11 września Żywot świętej Pulcherii, panny i cesarzowej
Życie chrześcijańskie polega na tym, abyśmy we wszystkich czynach i zamiarach naszych szukali chwały Bożej i wolą Boga się rządzili. Zwyczajny człowiek zwraca wszystkie żądze, życzenia i myśli ku rzeczom ziemskim i szuka szczęścia w zaspokojeniu swej dumy, chciwości i innych żądz występnych; prawdziwy chrześcijanin tęskni do rzeczy wyższych, zwraca myśl ku Bogu i jest tylko wtedy szczęśliwy i zadowolony, gdy pełni wolę Bożą i przyczynia się do Jego chwały. Władza i bogactwa tylko o tyle mają u niego znaczenie, o ile są środkami do osiągnięcia najwyższego celu, tj. zbliżenia się do Boga. Sam w sobie jest skromny, bezinteresowny i pokorny.
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/11 ... esarzowej/

12 września Żywot świętego Gwidona, Wyznawcy
„Wiele dobrego mieć będziemy, jeśli się będziemy bać Boga” (Tob. 4,23). Dowody tej wiekuistej prawdy widzimy nie tylko w życiu św. Tobiasza i Gwidona, ale także u wielu katolickich rodzin. Z ubiegających się o ziemskie dostatki któż kiedykolwiek powie: „Teraz jestem dość bogaty?” Jakież więc są czynniki, wchodzące w skład bogobojności?….
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/12 ... -wyznawcy/

13 września Żywot świętej Notburgi, służebnicy
Przykra to rzecz służba, zwłaszcza gdy państwo są bezbożni i niewyrozumiali. A jednak nietrudno się dostać do Nieba poczciwej słudze. Sługa, czeladnik, parobek, służąca, odpowiedzialni są tylko za własną duszę, tym czasem państwo, przełożeni świeccy i duchowni zdadzą rachunek i za podwładnych. Sługa nie zna trosk i kłopotów. Jeśli jest wierny, pilny, posłuszny, nikt mu krzywdy żadnej nie uczyni, bierze swój wikt, zasługi, może spać spokojnie. Sam Pan Jezus chciał służyć, nie panować. Matka Najświętsza sama zwała się służebnicą i usługiwała niejaki czas św. Elżbiecie. Każdy służebny może powiedzieć: „Służę z Panem Jezusem i dla Pana Jezusa”, ale powinien pamiętać, że Panem jego Jezus, Panią zaś Maryja św., i że czego słusznie żąda pan i pani, tego żądają Jezus i Maryja. Co czyni dla państwa, to czyni dla Jezusa i Maryi.
Sługa, który narzeka na surowych państwa, niech pomni, co musiał cierpieć sam Zbawiciel. Hasłem sługi ma być: „Pracować, cierpieć i milczeć z miłości dla Jezusa!” Święta Notburga rządziła się tymi słowy: „Pracować – cierpieć – milczeć”.
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/13 ... luzebnicy/

14 września. Uroczystość Podwyższenia Krzyża świętego

W jakiej: czci było u chrześcijan drzewo Krwią Pańską oblane, na którym rozpięte było zbawienie nasze, możemy poznać z tego, że wszystek Kościół smucił się z jego zabrania, jako z wielkiej zguby, a z odzyskania jego tak bardzo się radował, że tego wesela chciał mieć wieczną pamiątkę. Jest to bowiem drzewo, które daje moc do pokonania złych żądz, iż wierni, patrząc na Tego, który na nim cierpiał, w każdym ucisku świata tego mogą mieć słodkość i ochłodę. Jeżeli owa laska Aronowa, która była zakwitła, w wielkiej była czci chowana, daleko więcej godne czci jest to drzewo, na którym się nam wiosna błogosławieństwa naszego wróciła, na którym kwiat zbawienia naszego zakwitnął.

Krzyż Chrystusowy zwyciężył wszystkie przeszkody. Cała moc piekielna złączyła się, aby zniszczyć religię Krzyża, ale nawet najgwałtowniejsze prześladowania nie zdołały wstrzymać jej pochodu – przeciwnie, przyczyniły się tylko do jej rozwoju. Ponieważ Chrystus jest Bogiem, więc Jego wiary żadna nieprzyjazna moc nie może zniszczyć; i jak wówczas, tak i zawsze będzie ona triumfować nad wszystkimi nieprzyjaciółmi swymi.

Pamiętajmy również, że jak Krzyż Chrystusowy zwycięsko opiera się wszelkim prześladowaniom, tak ma i w nas panować; pod jego znakiem mamy zwyciężać nad wszelkimi pożądliwościami, zwalczać i pokonywać grzech. Starajmy się więc pilnym rozmyślaniem krzyża wzbudzić w sercach naszych ducha ukrzyżowanego Zbawiciela, a w krzyżu odniesiemy całkowite zwycięstwo nad sobą.

