ze względu na mój skrupulantyzm. Wierzę w to że będzie dobrze

Pokój z Wami.

patryk022, jeśli rzeczywiście jest tak, jak napisałeś, to znaczy: nie zatajałeś celowo grzechów, lecz naprawdę starałeś je się wyznać (ale czy to ze stresu, czy z pewnego zapominalstwa nie udało Ci się to) - Twoje spowiedzi po prostu NIE MOGĄ być świętokradzkie.

Po pierwsze - jak ktoś wyżej wspomniał - dzięki formule już więcej grzechów nie pamiętam... spowiadasz się z wszystkich grzechów (o ile nie zostały celowo zatajone - wtedy mamy do czynienia ze świętokradztwem - ale Ciebie to chyba nie dotyczy ) i zostają Ci odpuszczone. Jedyny warunek jest taki, że grzechy ciężkie warto (a może nawet należy) wyznać przy następnej nadarzającej się okazji. Mnie tak uczono i w ten sposób postępuję.

Tak więc - głowa do góry!

Polecam Ci przeczytać na spokojnie 1 List św.Jana.

A na początek przeczytaj dokładnie jeden fragment tego Listu:



Pozdrawiam!