Chciałabym, żeby przeczytał to mój spowiednik... ale nie mam odwagi pokazać mu tego tekstu , bo nie mi pouczać kapłana Może zabłąka się na Forum i znajdzie... może przeczyta to ksiądz, z którym spotkam się w sakramencie pokuty za klika lat? Nie ma przypadków

Rady dla spowiednika

1. Pamiętaj , że Jesteś zastępcą Boga. Twoim zadaniem jest obdarzanie Jego Miłosierdziem, a nie osądzanie.
2. Nie zakładaj z góry, co usłyszysz od danej osoby. Ucz się słuchać.
3. Jeżeli w trakcie spowiedzi ktoś zapyta, czy dana rzecz jest grzechem, upewnij się, czy jest to pytanie teoretyczne.
4. Jeżeli ktoś miał tyle odwagi, żeby pójść poprosić o spowiedź w porze Twojego odpoczynku, musiał mieć ważny powód. Nigdy nie odmawiaj.
5. Jeżeli z ważnych powodów musisz odmówić, nigdy nie mów: „ nie mam czasu”, nawet, gdyby to było prawdą. Poszukaj proszącemu innego spowiednika i upewnij się, że do niego dotarł.
6. Nie pospieszaj i nie krzycz na osoby, których nie znasz.
7. Nie bój się spowiedzi poza konfesjonałem. Pozostaw proszącemu wybór miejsca i nigdy nie odmawiaj dlatego, że „ tak nie lubisz”.
8. Jeżeli czas i miejsce na to pozwalają, pomódl się wspólnie z penitentem przed spowiedzią.
9. Jeżeli ktoś długo nie rozpoczyna, sam przerwij milczenie. Nie zawsze musi zacząć penitent.
10. Konfesjonał nie jest miejscem odpoczynku. Nie siadaj w nim, jeśli przyszedłeś się pomodlić, a nie masz zamiaru nikogo spowiadać.
11. Jeżeli spowiedź odbywa się poza konfesjonałem, połóż dłonie na głowie penitenta podczas udzielania rozgrzeszenia.
12. Jeżeli nie wiesz, co powiedzieć, nie dawaj żadnej nauki, ale nie milcz- ktoś mógłby się poczuć zlekceważony. Mów o miłości Jezusa do danej osoby.
13. Nie wymagaj szczegółowego raportu z liczby popełnionych grzechów ciężkich. Czasami naprawdę się tego nie pamięta. Ważniejszy jest żal za grzechy.
14. Sprawując sakramenty, sam staraj się być w stanie łaski uświęcającej.
15. Zadawaj pytania wprost.
16. Nie lękaj się spowiadać ludzi, o których myślisz, że są bardziej doświadczeni w życiu duchowym od Ciebie. Pamiętaj, że Twoim suflerem jest Duch Święty.
17. Jeżeli ktoś z Twojego otoczenia jest smutny, spytaj, czy nie chciałby się wyspowiadać. Odpowiedzi słuchaj „ jednym uchem”. Baczną uwagę zwracaj na przekaz niewerbalny.
18. Pozwól penitentowi na swobodne wyrażanie się , bez zachowania utartych formułek.
19. Zawsze siadaj w tym samym konfesjonale. Nie każ się ludziom szukać.
20. Nie spóźniaj się na umówioną spowiedź.
21. Odmawiając udzielenia rozgrzeszenia, wytłumacz, dlaczego i udziel błogosławieństwa.
22. Lepiej zadać lżejszą pokutę, niż narazić kogoś na grzech z powodu nie wykonania cięższej.
23. Nie ukrywaj swej radości z powrotu zabłąkanej owieczki.
24. W trakcie spowiedzi zapomnij o istnieniu telefonów i dzwonków do drzwi.
25. Bądź odpowiedzialny za dusze powierzone Ci przez Boga. Wspomagaj je modlitwą również po spowiedzi

Wszystkim spowiednikom odwiedzającym Forum, z zapewnieniem o modlitwie
baranek

ja tez, ale nie tylko tym! Wszystkim, chociaz ze szczegolnym uwzglednieniem mojego.

a ja bym tak chciał, być zrozumiany i nie traktowany taśmowo, dlatego też jak mogę wybieram spowiedź osobistą w 4 oczy to pozwala się wypowiedzieć i podyskutować a zarazem wywnętrzyć się ze swoich problemów, tak tak spowiedź to forma psychologicznego spotkania z Bogiem "na żywo" ale jakże potrzebna i oczyszczająca ...