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/14 ... -swietego/

15 września Uroczystość Najświętszego Imienia Maryi

Pierwsza Niedziela oktawy uroczystości narodzenia Najświętszej Maryi Panny
(Święto to ustanowione zostało około roku Pańskiego 1683)
Po pierwsze imię Maryja znaczy: niewiasta.
Po drugie imię Maryja znaczy tyle co mistrzyni, pani, władczyni.
Po trzecie: Maryja znaczy tyle co „Gwiazda morska”.
Po czwarte: Imię Maryja znaczy nie tylko „Gwiazda morska”, ale i „Gorzkie morze”.
Po piąte: na ostatku znaczy imię Maryja tyle, co: „Oświecona”, „Oświecająca”.

Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku – Katowice/Mikołów 1937r.
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/15 ... nia-maryi/

15 września Żywot świętej Katarzyny Genueńskiej, wdowy

W jednym z swych pism mówi święta Katarzyna co następuje: „Dusza nasza stworzona jest do miłości i rozkoszy i tego też przede wszystkim szuka. Nigdy jej wszakże nie nasycą sprawy doczesne. Łudzi się wprawdzie nadzieją, że w ten sposób się nasyci, ale są to tylko błędne mniemania, a tym samym traci w swej niedorzeczności czas przeznaczony na poznanie Boga, tego prawdziwego źródła miłości i rozkoszy. Smutny zaiste jest los człowieka, który przyszedł do przekonania, że doznał zawodu, pozbawił się wszelkiego dobra, a ugrzązł w złym. Gdy człowiek leży na łożu śmiertelnym, widzi marność rzeczy doczesnych, widzi, jak Bóg o wiele więcej się troszczył o jego zbawienie, aniżeli on sani. Wtedy przesunie się przed jego oczyma przeszłość cała, przypomni mu się, ile pominął sposobności do czynienia dobrego i jak mało słuchał głosu sumienia. Któż zdoła opisać stan jego duszy? Gdybyśmy wiedzieli, ile cierpi umierający w stanie grzechu i ze zmazą na duszy, bylibyśmy przekonani, że lepiej by było dać się w kawały pokrajać, aniżeli dopuścić się choćby jednego grzechu. Grzech jest rozstaniem się duszy z Bogiem. Gdyby Bóg podlegał smutkowi, ubolewałby srodze nad takim rozstaniem, gdyż Bóg czuje nieskończenie wyższą miłość do duszy, aniżeli dusza do Nieba. Jakże przeto można obrażać Boga pełnego miłości? Jakimże można Go przejednać zadosyćuczynieniem? Zechciejmy pojąć, jak ciężko zaważy jeden jedyny grzech. Kto to pojmie i zrozumie, wolałby całe życie spędzić w gorejącym ogniu, a gdyby morze było płomieniste, wolałby się rzucić w jego przepaść aż do dna samego, aniżeli dopuścić się grzechu. Może to niejednemu wyda się niepodobnym do wiary, a jednakże jest to niczym w porównaniu z rzeczywistością”. Tak pisze święta Katarzyna, którą Bóg oświecił w sprawie grzechu i która doświadczyła tego na sobie samej.

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/15 ... iej-wdowy/

16 września Żywot świętego Cypriana, Doktora Kościoła
Dziwne to i uwagi godne, że wszyscy sekciarze i krzewiciele błędów, którzy z powodu obrażonej dumy i fałszywej ambicji uczynili rozbrat z Kościołem Chrystusowym, nie szukali zwolenników pomiędzy poganami, nawracając ich do chrześcijaństwa, lecz zachęcali do odszczepieństwa chrześcijan, których przodkowie doznawali dobrodziejstw Ewangelii św. Tacy są o tyle niebezpieczni dla Kościoła, że złość i chytrość swoją ukrywają pod płaszczykiem świątobliwości i pozornej troskliwości o cielesne i duchowe dobro katolików i tym sposobem starają się uwikłać ich w swe sieci.
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/16 ... -kosciola/

17 września Żywot świętej Hildegardy, ksieni
Powtórzmy niektóre słowa tej Świętej: „Bóg mówi: Człowiecze, szukam cię krwią Syna Mego, a jednak opuszczasz Mnie, Boga prawego, a idziesz za kłamcą. Czyż nie posyłałem do ciebie proroków, czym dla ciebie nie poświęcił Syna swego i nie zesłał apostołów, aby ci przez Ewangelię wskazali drogę prawdy? Wszystko dobre masz ode Mnie. Czemu się ode Mnie odwracasz?”
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/17 ... dy-ksieni/

18 września Żywot świętego Tomasza z Willanowy, arcybiskupa

Piękne zaiste jest miłosierdzie, jakie okazywał ubogim święty Tomasz od kolebki aż do grobu. Ale dlaczego wydaje się nam tak pięknym? Oto z tego powodu, że stworzeni jesteśmy na obraz i podobieństwo Boga, a tego podobieństwa najwymowniejszy dowód dał święty arcypasterz przez swoje miłosierdzie i litość nad ubogimi. Bóg jest miłosierdziem; dziełami miłosierdzia odznaczał się chlubnie i Tomasz, przez całe życie aż do godziny zgonu. Naśladujmy go przeto i spełniajmy dzieła miłosierdzia w miarę możności i sił naszych.
Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku – Katowice/Mikołów 1937r.

