Jestem prostym człowiekiem. Często nie wyłapuję sarkazmu, ironii czy złośliwostek. Słowo to słowo.

Na pewno nie tylko. Przepraszam, że sprawiam przykrość. I przepraszam, że w rozmowie zwracam się do Ciebie, zamiast abstrahować od rozmówcy skupić się na temacie. Na usprawiedliwienie podam jeno, że i Ty zwracasz się konkretnie do mnie, czyli ad personam. Dlatego taka forma się nasuwa. Ale jeśli Cię to drażni, to napisz, a będę starał się bezosobowo.
Jeśli czytam post, w którym są treści obce chrześcijanom to wyciągam z tego wnioski. I staram się tłumaczyć. Nie raz zastanawiałem się nad Twoją wiarą. Znajomość Biblii na dość wysokim poziomie. Czasem treści chrześcijańskie, czasem przeciwnie. Trudno załapać. Czasem widzę, że szukasz. A czasem, że wierzysz SI. I uznajesz za autorytet.


Ja też.
Do uczestnictwa w mszy świętej potrzebna jest łaska uświęcająca, wiara i miłość. Rozumienie pojęć abstrakcyjnych jest zbędne. Tym bardziej, że tajemnic Bożych i tak nie zrozumiemy. Za życia ziemskiego na pewno. A później też wątpliwe, gdyż nigdy nie osiągniemy poziomu porównywalnego z Bogiem.

To nie nauki. To próby przybliżenia Boga. Uznania Jego wielkości i niewyobrażalności. To sprzeciw wobec antropomorfizacji. o przypomnienie, że człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo, a nie odwrotnie. Antropomorfizacja jest skrajnym przypadkiem ograniczania, uprymitywniania Stwórcy. Namawiam do uznania Jego wielkości. Niewyobrażalnego potencjału możliwości i miłości.

Odpowiem Ci, gdy się jeszcze odniesiesz do cytatów z Listu do Hebrajczyków (patrz mój poprzedni wpis), bo uważam je za kluczowe w temacie, jaki poruszamy, a Ty się do tego wcale nie odnosisz, więc po co mam się odnosić do rzeczy mniej istotnych?...

Nie bardzo wiem, czego w tym nie rozumiesz. Zestawienie ofiary składanej przez ludzi z Ofiarą Chrystusa? Ofiary za własne grzechy z ofiarą za czyjeś grzechy? Powtarzalności rytuałów z jednorazową Ofiarą, która cały czas JEST?
Proszę wytłumacz, z czym konkretnie masz problem. Postaram się więcej, aczkolwiek nie jestem kompetentny. Mogę tylko i wyłącznie dzielić się swoim subiektywnym rozumieniem.
(Pleonazmu użyłem świadomie.)

Nie chcę Cię znów (ewentualnie) źle zrozumieć, a więc zapytam wprost: Czy Pan Jezus odkąd umarł (w przeogromnym cierpieniu) na Golgocie, nadal umiera cały czas (i cierpi), bo ta Jego ofiara - jak napisałeś: "cały czas JEST"?

Nie cały czas, bo jest ponad i poza czasem. To już wyjaśnialiśmy, że poddany był czasowi wyłącznie w okresie życia ziemskiego. Czas jest pojęciem wymyślonym przez ludzi do opisywania obserwowanych procesów. Nie wiem, jakie procesy toczą się w niebie, ani jak są opisywane. Nie wiem, czy w ogóle są opisywane.


Umiera, zmartwychwstaje, kocha permanentnie. Ale nie biologicznie, nie fizycznie, nie w czasie.

Tak, cierpienie było wielkie, ale zważ, jak wiele osób było poddawanych znacznie większemu cierpienie, straszniejszym torturom. To nie umniejsza cierpienia Jezusa, ale też nie czyni z Jego cierpienia czegoś najstraszniejszego w sensie doznawanego bólu.
Wydaje mi się, że wymiar psychiczny cierpienia był/jest jeszcze większy.


Jak najbardziej. Jest obecna stale. Nieprzemijająca, dzięki czemu każdy z nas jest powołany do zbawienia. Choć, niestety, niektórzy odrzucają tę ofertę miłości i miłosierdzia.

