Abp. Gądecki nie zna historii KK. Spowiedź dla dzieci wprowadzono pod koniec XIX wieku, (Pius X)
Głosi, imputuje, zwodzi maluczkich, że od 2 tysięcy lat.
Jak tu dialogować?

Hmm, widocznie historia KK, została ukryta nie tylko przed owieczkami, ale również przed pasterzami.

Ale szanowny Witold ją zna. I mam nadzieję, że zaraz poda źródła swojej wiedzy. Przytoczy dokument, którym została ustanowiona. I w ten sposób rozszerzy mroki mojej niewiedzy.
No, chyba, że głosi oszczerstwo, wtedy nie wskaże odpowiedniego dokumentu. Poczekamy, zobaczymy.

Sorki, myslałem, że to element abecadła wiedzy o KK.
Bo tak z przekonaniem wartym lepszej sprawy walczone jest o tę dziecięcą spowiedź.
Wystarczy kliknąć " Pius X spowiedź dzieci" i wszystko jasne. Spowiedź w ogóle, tzw. "uszna" też nie od Pisma i Chrystusa pochodzi - a wymyślona przez człowieków dopiero coś tak w VI wieku. Też warto poczytać.
Mam straszliwe podejrzenie ...czy aby moje np. "niedowiarstwo" nie z nadmiaru ciekawości wynika? A wiara niektórych z bezkrytycyzmu i przesadnej ufności?

Pius X obniżył wiek rozumienia przez dziecko z 12-14 lat do 7 latek. Najwidoczniej nie uwzględnił, że nawet i w wieku 70 lat wielu ma problemy rozumienia. I jest to przez niektórych nie do nadrobienia, wzrok nie ten, a i na widzącego przewodnika w tym wieku zdecydować się ciężko nie mając rozumienia.
No, ale jak to mówią, wszystko ma dwie strony, złą i bardzo złą. Im prędzej Jaś dostanie, tym większe problemy ze zwrotem będzie miał Jan.

@george45
Silisz się na złośliwości, ale to wcale nie poprawia Twojej sytuacji przed Bogiem. Być może wielu ludzi nie jest w stanie świadomie odpowiedzieć na Bożą ofertę zbawienia, ale jeszcze gorzej przedstawia się sytuacja tego, kto rzekomo wszystko wie i rozumie, lecz pozostaje niedowiarkiem.
Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaś nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży. (J 3,36)

Zatem moja ignorancja została obnażona. I co mam teraz zrobić? Tylko poprosić o wiedzę. Zatem proszę o podanie tego abecadła. Proszę o określenie kanonu wiedzy na temat Kościoła, który jest w zakresie abecadła. Najlepiej wyliczenie w punktach i bezpośrednie linki do każdego z nich.
W szczególności o ten, który prowadzi do tej wywalczonej spowiedzi dziecięcej. Proszę o link do konkretnego dokumentu, w którym mowa o spowiedzi.
(O ostrych rygorach tej nieusznej też warto poczytać.)

Przecież , mój Idący, nie z tobą rozpocząłem polemikę, my, tu na dole, nic nie znaczący możemy mylić się i błądzić.
Ja polemizuję, znaczy ośmielam się na polemikę z Abp. Gądeckim, który własnie naucza w kontekście spowiedzi dziecięcej o "spowiedzi od 2 tysięcy lat". Nie wie? Źle. Kręci, zwodzi? Bardzo źle.
Liczy, że nikt tego nie sprawdzi? Fatalnie.

Czyli taka delikatna kapitulacja. Nie dysponujesz żadnymi dowodami, którymi potwierdziłbyś swoje tezy. Ani też dowodami, które obaliłby tezę Gądeckiego (której, nota bene nawet nie zacytowałeś).

Uczciwość nakazywałaby najpierw przytoczyć konkretną wypowiedź, potem się odnieść. I przeprowadzić dowód jej słuszności wzgl. niesłuszności. Natomiast komentarz do komentarza GW nie jest poważną polemiką. Jest powtarzaniem propagandy.

