I ksiądz sprawdził. I doszedł do wniosku że nie.
I po co to całe tokowanie, teatralne "oburzenie" itd?
Po co to używanie wielkich słów dla całkiem normalnej sytuacji, w której proboszcz wypełnił swój obowiązek tak, jak uważał sa słuszne?

A wy nawet nie znacie sytuacji - ale nuże, "oburzać się" i opowiadać dyrdymały o odpędzaniu dzieci od Jezusa.

Ano uważam Kael, że zajmowanie się dzieckiem przez jego rodziców, to dość ważna sprawa.

No wiem. Pewnie tak, że rodzice chcą przestąpeinia dziecka do Komunii, dziecko też, tylko niedobry proboszcz robi co chce.
Tylko zamiast interwencji jego matki, jak należy mniemać osoby piśmiennej i kumatej u przełożonych proboszcza, jakiś pociotek w zamian tgo pochlipuje na anonimowych forum o anonimowych niesprawiedliwościach Koscioła katolickiego.

A nie wiem czy w ogóle komuś szkodzi. Bo jeśli rodzice są niewierzący, to raczej nie odbierają nieprzystąpienia do Komunii ich dziecka jako ujmę, tylko są z tego dumni.

A cóż chwata obchodzi miejsce zapisania warunku uczestnictwa rodziców w przygotowaniach?

Nie, nie chodzi o odhaczenie paragrafów, tylko o uszanowanie woli rodziców dziecka. Bo jeżeli rodzice mają w tyłku Pierwszą Komunię swojego dziecka, to wypada ich wolę uszanować.

Marek _Piotrowski wie, ze ksiadz sprawdzil li i jedynie kryteria podane przez Kosciol, a nie to, co autor watku napisal


Chwat tez wie, ze rodzice mają w tyłku Pierwszą Komunię swojego dziecka


I wszystko jasne.

Nie, nie wiem tego. Ale przypuszczam, że jeśli autor posta nie napisał ani słowa o zaangażowaniu rodziców dziecka w jego przystąpienie do Komunii, ani w ogóle nie zrelacjonował ich nastawienia do Komunii ich dziecka, czy problemu jaki z nieprzystąpieniem mają, to uważam, że owi rodziece takiego problemu nie mają, co wyraziłem słowami "mają to w tyłku". A żeby wątpliwości swoje rozwiać, pytałem, ile razy rodzice skontaktowali się z proboszczem w sposób inny, niż bezpośredni, skoro bezpośrednio nie mogli.

A rodzina uznała, że ksiądz nie miał racji. I ktoś z rodziny przyszedł na forum się poradzić, co teraz. Z tego co wiem, nie macie jeszcze dogmatu o nieomylności księdza proboszcza w sprawach przygotowania do I Komunii, zatem cóż w tym złego.
Chciałbym zwrócić uwagę, że osoba, która pierwsza rzuciła się opowiadać dyrdymały o tym, że na pewno postąpiono słusznie i że na pewno matka nie wychowuje po katolicku też nie zna sytuacji.

Proboszcz parafii wyznacza każdemu wikaremu powinności i nie jest od zastępowania go, gdyby wszyscy rodzice zgłaszali problemy i pretensje tylko do proboszcza, nie pozostało by mu wiele czasu na inne prace w parafii.
Nadto fakt nieobecności rodziców na kilku z wielu wyznaczonych spotkaniach, nabożeństwach, nie świadczy o braku ich odpowiedzialności i nieprawidłowe wypełnianie funkcji wychowawczych.
Już było napisane, ale powtórzę - gdyby proboszcz parafii śp ks J. Kaczkowskiego patrzył poprzez pryzmat zachowań jego rodziców, Kościół i wierni pozbawieni byliby tak wspaniałego, charyzmatycznego kapłana.

Bardzo ciekawy post i problem.
Szkoda tylko, że znamy relację jednej strony.

