Czy w przypadku, kiedy mamy umierającą osobę dorosłą nieochrzczoną, osoba ta jest nieprzytomna, możemy ją ważnie ochrzcić?
Mam na myśli przypadek, w którym nie mamy pewności, czy ta osoba chciałaby chrztu, czy nie (nie taką, która jest np. zatwardziałym ateistą i wielokrotnie deklarowała, że z Bogiem nie chce mieć nic wspólnego, ale np. agnostyka, kogoś poszukującego, co do którego są podejrzenia, że na łożu śmierci mógłby pragnąć chrztu).
Szukałam odpowiedzi na to pytanie, ale nie znalazłam. Może ktoś wie?
Poprosiłabym o poparcie odpowiedzi fragmentami stosownych dokumentów Kościoła, bo prywatnych opinii może być dużo, a i tak ostatecznego rozstrzygnięcia nie będzie. Dziękuję!

"Śpiący zaś i chorzy umysłowo, jeśli wcześniej niż popadli w stan choroby umysłowej albo byli śpiący, trwali w sprzeciwie: ponieważ rozumie się, że postanowienie sprzeciwiania się trwa w nich dalej, chociaż byliby tak zanurzeni, nie otrzymują znamienia sakramentu; inaczej zaś, jeśli wcześniej stali się katechumenami i mieli postanowienie przyjęcia chrztu; stąd takich Kościół zwykle chrzcił w momencie konieczności. Wtedy więc działanie sakramentalne wyciska znamię, kiedy nie znajduje sprzeciwiającej przeszkody woli przeciwnej."
(Innocenty III, List Maiores Ecclesiae causas do Ymbertusa, bpa Arles, koniec 1201 r.)


"(Błędy heretyków o sakramencie chrztu)
5. Chrzest jest tylko zewnętrznym znakiem, jak plama z gliny na owcy, i nie ma udziału w usprawiedliwieniu. - Luter w jedenastej mowie o sprzeciwiających się: „Chrzest nie jest niczym innym jak zewnętrznym znakiem”. Luter, jak cytuje Cobleus w miscellaneach: „Chrzest bez wiary nie usprawiedliwia, wiara zaś bez chrztu usprawiedliwia; żadnej części usprawiedliwienia nie można wiązać z chrztem”.
12 Lepiej zaniechać chrztu dzieci, niż chrzcić je jako niewierzące. - Luter do Waldensów: „Lepiej całkiem zaniechać chrztu w dzieciństwie, niż chrzcić bez wiary, ponieważ sakramentów nie powinno się ani nie można przyjmować bez wiary”.
(Sobór Trydencki - dokumenty po sesji 6, Błędy heretyków o sakramentach, kongregacja generalna (za Pawła III); poniedziałek 17 stycznia 1547 r.)