Czy przekracza zakres odwagi cywilnej przyznanie się do braku posiadania argumentów? Wiem, że to trudne. I nie chcę tego wymuszać. Ale chciałbym skłonić do refleksji. Po cichutku. Bez dzielenie się nimi.

Zdaniem abpa Gądeckiego pomysł wprowadzenia zakazu spowiadania nieletnich to "zupełny nonsens".

"Trudno nawet zrozumieć, że w kulturze chrześcijańskiej, gdzie od blisko dwóch tysięcy lat istnieje spowiedź, nagle zjawia się jakiś człowiek, który domaga się wprowadzenia zakazu spowiedzi dzieci" – stwierdził.

Jaki brak argumentów? Na nonsens szukać argumentów? Nonsens to nonsens, mądrej głowie dość dwie słowie.

Wystarczy wykazać, że przez 1900 lat nie było możliwości spowiadania dzieci. Sam napisałeś, że takie informacją są zawarte w abecadle Kościoła. A ja tylko oczekuję dowodu.

Boisz się przyznać, uciekasz wciąż w inna stronę. Nie zdobędziesz się na słowa Kmicica?

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TA/TA ... pytania_09

Pospieszyles się z tym Kmicicem. Jeśli już, to rekomendacja dla Arcybiskupa.
Spowiedź, która ma cokolwiek wspólnego z obecnie kultywowaną spowiedzią dzieci ma 2000 lat?
Bądźmy , od hierarchów już abstrahując, my chociaż tutaj rzetelni w dyskursie.

An bądźmy. Zatem zacznę od tego, co napisał niejaki Witold:

Ale tenże Witold podał linkk, w ktorym napisano:
Już bowiem w pismach z I wieku (Didache, 14, 1) czytamy: "W Dniu Pańskim gromadźcie się na łamaniu chleba i Eucharystii, po uprzednim wyznaniu waszych grzechów, ażeby wasza ofiara była czystą".
Zatem kiedy? W I wieku jak zapisano w Didache czy w XIX wieku jak twierdzi Witold?

----------------------
Ucieczka trwa nadal. Gdyż do tej pory nie było mowy o formie. I forma nie ma tu nic do rzeczy.
Podpowiadam kolejna drogi ucieczki: wynalezienie konfesjonału, pozycja penitenta, funkcja stuły...
-----------------------
Troszkę mnie już to nudzi.
Ale dziękuję z linki. Warto sobie przypomnieć/uświadomić/poznać. Wprawdzie dla samego tematu nie ma to żadnego znaczenia, ale dla ogólnej wiedzy już tak.
Natomiast zawiodłem się na tym, że nie otrzymałem linków do kanonu obejmującego abecadła Kościoła.
Już na to nie liczę, gdyż widzę, jak trudno jest wynajdywać cokolwiek. Odpuszczam.
No, chyba, że podeślesz jakiś ciekawy link.

https://mateusz.pl/ksiazki/pdzsims/przewodnik_01_p2.htm

I tu jest sporo ciekawostek. Oczywiście z problemem spowiadania dzieci nie mających nic wspólnego.
Abp. raczył pojechać po bandzie, i tylko o to mi w tym wątku chodzi.

Bez względu na to kiedy spowiedź dzieci została wprowadzona (bardziej skłaniam się ku tezie, że później niż wcześniej), cieszę się, że pojawił się taki postulat i mam nadzieję, że uda się go przeforsować. Zrobiliśmy jako cywilizacja w ostatnich latach postęp w wielu kwestiach związanych z prawami człowieka, m.in. zaczęliśmy zauważać ryzyka związane z niewłaściwym traktowaniem dzieci, dostrzegać zagrożenia dla ich psychiki, kształtującej się we wczesnych latach życia i jaki wpływ każde nadużycie i niewłaściwe potraktowanie może mieć na resztę ich życia. To dlatego dzieci są przesłuchiwane wyłącznie w obecności psychologa lub rodzica. Niechlubnym wyjątkiem i reliktem przeszłości jest konfesjonał gdzie małe dziecko jest pozostawione ze swoją intymnością, sam na sam z dorosłym mężczyzną. Osobną kwestią jest, czy w ogóle w tak młodym wieku rozumie czym owy grzech jest.