św. Jan od Krzyża († 1591)

Dusza (...) doskonała cieszy się z tego, z czego się smuci niedoskonała.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus († 1897)

"Mali będą sądzeni z niezwykle wielką łagodnością. A małym można zostać, nawet piastując najwyższe stanowiska i żyjąc bardzo długo. Choćbym umarła, mając 80 lat, choćbym była w Chinach czy gdziekolwiek, czuję to dobrze, umierałabym tak samo mała, jak jestem dzisiaj."

bł. Michał Sopoćko († 1975)

"Gdy okręt wśród srożącej się burzy utraci maszt, liny i ster, a spienione fale pędzą go na skały, gdzie mu grozi rozbicie, wówczas strwożeni żeglarze uciekają się do ostatecznego środka; spuszczają kotwicę, by się okręt zatrzymał i uchronił od roztrzaskania. Taką kotwicą jest dla nas ufność w pomoc Bożą."

Proboszcz z Ars (1786 - 1859)

"Żeby się dobrze modlić, wcale nie trzeba wiele mówić. Wystarczy mieć świadomość, że Bóg jest tu, w tabernakulum, otworzyć przed Nim swoje serce i cieszyć się Jego obecnością - to najlepsza modlitwa."

św. Grzegorz z Nazjanzu († 390)

"Nie trzeba ci amuletów i zaklęć, z którymi razem zły duch wchodzi, przenosząc ukradkiem na siebie cześć należną Bogu, u ludzi zbyt pustych."

św. Cezary z Arles († 542)

"...daje świadectwo Chrystusowi, kto przestrzega, aby nie uprawiano wróżb, nie stosowano amuletów, nie szukano zaklinaczy i wieszczków oraz kto wypowiada się przeciw tym pokusom diabelskim."

"Zdarza się bracia, że do człowieka chorego przychodzi prześladowca, wysłannik diabła i mówi: "Byłbyś juz zdrowy, gdybyś zaprosił owego czarownika. Mógłbyś już otrzymać zdrowie, gdybyś zechciał przywiązać sobie te amulety". Jeżeli zgodzisz się z tym prześladowcą, poświęcasz się diabłu. Jeśli wzgardzisz, nabywasz chwałę męczeństwa."

św. Tomasz z Akwinu († 1274)

"wszelkie wróżenie posługuje się jakąś radą i mocą szatańską do poznania przyszłych wydarzeń. Niekiedy wróżbici wzywają tej pomocy wyraźnie, niekiedy zaś demony w sposób ukryty wpływają na poznanie rzeczy przyszłych nieznanych ludziom, im zaś znanych w sposób, który omówiliśmy gdzie indziej" ( Suma teologiczna, tłum. F. Bednarski OP, q. 94, a. 3)

św. Piotr Chryzolog († 450)

„Piotr żyje, przewodzi i daje prawdę wiary tym, którzy o nią proszą" (ad Eut. 2)

św. Alojzy Orione († 1940)

"Nasz Pan Jezus Chrystus postanowił, że Piotr będzie sługą sług Bożych, i na nim zbudował swój Kościół, i jemu polecił troskę o jedność widzialnych rządów, aby coraz bardziej przybliżał ludzi do Boga."

O czymkolwiek rozprawa, im dłużnej się wiodła-tym dalsza jest Prawdy, jak woda od źródła.

Anioł Ślązak (zm. 1677)

św. Paweł od Krzyża († 1775)

"Postarajcie się, aby Wasza modlitwa stawała się coraz bardziej wewnętrzna, zanurzona w czystej wierze. Wyrzeknijcie się samych siebie i nie szukajcie pocieszenia, ale Boga, który je daje."

"Czyń częste akty oddania się Woli Bożej... Oddaj siebie Woli Boga, ponieważ On pomyślał o tobie"

bł. Michał Sopoćko († 1975)

"Brak ufności przeszkadza Bogu świadczyć nam dobrodziejstwa, jest jakby ciemną chmurą, tamującą działanie promieni słonecznych, jakby tamą uniemożliwiającą dostęp wody ze źródła."

"Ufność daje pokój wewnętrzny, jakiego świat dać nie może. Ufność toruje drogę wszystkim cnotom."

bł. Michał Sopoćko († 1975)

"Pamięć na obecność Bożą jest ostoją w niebezpieczeństwach, gdyż powoduje w duszy wielką ufność w Miłosierdzie Boże. Jeżeli bowiem Bóg nie tylko jest w nas wewnętrznie, przenikając całą naszą istotę, lecz nadto otacza nas z zewnątrz i ogarnia zewsząd, - któż mógłby nam szkodzić, jeżeliby On sam na to nie dał zezwolenia? A jeżeli sam na to zezwolił, winniśmy cierpliwie i ochotnie przyjąć z Jego ręki wszystko, gdyż "[Bóg] z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra"(Rz 8,28 )."

św. Teresa od Dzieciątka Jezus († 1897)

"Ufność i tylko ufność powinna prowadzić nas do Miłości. Bogu podoba się, gdy widzi, że kocham moją małość i ubóstwo, podoba mu się moja ślepa ufność w Jego miłosierdzie... to mój jedyny skarb..."

św. Teresa od Dzieciątka Jezus († 1897)

"Wiem, że trzeba być czystym, by pojawić się przed Bogiem wszelkiej świętości, lecz wiem i to, że Pan jest nieskończenie sprawiedliwy. Na tej właśnie sprawiedliwości, która tylu przeraża, opiera się moja radość i zaufanie. Bo być sprawiedliwym, to nie tylko okazać surowość winnemu, ale również uznać prawe intencje i wynagrodzić dobro. Tyle samo nadziei pokładam w sprawiedliwości, co w miłosierdziu Boga. Gdyż właśnie sprawiedliwość skłania Go do tego, by nam „współczuć i okazywać łagodność. Wszak zna On naszą kruchość, pamięta, że prochem jesteśmy. Jak ojciec pochyla się z czułością nad dziećmi, tak i Pan pochyla się ze współczuciem nad nami”

Jezus do św. Faustyny († 1938):

"Prędzej niebo i ziemia obróciłyby się w nicość, aniżeli by duszę ufającą nie ogarnęło Miłosierdzie Moje."

św. Josemaria Escriva (zm. 1975)

Nie zaniedbuj lektury duchowej. Czytanie wielu uczyniło świętymi.

bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego (Mariam Baouardy) († 1878)

"Chcę zawsze ufać i zawierzać..."

"Dusza, która pokłada w Bogu nadzieję zostanie przemieniona przez Jego miłosierdzie na piękny diament..."

"Między Jezusem a pyszałkiem jest rozdzielenie grubości jednej góry.
Między Jezusem a duszą pokorną jest rozdzielenie grubości najdelikatniejszego muślinu."