Mam 26 lat. Jestem samodzielna finansowo. Czy muszę słuchać mojego taty, babci i cioci .Babcia i tata mieszkają ze mną, natomiast ciocia często do mnie przyjeżdza. Z góry dziękuję za odpowiedź

Nikt Ci nie powie co masz zrobić. Tak naprawdę nie jestem pewny czy dobrze rozumiem Twój problem. Chodzi o to że pomimo tej niezależności i wieku nadal traktują Cię jak nastolatkę, karzą wracać do domu o określonej godzinie i ze wszystkiego się spowiadać?
Moim zdaniem istnieją dwie sfery. Sfera odpowiedzialności za dobro wspólne, czyli skoro mieszkacie razem to razem się dzielicie obowiązkami. Istnieje też druga sfera, czyli Twoje życie prywatne co do którego nikt nie powinien nic narzucać. Rodzice mają prawo spytać z troski np gdzie idziesz, mogą zasugerować co myślą (w tym sensie słuchać - wysłuchać), ale na tym się kończy ich wpływ bo wielką krzywdą jest narzucanie dorosłej osobie swoich oczekiwań. A zatem w Twoich sprawach myślę że sama możesz decydować. Nie ma tu dla mnie znaczenia czy masz już własne mieszkanie, wynajmujesz, czy jak w Twojej sytuacji mieszkasz z nimi. Inna rzecz że wiele zależy od Twojego charakteru i ich charakteru. Bo rodzice zawsze będą się martwić. W sytuacji gdy podejmiesz według nich bardzo złą decyzję, nie można się dziwić że mogą starać się ingerować. Z drugiej strony na dłuższą metę nie mogą całe swoje życie sterować Tobą, nawet chcąc chronić od błędu i też nie uda im się to, bo skoro pytasz to rozumiem że rodzi się w Tobie jakiś bunt. Nie wiem tylko czy przeciw temu o czym pisałem, czy przeciw wszystkim możliwym wpływom, również tym uzasadnionym.

Rozumiem, że pytasz o nasze osobiste opinie i odczucia w tym temacie? No cóż... jest IV przykazanie, ale chyba szacunek do rodziców nie musi mieć nic wspólnego z nieposłuszeństwem. Dużo zleży też chyba od tego o jakim posłuszeństwie jest mowa... mam na myśli, czy rodzice np. zabraniają Ci czegoś, a Ty chcesz się im sprzeciwić. Trochę zbyt ogólnie opisałaś ten problem.