Nie rozumiem dlaczego odrzucasz to, że Jezus jest przedwieczny.

"Zagotowałeś mnie" tym kłamliwym stwierdzeniem!!
A skądże to taka obelga do mnie kierowana, co?!
Odechciewa mi się z Tobą pisać, bo się napiszę, napiszę, a Ty potem takim jednym zdaniem wszystko "przekreślasz" insynuując mi coś, czego absolutnie nie miałem na myśli i absolutnie nie jest moją wiarą (czy niewiarą)!
Ech!!...

Możesz konkretnie wskazać "treści przeciwne chrześcijaństwu" w moich wypowiedziach?! Poproszę, abym się zorientował i skorygował gdyby to była prawda...

A czy do cytatów z Listu do Hebrajczyków się odniesiesz?

Przynajmniej widać dokładniej na czym polega to ruzumienie powtarzającej się w kółko, jak w jakimś zapętleniu ofiary i zmartwychwstania Jezusa. Ale z czego takie rozumienie wynika? Czy z nakazu obchodzenia pamiątki tego wydarzenia?

Biblia przedstawia ofiarę Jezusa jako pojedyncze, historyczne wydarzenie, które miało miejsce raz na Golgocie. Było to całkowite i wystarczające poświęcenie za grzechy ludzkości. Jezus złożył tę ofiarę raz na zawsze:

"A czyż nie przez własną krew, raz na zawsze wszedł do świątyni, zdobywszy wieczne odkupienie?" (Hbr 9,12)
Tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu" (Hbr 9,28)..i wiele innych

Ofiara Jezusa nie jest postrzegana jako coś powtarzającego się w kółko, cyklicznego. Była to jednorazowa, doskonała ofiara.


Masz rację, ofiara Jezusa Chrystusa nie działa w kategoriach naszego ludzkiego, liniowego czasu. Jako Syn Bożyw swojej boskiej naturze, Jezus istnieje poza czasem i przestrzenią tak jak my je pojmujemy. Jednak w swojej ludzkiej naturze, podczas ziemskiego życia, Jezus rzeczywiście podlegał ograniczeniom czasu. Jego narodziny, życie, śmierć i zmartwychwstanie były wydarzeniami historycznymi, które miały miejsce w określonym momencie czasu.

Dlatego możemy powiedzieć, że ofiara krzyżowa Jezusa - akt Jego śmierci za nasze grzechy - została dokonana raz, w konkretnym momencie czasu. Ale jej skutki i moc zbawcza nie są ograniczone czasem, lecz trwają wiecznie. Jako Bóg istniejący poza czasem, Jezus przenika wszystkie epoki swoją wiekuistą obecnością. Dlatego Jego jednorazowa, doskonała ofiara może działać zarówno wstecz, jak i w przyszłość, obejmując tych, którzy żyli przed Nim i tych, którzy przyjdą po Nim.

Ale ofiara Jezusa nie działała w sposób zapętlony czy powtarzalny, ale była pojedynczym, doskonałym i wystarczającym aktem okupu za grzechy całej ludzkości - zarówno tych, którzy żyli przed Jego przyjściem, jak i po.
Przed przyjściem Chrystusa ludzie byli zbawiani przez wiarę w obietnicę Boga o przyszłym Zbawicielu (Rdz 3:15). Wierzyli, że Bóg w swoim miłosierdziu przygotował sposób na zgładzenie grzechu.
Ofiary ze zwierząt składane w Starym Przymierzu były obrazem i zapowiedzią przyszłej, doskonałej ofiary Mesjasza. Nie mogły same zgładzić grzechu, ale były aktem wiary w Boże przebaczenie (Hbr 10:4).
Śmierć Jezusa na krzyżu była wypełnieniem tych obietnic i zapowiedzi. Jego doskonała, jednorazowa ofiara okupiła grzechy całej ludzkości - również tych wierzących, którzy żyli przed Jego przyjściem (Rz 3:25).
Ci, którzy żyli przed Jezusem, osiągnęli zbawienie przez wiarę w Boże obietnice i przyjęcie z góry skutków przyszłej ofiary Mesjasza (Hbr 9:15).