Witam, przeszukałam chyba cały internet oraz te forum i nie znalazłam odpowiedzi na moje pytanie.

W kwietniu będe brać ślub ekumeniczny. Narzeczony jest ateistą. Miał być to ślub konkordatowy ale w związku z pewnymi sprawami które wynikły w między czasie, w lutym weźmiemy cywilny a później sam kościelny.
W związku z tym mam pytanie. Jak wygląda taki ślub . Od razu mówię że będzie to sam ślub bez mszy. Chodzi mi dokłąd,nie o przysięgę. Wydawało mi się, że ksiądz coś wspominał, że narzeczony formułkę będzie powtarzał ale bez tego "Tak mi dopomóż..." Ale dziś mi mama powiedziała, że on nie bedzie nic mówił tylko ja, i z tego co wiem to (ale to było ponad 20 lat temu) wujek mojego narzeczonego też nic nie mówił. Że jakbyśmy brali konkordatowy to by wyglądało normalnie.
Czy ktoś się orientuje jak to wygląda??

Ślub z ateistą nie jest ekumenicznym (ekumenizm odnosi się wyłącznie do chrześcijan), a nawet nie jest ślubem z innowiercą (wyznawcą innej religii), bo ateizm nie jest religią, a światopoglądem. Jest to więc po prostu ślub z niewierzącym.

Co do tekstu przysięgi to nie wiem, czy i co stanowią przepisy. Znalazłam jedynie dość ciekawy artykuł o. Jacka Salija na ten temat, który pisze m.in.:

źródło: mateusz.pl

Wiem właśnie, że pomija się tę końcówkę "tak mi dopomóż Panie Boże...." tylko własnie chodzi mi czy w ogóle przy samym kościelnym a nie konkordatowym w ogóle nie mówi przysięgi.

Małżeństwo polega na zawarciu umowy przez dwie strony; umowa jest ważna jeżeli obie wyrażą publicznie i dobrowolnie, w sposób określony prawem, wolę zawarcia prawdziwego małżeństwa. Tak więc zarówno Ty, jak i Twój partner, musicie wypowiedzieć wobec uprawnionej przez Krk osoby oraz co najmniej dwóch świadków słowa umowy małżeńskiej. Nie ma innej możliwości zawarcia małżeństwa. W przypadku jeżeli co najmniej jedna osoba ma - przykładowo - niepełnosprawność mowy, musi zgodę małżeńską wyrazić znakami czy w inny jasny, publiczny sposób, np podpisem. Nie może umowy zawrzeć tylko jedna osoba, małżeństwo z samej swej istoty tworzy dwustronna umowa.

Nie jest to "ślub ekumeniczny", czyli w terminologii prawa kanonicznego "małżeństwo mieszane" gdyż za takie prawo kościelne uważa "«małżeństwo między dwiema osobami ochrzczonymi, z których jedna została ochrzczona w Kościele katolickim lub po chrzcie została do niego przyjęta, druga zaś należy do Kościoła lub wspólnoty kościelnej nie mającej pełnej łączności z Kościołem katolickim» (kan. 1124 KPK). Jednak kanonom o małżeństwach mieszanych podporządkowuje także dwie inne sytuacje: małżeństwo ze stroną nieochrzczoną (kan. 1086 KPK1983) oraz małżeństwo z osobą, która porzuciła wiarę katolicką (kan. 1071, par 1, 40, par 2 KPK1983).

Rozumiem że w opisanej przez Ciebie sytuacji chodzi o jedną z tych dwóch ostatnich opcji. Są one - dla Kościoła rzymskokatolickiego fundamentalnie różne - ale tak czy inaczej, zawsze słowa wyrażające zgodę małżeńska muszą być wypowiedziane wobec świadków przez obi osoby. Jeżeli twój partner jest osobą nieochrzczoną pomija "Tak mi dopomóż Bóg..." i inne (Rozdział III Obrzędów sakramentu małżeństwa dla diecezji polskich), jeżeli jest rzymskim katolikiem, wówczas dostosowanie rytuału należy ustalić wcześniej z asystującym przy zawieraniu przez Was małżeństwa duchownym.