św. Wawrzyniec Justynian († 1455)

Nie ma równie wielkiej modlitwy lub dzieła, równie podobających się Bogu, tak pożytecznych dla nas, jak Msza święta.

św. Antoni z Padwy († 1231)

O duszo, podnieś się z ułud swego ciała, podnieś się z pożądliwości świata, powstań do wiecznych radości. W godzinę śmierci bezpiecznym będzie ten, kto tak właśnie podniesie się i skieruje swą duszę do Boga.

św. Paweł od Krzyża († 1775)

Bądź prosty jak dziecko: zawsze dostrzegaj to co najlepsze w każdym i w dobrej intencji tłumacz tego kto cię krzywdzi, widząc tą krzywdę jaką ci wyrządza jako wynik jakiejś pokusy. To co niszczy wspólnotę to ocenianie czynów innych ludzi, podczas gdy swoich własnych się nie zauważa.

św. Teresa od Jezusa († 1582)

"Kiedy słyszałam, jak niektórzy mówili, iz chcieliby żyć w czasach kiedy Chrystus - nasze dobro - chodził po ziemi, śmiałam się w mej duszy, bo wydawało się mi, że jeśli mamy Go tak prawdziwie w Najświętszym Sakramencie, to czegóż jeszcze potrzeba?"

bł. Maria Kandyda od Eucharystii (†1949)

Gdy na ołtarzu spoczywa święta Hostia, klęczę w milczeniu z utkwionym w Nią wzrokiem. W ten sposób mówimy sobie wszystko "mową serca".

"Jezus jest wszystkim. Przyjmując Boską Hostię, czuję się szczęśliwa, ponieważ zostało dane mi wszystko! Posiadam Wszystko."

św. Andrzej z Krety (†740)

"Jakże wielką rzeczą jest posiadać Krzyż! Ten, kto go posiada, posiada skarb" Homilia X, Uwielbienie Krzyża, PG 97, 1020

św. Paweł od Krzyża (†1775)

Przede wszystkim raduję się w Panu że możesz często znaleźć się zanurzony w Świętej Męce Jezusa i w wielkim piecu Jego Obecności Eucharystycznej, że tam możesz pić strugi palącej miłości i możesz być przyozdobiony skarbami boskej łaski i cnoty. Listy

św. Maksymilian Kolbe (†1941)

Ilekroć dusza zaniedba się w modlitwie, zaczyna od razu słabnąć wola.

Modlitwa i przede wszystkim modlitwa jest skutecznym orężem w walce o wolność i szczęście dusz.

Kiedy jest nam nieraz ciężko, to dobrze sobie przypomnieć, że życie jest krótkie.

Słowa Jezusa do św. Małgorzaty Marii Alacoque (+ 1690):

„Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a w zamian za to otrzymuje wzgardę i zapomnienie. Ty przynajmniej staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność”.

św. Leon Wielki († 461)

"W istocie, każdy, kto w Kościele żyje świątobliwie i w czystości, kto dąży do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi (por. Kol 3, 2), jest w pewnym sensie podobny do niebiańskiego światła; tak iż sam promieniejąc blaskiem świętego życia, wskazuje wielu, niczym gwiazda, drogę prowadzącą do Boga" (Sermo III, 5).

św. Paweł od Krzyża (†1775)

Ta niechęć której doświadczasz, pogarda, wyśmiewanie, żartobliwe uwagi Twoim kosztem itd, powinny być przyjmowane z najgłębszą wdzięcznością Bogu. One są jak kłody, które tworzą stos ofiarny miłości...

św. Teresa Benedykta od Krzyża (Edyta Stein) (†1942)

"Jeśli wszystkie biedy naszego życia złożymy ufnie w Sercu Jezusa, wtedy nie obciążają nas one nad miarę i nasza dusza pozostaje swobodna na przyjęcie życia Bożego"

św. Teresa od Dzieciątka Jezus (†1897)

Modlitwa Teresy
(akt ofiarowania dnia)

Boże mój, ofiaruję Ci wszystkie czynności dnia
dzisiejszego w intencjach: na chwałę Najświętszego
Serca Jezusa; pragnę uświęcić uderzenia mego
serca, moje myśli i uczynki najzwyklejsze,
łącząc je z nieskończonymi Jego zasługami,
winy zaś moje chcę naprawić wrzucając je
w ognisko Jego miłości miłosiernej.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus (†1897)

Wyznaję, że odkąd zostało mi dane zrozumieć miłość Serca Jezusowego, wygnała ona wszelki lęk z mego serca! Wspomnienie moich przewinień upokarza mnie, skłania mnie do nieopierania się nigdy na własnych siłach, które są tylko słabością. Wspomnienie to mówi mi jeszcze więcej o miłosierdziu i miłości. Czy to możliwe, żeby nasze winy nie zostały zniszczone bezpowrotnie w trawiącym ogniu miłości, gdy wrzuca się je weń z całą dziecięcą ufnością?

św. Teresa od Jezusa († 1582)

Bóg nie zobowiązał się udzielać nam tych łask nadzwyczajnych, tak jak w nieskończonej dobroci swojej zobowiązał się dać nam chwałę wieczną, jeśli zachowamy przykazania Jego; łaski te nie są konieczne do zbawienia, a On najlepiej wie, czego nam potrzeba i co nam pożyteczne i zna, kto Go prawdziwie miłuje. Jakoż wiem o tym i znam dusze takie, które idą tą drogą miłości, a każdy nią iść musi, kto pragnie służyć jedynie Chrystusowi ukrzyżowanemu, że nie tylko nie pragną smaków i rozkoszy ani o nie Pana nie proszą, ale przeciwnie, błagają Go, by im, póki żyją, łask takich nie dawał; prawdziwie tak jest, jak mówię. (...)
...woda smaków niebieskich nie daje się (...) sprowadzić za pomocą wodociągu, więc póki źródło, którym jest Bóg, wydać jej nie chce, na próżno tylko trudziłybyśmy się nad jej dobywaniem. To znaczy innymi słowy, że jakkolwiek byśmy przedłużały rozmyślania nasze i wysilały się, i łzami zalewały, nigdy z tych usiłowań naszych woda ona nie wypłynie; Bóg sam tylko ją daje, komu chce, i daje ją częstokroć w chwili, kiedy dusza najmniej się tego spodziewa.
Twierdza wewnętrzna

św. Róża z Limy (†1617)

"Gdyby ludzie wiedzieli, co znaczy żyć w łasce, nie lękaliby się żadnego cierpienia i chętnie znosiliby wszelkie trudy, ponieważ łaska jest owocem cierpliwości"