św. Jan od Krzyża († 1591)

"Niech wszyscy znajdują u ciebie współczucie." Słowa światła i miłości

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej († 1906)

"Życie jest czymś nader poważnym. Każda minuta została nam dana po to, abyśmy się mogli coraz bardziej "wkorzenić" w Boga, według wyrażenia św. Pawła (por. Kol 2,7), aby nasze podobieństwo do Boskiego Modelu było coraz bardziej rzucające się w oczy a zjednoczenie coraz bardziej doskonałe." Listy

"Złego ducha bardziej dręczy niebo, którego zazdrości ludziom, aniżeli piekło, w którym się znajduje."

św. Jan Chryzostom

św. Paweł od Krzyża († 1775)

"Ten, kto pozostaje w ramionach Jezusa nie upadnie. Jeśli nie czujesz słodyczy ani pocieszenia na modlitwie, to znak, że Bóg pragnie zabrać Ci wszelką satysfakcję ażebyś ćwicząc rezygnację z przyjemności Bożego Dobra, stał się nowym człowiekiem, całkowicie duchowym, a potem doświadczył jak słodki jest Pan."

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej († 1906)

"Pieczętuj wszystko pieczęcią miłości!"

"Wszystko przemija. Pod wieczór życia pozostaje tylko miłość. Trzeba ustawicznie zapominać o sobie... O, gdybym była zawsze to czyniła!"

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej († 1906)

"Dobrze jest modlić się wzajemnie za siebie i spotykać się przy Bogu... Tam nie liczy się ani odległość, ani nie ma rozłąki."

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej († 1906)

"Tak miło myśleć, że po Komuni świętej mamy całe niebo w duszy."

"Do jakiego ogromu chwały jesteśmy powołani!"

św. Jan od Krzyża († 1591)

"Nie zaniedbuj się w modlitwie, a kiedy poczujesz trudności i oschłość, dla tego samego trwaj na niej, ponieważ Bóg niekiedy chce zobaczyć to, co jest w twej duszy, a czego się nie widzi w czasie pomyślności i słodyczy." Stopnie doskonałości

św. Jan od Krzyża († 1591)

"Jeżeli dusza nie porzuca starań światowych i nie poskramia pożądań, idzie do Boga jak ten, co ciągnie wóz pod górę." Słowa światła i miłości

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej († 1906)

"Cóż jest lepszego, cóż cenniejszego od spowiedzi? Jezus ustanowił ją nie tylko po to, abyśmy mogli zyskać przebaczenie grzechów, ale także po to, abyśmy mogli ulżyć naszemu sercu."

św. Faustyna († 1938)

Słowa Pana Jezusa do siostry Faustyny:

"Pisz, mów o moim miłosierdziu. Powiedz duszom gdzie mają szukać pociech, to jest w trybunale miłosierdzia; tam są największe cuda, które się nieustannie powtarzają. Aby zyskać ten cud, nie trzeba odprawić dalekiej pielgrzymki ani też składać jakichś zewnętrznych obrzędów, ale wystarczy przystąpić do stóp zastępcy Mojego z wiarą i powiedzieć mu nędzę swoją, a cud Miłosierdzia Bożego okaże się w całej pełni. Choćby dusza była rozkładająca się jak trup i choćby po ludzku już nie było wskrzeszenia i wszystko już stracone, nie tak jest po Bożemu: cud miłosierdzia Bożego wskrzesza tę duszę w całej pełni. O biedni, którzy nie korzystają z tego cudu miłosierdzia Bożego; na darmo będziecie wołać, ale będzie już za późno." (Dz. 1448)

św. Grzegorz z Nyssy († ok. 395)

"Kto zatem zamierza Bogu ofiarować duszę i ciało zgodnie z prawem pobożności i złożyć Mu bezkrwawe i czyste uwielbienie, przewodnikiem swego życia winien uczynić pobożną wiarę, jaką słowa świętych głoszą nam w całym Piśmie. W ten sposób posłuszna i uległa dusza może zabiegać o cnotę, bez przeszkód uwalniać się z więzów tego życia i wychodzić z wszelkiej niewoli rzeczy małych i próżnych oraz przez wiarę i życie cała stawać się jedynie dla Boga. Wie ona bowiem dobrze, że w człowieku, który ma wiarę i jest pobożny i który prowadzi nienaganne życie, tkwi również moc Chrystusa." O celu życia i prawdziwej ascezie

"Otrzymaliśmy imię chrześcijan, ponieważ staliśmy się uczestnikami Chrystusa, a więc winniśmy uczynić swoimi wszystkie jego przymioty".