No Baranku wymagajaca jestes, ale dobrze, tylko sprobuj tez czasami zrozumiec ksiedza, ktory odmowi spowiedzi, bo moze w nocy siedzial w przy lozku umierajecej osoby.

Bardzo dobry przyklad dawal Sw Jan Maria Vianey, czyli proboszcz z Ars. Bral na siebie duza czesc pokuty a penitentowi zadawal tylko jej odrobine.

Moim zdaniem, ksiądz na nikogo nie powinien krzyczeć. Owszem,są osoby, na których ostra krytyka działa mobilizująco, jednak jeśli nie jesteś pewien, że to właśnie taka osoba, nie ryzykuj, bo możesz ją bardzo zniechęcić do spowiedzi.


Ze swojego doświadczenia chciałabym dodać: Ale jeśli masz powiedzieć, coś głupiego, to lepiej nic nie mów. No bo: "Lepiej nie powiedzieć nic i wydac się głupim, niż powiedzieć coś i rozwiać wszelkie wątpliwości"

Kiedyś (dawno temu) ksiądz zapytał się mnie czy... zabijałam koty (aż mnie zatkało, ja to nawet mięsa nie jem, bo mi szkoda zwierząt a on się zapytał o coś takiego.)

Dodałabym do tych rad jeszcze dwa punkty

26. Spowiadając jakąś osobą, dobrze by było, gdybyś zapytał się o jej imię i zwracał się do niej po imieniu. Dzięki temu penitent poczuje się traktowany podmiotowo.

27. Sugestia jest skuteczniejsza niż rozkaz.
Uważam, że powiedzenie: "Myślę, że jeśli będziesz częściej przystępować do spowiedzi, pomoże Ci to być bliżej Boga. Zastanów się i przemyśl to." może okazać się bardziej skuteczne niż kiedy powiesz: "Powinnaś częściej się spowiadać!"

Strasznie dużo tego Baranek napisał.
Dużo próźb, wskazówek, porad.
Nie wydaje mi się jednak, aby to właściwe było. Spowiedz to nie supermarket, gdzie możemy sobie sami wybierać i prosić o co chcemy. Po za tym każdy jest inny i każdy pewnie może przedstawić zupełnie inne życzenia.
Nigdy nie jest tak, że wszystkim się dogodzi - to co dla jednego jest dobre dla drugiego takim nie musi być.
Nie wydaje mi się, aby właściwe było aby tylko od księży wymagać - uważam, że należy zacząć zawsze od siebie ...
Pozdrawiam

Zgadzam się, że nie powinno się zagłębiać w szczeguły, ale Kościół wymaga podania liczby i okoliczności. Nie chodzi tu o to, by z 100% precyzją powiedzieć ile razy popełniło się dany grzech śmiertelny, tylko podać jakąś liczbę orientacyjną. Na. ktoś w przeciągu pół roku nie był na Mszy w niedzielę, ale teraz nie wiadomo czy nie był raz, czy dwadzieścia razy. Penitent może nie pamiętać dokładnej liczby, ale niech powie mniej więcej z jaką częstotliwością uczęszcza na niedzielną Mszę św. w przeciągu miesiąca.
Generalnie zgadzam się z tymi wskazówkami i serdecznie za nie dziękuję oraz za modlitwę.

To zupełne nieporozumienie. Penitent ma obowiązek wyznania wszystkich grzechów ciężkich. Jeśli ktoś nie pamięta tak ciężkich przewinień to jego życie duchowe właściwie nie istnieje.
Wyznanie wszystkich grzechów ciężkich jest niezbędne do ważności sakramentu pokuty.
-------
Wielka ucieczka z magazynu - 106 książek za darmo!

Nie wyznanie grzechu, którego się zapomniało (pomijam umyślne zapomnienie) - nie czyni spowiedzi nieważną - żal za grzechy obejmuje także te grzechy i rozgrzeszenie również. - Pozostaje obowiązek wyznania zapomnianego grzechu ciężkiego przy kolejnej spowiedzi

Oczywiście lepiej jest, jeśli ktoś umie określić liczbę - co jest możliwe, jeżeli dany grzech popełniny raz czy dwa - ale jeśli się popełnia dany grzech często, wówczas starczy określenie ogólne- np. raz w tygodniu, kilka razy dziennie ...

Próby skrupulatnego liczenia grzechów w takich sytuacjach grożą koncentracją na samym grzechu.

Calkowicie sie zgadzam, jesli ktos nie pamieta dokladnej liczby, to przedstawienie sprawy jak wyzej zadosczymi obowiazkowi wyznania liczby danego grzechu.