Mam pytanie, jestem w trakcie sprawy rozwodowej czy jesli sąd orzeknie rozwód cywilny moge przystępowac do sakramentów żyjąc zgodnie z przykazaniami Bożymi.
Mój mąż nie chce się zgodzic na separację, boję się że sąd może orzec rozwód a ja chciałabym przystępować do spowiedzi i eucharystii. Czy mogłabym jesli orzekną rozwód cywilny.

Jeśli się nie zgadzasz z wnioskiem o rozwód to nie jesteś odpowiedzialna za zerwanie małżeńskiego węzła. Poproś Sąd, by zaprotokołował Twoje stanowisko, z późniejszych względów dowodowych.

Oczywiście jeśli wnioskowałaś o rozwód, lub na niego się zgodziłaś, to ponosisz skutki swojej decyzji.

Nie zgadzam się na rozwód chcę separacji, na którą mój mąż nie chce się zgodzić. To on wniósł pozew o rozwód a ja w odpowiedzi o separację.
A co z sakramentami, dla mnie to jest bardzo ważne, mój mąż był moim pierwszym i ostatnim męzczyzną dlatego dla mnie to takie trudne.

Jeśli nie wnioskowałaś o rozwód i nie podtrzymałaś takiego wniosku, to nie zgrzeszyłaś przeciw Sakramentowi Małżeństwa. Tak teraz jak i po ewentualnym orzeczeniu rozwodu przez sąd, możesz spokojnie przystępować do sakramentów, do spowiedzi i do komunii.
Twój mąż, niestety, tego już nie będzie mógł.

Dziękuję, nawet nie wiesz jakie to dla mnie ważne.
Wiem, ze procedura o stwierdzenie niewazności koscielnego ciagnie się latami, a ja nie wyobrażam sobie życia bez Boga.

Nie wiem czy macie uruchomiona taka procedurę i jeśli tak, jaki może być jej wynik.
O ile małżeństwo sakramentalne nie jest uznane w Kościele za nieważne, to wypada je traktować jak wciąż trwające, do końca życia jednego z Was. Nie zapomnij o swym mężu, o dobrych życzeniach dla niego i o modlitwie za niego.

Pewien świątobliwy ksiądz poucza nawet, że do Nieba idzie się wspólnie z małżonkiem. A jeśli małżonka nie ma u boku, to Bóg pyta: A gdzie jest małżonek?
I odsyła szukać go gdzieś po wszechświecie, tam gdzie małżonek się zagubił. I wracać razem ...

Nie mamy uruchomionej procedury, ja wciąż kocham męża ale nie mam już siły o niego walczyć.
Zawsze będę go kochać dlatego nie mogę być już z nikim.

Nie walcz wbrew małżonkowi.
Kochaj go i powierz całą resztę Bogu.
I niech Wam Bóg błogosławi.

Pozdrawiam serdecznie

Nie jest ważne kto wnosi pozew o rozwód dla ważności przyjmowania sakramentów. Moją koleżankę po rozwodzie (ona wnosiła pozew) ksiądz zapytał podczas spowiedzi czy żałuje rozwodu. Nie była przygotowana na takie pytanie. Walczyła długo o to małżeństwo, ale mąż nie wykazywał ochoty na zmianę swego postępowania. W końcu zdecydowała się na rozwód (po kilku próbach rozstań i powrotów) i psychicznie odetchnęła. Zapytana przez księdza odpowiedziała pod wpływem chwili, że nie żałuje. Nie otrzymała rozgrzeszenia. Długo trwało zanim zrozumiała, że nie jest winny ksiądz, ale ona, bo źle przygotowała się do spowiedzi. Innej kobiecie po rozwodzie (też wniosła pozew) ksiądz powiedział podczas spowiedzi, że nie miała innego wyjścia...sadystę czy despotę może zmienić tylko cud. Nawet, gdyby strona zawiniła a żałowała po czasie za rozpad swego małżeństwa to rozgrzeszenie powinna otrzymać.

Mały kwiatku, czy możesz podać źródło, na podstawie którego twierdzisz, że osoba "która zgrzeszyła przeciwko Sakramentowi Małżeństwa", czyli w domyśle wnioskowała o rozwód cywilny, lub zgodziła sie na niego, nie może przystępować do sakamnetów? Czyżby taki grzech nie podlegał odpuszczeniu? Bo moim zdaniem nie masz racji, ale być może się mylę.

Mały kwiatku wydaje mi się że nie zawsze winną rozpadu małżeństwa jest strona która wnosi pozew! Znam wiele odwrotnych sytuacji: np mąż alkoholik, przemoc w rodzinie, żona daje mu szansę raz, drugi, załatwia leczenie, czeka, ma nadzieję- w końcu za kolejnym ciągiem nie wytrzymuje i składa o rozwód- chroniąc siebie i dzieci (sytuacja z mojego otoczenia) , czy też żona notorycznie zdradzana przez męża, próbuje mu wybaczyć, pozwala wrócić i dalej jest okłamywana- też składa o rozwód (to też niestety sytuacja którą znam dobrze). Myślę że w tych sytuacjach osoby pokrzywdzone, zdradzone itp nie ponoszą winy (a napewno nie głównej winy) za rozpad małżeństwa, tylko postępowanie małżonka doprowadziło do takiego kroku- pomimo że to strona skrzywdzona złozyła pozew.
Generalnie życie po rozwodzie nie powoduje że nie można przystępować do sakramentów, a tylko życia w ponownym związku.

Niekoniecznie ten kto wnosi o rozwód cywilny musi byc odsunięty od sakramentów. Są sytuacje, w których pozostawanie we wspólnocie ze współmałzonkiem zagraża życiu, zdrowiu, wierze i innym dobrom duchowym. Wtedy małżonek ma prawo do separacji. Podobnie w przypadku zdrady małżeńskiej. Jesli rozwód jest traktowany przez tego, kto się o niego ubiega, jako de facto separacja, czyli bez prawa do zawarcia związku z inną osobą, wówczas pozew rozwodowy jest moralnie usprawiedliwiony i nie stanowi przeszkody do sakramentów. Zresztą sądy kościelne warunkują przyjęcie skargi o nieważność małżeństwa wcześniejszym orzeczeniem rozwodu cywilnego, a przecież prawo do domagania się przed sądem orzeczenia nieważności małżeństwa jest prawem każdego katolika.

A może spróbuj namówić męża na rekolekcje dialogu małżeńskiego? www.spotkaniamalzenskie.pl
Polecam po pierwsze z własnego doświadczenia, pięknego doświadczenia mojego brata (w wielkich trudnościach) i nie tylko.

Poradziłem Gosi w jej konkretnej sprawie.
Ona nie jest za ten rozwód odpowiedzialna.

Proszę nie uogólniać tej porady na inne przypadki, w szczególności gdy występuje sytuacja grzechu. Nie jestem od osądzania czy grzesznik żałuje, czy nie żałuje grzechu.
Nie przesądzałbym też, czy małżonek wnoszący o rozwód rzeczywiście ma grzech i zaciąga winę, czy nie. Od takich osądów są spowiednicy.

Możesz, puki nie zaczniesz życia z innym mężczyzną w konkubinacie lub związku niesakramentalnym.