Są ogólnie dwie szkoły:
- pierwsza, żeby dopuszczać wszystkie dzieci, jak leci (dotyczy zarówno Pierwszej Komunii świętej, jak i wcześniej Chrztu, a potem Bierzmowania i Małżeństwa)
- druga, żeby jednak wymuszać na przystępujących do sakramentów jakiegoś dowodu zaangażowania - że nie chodzi tylko o odbębnienie uroczystości (bo skoro wszyscy rówieśnicy idą to i moje dziecko ma iść)

Ta pierwsza zakłada, że nawet jak nie ma zaangażowania to jest to droga nie zamykania przed ludźmi dostępu do łaski, nawet kosztem jakiegoś niegodnego przyjmowania sakramentów.
Ta druga ma na celu uświadamianie ludziom, że sakramenty jako znaki Bożej łaski to nie żadne obrzędy, mniej lub bardziej świeckie, do odbębnienia.

Która lepsza?
Która doprowadzi do mniejszych szkód duchowych w przyszłości?

Przeciwnie. Pierwszą osobą był autor wątku, jednostronnie naświetlający sytuację.
A wy łykacie jak kaczki kaszkę.

A niby skąd taki wniosek?

No i kolejny troll wpuścił Was w maliny. Napisał jeden post, obrzucił błotem księży, a wszyscy skaczą sobie do oczu, a on ma ubaw.
Sądząc po poscie załozyciela wątku, rodzina mieszka w dużym mieście (matka wykładowca akademicki). W takie bzdurne zarzuty wobec katechety może i uwierzyłabym, gdyby chodziło to o jakąś parafie w "Pcimiu Dolnym" czyt. zabitej dechami dziurze, a nie w mieście.
Podstawowe wymagania, to Msza św, co niedzielę, uczęszczanie na katechezę (przyswojenie sobie pewnych wiadomości z Małego Katechizmu) i sakrament pokuty i pojednania przed I Komunią św.

Cięzko o nim powiedzieć, że nie zna sytuacji.
No jak się widzi, że osoba, która przyszła z problemem dostaje na starcie serię insynuacji od przechodzącego kryzys byłego apologety katolicyzmu, to sympatie ustawiają się same.

No przecież wniosek jasno płynie z tamtego rozumowania. Znowu uciekasz się do strategii zgrywania debila. Po co to robisz? To naprawdę nie działa.

Twierdzisz, że w żadnym dużym mieście nie ma takiego wymagania jak uczestnictwo rodziców w jakichś spotkaniach?

No dobrze Alus, to nie proboszcz jest be, tylko wikary. Zadowolona?

A co do przykładu z śp ks Kaczkowskim, to jest nieadekwatny. Rozmawiamy o nakazywaniu, bądź blokowaniu pewnych zachowań przez instytucje. To dla Ciebie, z perspektywy osoby wierzącej, Kaczkowski jest wspaniałym i charyzmatycznym kapłanem. Ale jak sądzę z perspektywy osób niewierzących, które nie posyłają swoich dzieci do Komunii, Kaczkowski jest prawdopodobnie elementem systemu, któremu się sprzeciwiają i dla nich śp ks Kaczkowski z żadnymi charyzmatami nie ma nic wspólnego.

Są, oczywiście, że są, ale w niedzielę po Mszy sw. Nawet na wsiach spotkania są w niedziele, bo w tygodniu ludzie pracują.

A Ty twierdzisz, że jest wymóg spotkań przekraczających zdrowy rozsądek?
Bo, moim zdaniem, w sytuacji braku możliwości brania przez rodziców udziału w spotkaniach przedkomunijnych (stały lub długotrwały pobyt jednego z nich za granicą, intensywna praca drugiego), wystarczyłoby jedno spotkanie rodzica z księdzem przygotowującym do I Komunii i szczere postawienie sprawy:
- nie ma możliwości takich spotkań
- zależy nam na dopuszczeniu dziecka do I Komunii

Nie koniecznie w mieście, może równie to być parafia w małej podmiejskiej miejscowości.
Może i troll, niemniej nie rozumiem np przypadku gdy ksiądz domaga sie aby dziecko przystąpiło do I Komunii w parafii swego zamieszkania, gdy tymczasem uczęszcza do szkoły, a wiec katechizowane jest w innej.
Tak akurat było w przypadku mojego wnuka - mieszkają w podmiejskiej wsi, a do szkoły uczęszczają w mieście.

Jak dla mnie nie musi. Ale to ktoś inny napisał tutaj posta, jak dla mnie dość "jednostronnego" posta, gdzie ksiądz jest be, bo na przekór dziecku i (w domyśle) rodzicom, nie dopuszcza dzieciaka do Komunii.