bł. Jan Henryk Newman (+1890)

"Dla ludzi mających aspiracje do prawdziwej chwały, jak Jego dwaj apostołowie, Pan nasz mówi: „Kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą; a kto by chciał być pierwszy miedzy wami, niech będzie niewolnikiem waszym. Jak Syn człowieczy nie przyszedł po to, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20, 26-28). Oto jest nasza zasada. Aby osiągnąć wyżyny, trzeba zejść na dół. Każdy stopień w dół wywyższa nas w królestwie niebieskim. Istnieje tajemnicza zależność pomiędzy prawdziwym postępem a poniżeniem samego siebie. Jeżeli służycie pokornym i pogardzanym, jeżeli karmicie głodnych, pocieszacie chorych, wspomagacie dotkniętych nieszczęściem, jeżeli pogodnie znosicie upartych, słuchacie zniewag, cierpicie niewdzięczność, odpłacacie dobrem za zło, otrzymujecie (…) władzę nad światem i wynosicie się ponad stworzenia. Bóg ustanowił to prawo. Tak spełnia On swoje cudowne dzieła. Jego narzędzia są skromne i pogardzane; świat zaledwie zna ich imiona, albo i to nie. Zajmują się tym, co świat uważa za błahostki, i nikt się nimi nie interesuje. Pozornie nie są nastawieni na żadne wielkie dzieła; nie widać, aby z tego, co czynią, był jakiś efekt; wydaje się, że im się nie powiodło. Mało tego, nawet jeżeli chodzi o cele religijne, o których oni sami twierdzą, że są obiektem ich dążeń, nie ma żadnego naturalnego i widocznego związku między ich czynami i cierpieniami a pożądanym przez nich celem; ale taki właśnie związek, choć niewidzialny, istnieje w królestwie Bożym. Oni wznoszą się przez upadek. Nie ulega wątpliwości, że tak właśnie jest, bo żadne upokorzenie nie może być tak wielkie jak poniżenie się naszego Pana. I im bardziej się poniżają, tym więcej stają się podobni do Niego, tym większą muszą z Nim dzielić władzę."

znaleziono w:
John H. Newman "Słowo, które nie przemija. Ewangelia w kazaniach kardynała J. H. Newmana" przełożył Tadeusz Mieszkowski, PAX 1969