św. Teresa od Dzieciątka Jezus (†1897)

Świętość - trzeba ją zdobywać na ostrzu miecza! (L 65, LT 89).

św. Benedykt z Nursji (†547)

Zapytajmy zatem Pana razem z Prorokiem: Kto będzie przebywał w przybytku Twym, Panie, kto zamieszka na Twojej świętej górze? (Ps 15[14],1). A zapytawszy słuchajmy, bracia, jak Pan odpowiada i ukazuje nam drogę do swego przybytku mówiąc: Ten, kto postępuje bez skazy, działa sprawiedliwie, a mówi prawdę w swym sercu i nie zwodzi swym językiem; ten, który nie czyni bliźniemu nic złego i nie słucha oszczerstw przeciw swemu sąsiadowi (Ps 14,2—3 Wlg). A gdy diabeł mu coś doradza, odtrąca go razem z jego podszeptami daleko od swego serca i od razu wniwecz obraca, a rodzące się pokusy rozbija o Chrystusa [jak o skałę]. Reguła

św. Maksym Wyznawca (†662)

Miłość i powściągliwość uwalniają duszę z namiętności, czytanie i rozważanie wyzwalają umysł z niewiedzy, wytrwała modlitwa zaś stawia go przy samym Bogu

Jan z Karpatos (VII w.)

Zdarza się, że ktoś, dzięki łasce Bożej, przez jakiś czas otrzymał światło i wytchnienie, a następnie, gdy łaska ta została pomniejszona, wpadł w zamęt i szemrał. Nie usiłował też, poprzez modlitwę, powrócić do owej zbawiennej pewności, lecz pozostał zniechęcony. Podobny on jest do biedaka, który otrzymuje jałmużnę z pałacu i oburza się, że nie wszedł do wnętrza, by ucztować z królem

św. Bonawentura (†1274)

Człowiek swoim umysłem musi wznieść się ponad ten świat, który zmysły jeszcze poznawczo ujmują; co więcej, winien wznieść się ponad siebie. W tym przejściu czy przekroczeniu Chrystus jest drogą i drzwiami... Kto zdecydowanie i całkowicie zwraca się ku Chrystusowi-Ubłagalni, kto z wiarą, nadzieją i miłością, pobożnością, podziwem, rozradowaniem, czcią, pochwałą i wysławianiem wpatrzy się w Niego, jak wisi na krzyżu, ten dokonuje wraz z Nim paschy, czyli przejścia, by… kosztować smaku ukrytej manny. Droga duszy do Boga

św. Jan Maria Vianney (†1859)

„Nasze szczęście jest zbyt wielkie!...Zrozumiemy je dopiero w niebie: jaka szkoda! ! !”

św. Jan Damasceński (†749)

“Nawrócenie (metanoia) jest odejściem od tego, co jest wbrew naturze, i powrotem do tego, co jest z naturą zgodne - czyli odejściem od diabła i powrotem do Boga - poprzez ascezę i trud” Wykład wiary prawdziwej, II 30

Ewagriusz z Pontu (†399)

„Nie złamie smutek, gdy nie ma innych namiętności, jak również więzy, gdy nie ma tych, którzy wiążą. […] Kto pokonał pożądanie, pokonał namiętności; nie będzie opanowany przez smutek” (O ośmiu duchach zła 11, t. 1)

„Wstrzemięźliwy nie zasmuci się z powodu braku pokarmu ani powściągliwy, jeśli nie osiągnie zbytecznej przyjemności, ani łagodny, jeśli wymknęła się sposobność do zemsty, ani pokorny, pozbawiony ludzkiej czci, ani też niechciwy pieniędzy, gdy poniósł straty”(O ośmiu duchach zła 11, t. 1).

św. Paweł od Krzyża (†1775)

"Największe próby są zarezerwowane dla największych sług Boga."

św. Jan od Krzyża (†1591)

Droga życia jest zbyt krótka, by jej poświęcić wiele zabiegów i starań, i więcej wymaga umartwienia woli, niż rozległej wiedzy. Im kto mniej będzie szukał upodobania w rzeczach, tym szybciej pójdzie po niej. Słowa światła i miłości

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej († 1906)

Cóż piękniejszego nad prawdę miłości: "Umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie". Oto, moje Dziecko, co znaczy być w prawdzie.

św. Hieronim (†420)

"Nieznajomość Pisma św. jest nieznajomością Chrystusa"
Commentarius in Isaiam

św. Izydor z Sewilli (†636)

Czytanie ksiąg świętych przynosi podwójną korzyść: wyrabia zdolność umysłu do pojmowania oraz odwraca człowieka od marności światowych i prowadzi do umiłowania Boga.
[...]
Sens Pisma św. można poznać tylko po nawiązaniu z nim zażyłości przez czytanie, stosownie do tego, co jest napisane: "Ceń mądrość, a czcią cię otoczy, okryje cię sławą, gdy ją posiądziesz".
[...]
Bez pomocy łaski, chociaż wiedza dochodzi do uszu, nigdy nie dociera do serca; wprawdzie dźwięczy na zewnątrz, ale niczego nie osiągnie wewnątrz. Słowo Boże, które dotarło do uszu, wtedy dopiero dociera do głębin serca, kiedy Boża łaska porusza wewnątrz duszę, aby je zrozumiała.
Sentencje

św. Grzegorz z Nazjanzu (†390)

'Wszyscy jesteśmy jedno w Panu' (por. Rz 12, 5), bogaci i ubodzy, niewolnicy i wolni, zdrowi i chorzy; jedna jest też głowa, od której wszystko pochodzi — Jezus Chrystus. I podobnie jak to czynią członki jednego ciała, każdy niech się zajmuje każdym i wszyscy wszystkimi.
Oratio 14, 8 de pauperum amore

św. Bazyli Wielki (†379)

"Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia. Psalmista uświadomił sobie, że otrzymał od Pana rozliczne dary: z niebytu został wyprowadzony do istnienia, powstał z ziemi i został obdarzony rozumem. (...) Później, gdy uznał, że Pan wydał samego siebie dla odkupienia nas wszystkich, pojął ekonomię zbawienia dla dobra rodzaju ludzkiego; jest niepewny i szuka pośród należących do niego rzeczy daru, który mógłby być godny Pana. Czym się więc Panu odpłacę? Nie ofiarami, nie całopaleniem, (...) ale całym moim życiem. Dlatego też mówi: Podniosę kielich zbawienia, nazywając kielichem cierpienie podczas duchowej walki oraz opór stawiany grzechowi aż do śmierci. Zresztą, tego nauczał nasz Zbawiciel w Ewangelii: Ojcze, jeśli to możliwe, oddal ode Mnie ten kielich; i ponownie mówiąc do uczniów: czy możecie pić kielich, z którego Ja piję?, mówiąc jasno o śmierci, którą przyjmował za zbawienie świata"
Homilia o Psalmie 116 [115]

św. Teresa od Dzieciątka Jezus (†1897)

Kochana Siostrzyczko, jakże słodka jest myśl o tym, że pewnego dnia będziemy kroczyć razem za Barankiem, przez całą wieczność2!…

2 - Por. Ap 14, 4.

List do Leonii, 3 czerwca 1897