"Jeżeli więc człowiek boży chce pozostać cały, nie okaleczony przez to, co złe, wszystkie przymioty Chrystusa winny jaśnieć w jego życiu, czy to poprzez ich naśladowanie, czy poprzez ich adorowanie."

"Przez modlitwę możemy być z Bogiem. A ten, kto jest z Bogiem, jest z dala od nieprzyjaciela. Modlitwa jest wsparciem i obroną czystości, hamulcem wściekłości, ukojeniem i opanowaniem pychy. Modlitwa jest osłoną dziewictwa, obroną wierności małżeńskiej, nadzieją dla czuwających, obfitością owoców dla rolników, bezpieczeństwem żeglarzy" De oratione dominica

"Jeśli tedy chcemy prosić, aby przyszło do nas Królestwo Boga, prośmy Go o to mocą Słowa: abym został oddalony od zepsucia, wyzwolony od śmierci, uwolniony z więzów błędu; niech nigdy nie zapanuje nade mną śmierć, niech nie ma nad nami władzy tyrania zła, niech nie panuje nade mną nieprzyjaciel ani niech mnie nie zniewoli przez grzech, lecz niech przyjdzie Twe Królestwo, aby oddaliły się ode mnie lub jeszcze lepiej - aby rozpłynęły się namiętności, które panują teraz nade mną" De oratione dominica

Jan Kasjan († ok. 435)

"Przede wszystkim zaś należy pilniej przestrzegać przykazania Ewangelii, że mamy się modlić do Ojca naszego, wszedłszy do izdebki swojej i zamknąwszy drzwi (zob. Mt 6, 6). Wypełnimy to przykazanie w sposób następujący: W izdebce naszej się modlimy, gdy odrywamy serce nasze zupełnie od zgiełku wszelkich rozproszeń i trosk i wyjawiamy prośby nasze Panu niejako tajemnie i poufnie. Przy drzwiach zamkniętych modlimy się, gdy nie otwieramy ust naszych, lecz w zupełnym milczeniu wzdychamy do Boga, który nie bada słów, lecz serca. W skrytości modlimy się, gdy jedynie sercem i gorącą myślą wyjawiamy prośby nasze Bogu samemu tak, że nawet moce wrogie nie zdołają poznać, o co prosimy. Dlatego mamy się modlić w najgłębszym milczeniu. Nie tylko nie powinniśmy przeszkadzać naszym szeptem lub wykrzykami współmodlącym się braciom, którym takie szelesty przerywają pobożne myśli, lecz należy także ukryć cel błagań naszych przed nieprzyjaciółmi naszymi, czyhającymi na nas szczególnie w czasie modlitwy". Collatio, 9,35

Ewagriusz z Pontu († 399)

Dobrze jest modlić się nie tylko o oczyszczenie samego siebie, ale także za cały rodzaj ludzki, naśladując sposób postępowania aniołów.

Czy modlisz się sam, czy też z braćmi, usiłuj modlić się nie z przyzwyczajenia, ale z uwagą.

Modlitwa jest działaniem, które odpowiada godności umysłu albo jest wprost jego najwyższą i najczystszą aktywnością. O modlitwie

Ewagriusz z Pontu († 399)

Kto ucieka od wszystkich światowych przyjemności, podobny jest do wieży, niedostępnej dla demona smutku. Smutek bowiem bierze się z pozbawienia przyjemności, czy to obecnych, czy to oczekiwanych. Niemożliwe jest jednak, abyśmy odparli tego wroga, gdy jesteśmy namiętnie przywiązani do czegoś na ziemi. Tam bowiem zastawia on pułapkę i sprowadza smutek, ku czemu, jak widzi, najbardziej się skłaniamy. O praktyce (ascetycznej)