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/18 ... cybiskupa/

19 września Żywot świętego Januarego, biskupa i Męczennika

Cześć oddawana relikwiom jest czcią prawdziwą, wewnętrzną, uprawnioną, pochodzącą z wiary w zbawienie człowieka przez najświętszą krew Jezusa. Czcimy ciała Świętych jako przybytek Ducha św., jako ciała ludzi, którzy używali w pełni łask sakramentalnych, mieli nadprzyrodzone zasługi, słynęli z bohaterskich cnót i znosili niesłychane udręczenia z niebiańską pokorą i poświęceniem. Cześć taka jest wyrazem wdzięczności, podziwu i radości ze wspólnictwa, w jakim z nimi pozostajemy przez odrodzenie się w duchu. Święty Ambroży mówi: „Jeśli mnie zapytasz, co wielbię i co czczę w spróchniałym i stoczonym ciele, o które Bóg się nie troszczy, wtedy odpowiem ci: Wielbię w ciele Męczennika zarosłe blizny, które otrzymał w imię Chrystusa; wielbię pamiątkę wiekopomnych cnót jego, wielbię szczątki uświęcone żywą wiarą wyznawcy, wielbię ciało, które mnie uczy kochać Boga i niczego w imię Jego się nie lękać. Czemuż by nie mieli wierni czcić ciała, którego obawiają się szatani, co je brali na tortury?” – Cześć relikwii jest tak dawna jak Kościół. Sama przecież Najświętsza Panna wielbiła pod krzyżem ciało swego Boskiego Syna i niewątpliwie przechowywała pozostałe po Nim pamiątki z należną czcią.

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/19 ... eczennika/

20 września. Żywot błogosławionego Władysława z Gielniowa, bernardyna

Jednym z najpotężniejszych środków do obudzenia w sercach naszych gorącej miłości Boga i prawdziwej pobożności jest rozpamiętywanie Męki Zbawiciela. Tam się uczymy, jak bardzo Bóg umiłował świat, jak wielkim złem jest grzech, który aby zmazać, potrzeba było męki i śmierci Boga-Człowieka. Tam także uczymy się, jak bardzo powinniśmy czuwać nad sobą, aby nie zmarnować tych skarbów łask, które nam Pan Jezus męką i śmiercią swoją wyjednał.

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/20 ... ernardyna/

21 września Żywot świętego Mateusza, apostoła i Ewangelisty

Ewangelie święte są świadectwem objawienia Boskiego. Sprawozdania te o osobie, nauce i dziełach Zbawiciela powstały „pod bezpośrednim wpływem Ducha świętego, jedynego i prawdziwego zwiastuna prawdy”, stanowią przeto Boskie świadectwo o życiu, cierpieniach i czynach Boga-Człowieka, i są żywym słowem nauki, zbudowania i przeświadczenia w najważniejszej i najpotrzebniejszej sprawie szczęścia wiekuistego. Pożywiajmy się przeto tym drogocennym i życiodajnym pokarmem.

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/21 ... angelisty/

22 września Żywot świętego Maurycego i jego legionu, Męczenników

Widzieliście, jak polegli bracia nasi, dając się sami na ofiarę Chrystusowi. Bałem się, aby jako żołnierze, mając zbrojne ręce, krzywdy swojej nie bronili; ale rozkazania Chrystusowego słuchając, woleli dla Pana swego mężnie umrzeć. Porzućmy tedy i my miecze, zapomnijmy męstwa naszego tam, gdzie inna jest do zwycięstwa duchownego droga. Naśladujmy Chrystusa, który nam lepsze zwycięstwo i zapłatę nagotował

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/22 ... czennikow/

23 września Żywot świętej Tekli, panny i Męczenniczki

Święta Tekla nie dlatego zerwała narzeczeństwo, że jej oblubieniec był poganinem i wzdrygał się przyjąć wiarę chrześcijańską, lecz z przekonania o wysokiej wartości dziewictwa. Na czymże wartość ta polega?...

Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku – Katowice/Mikołów 1937r.
http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/23 ... zenniczki/

24 września Żywot świętego Gerarda, biskupa i Męczennika

Święty Gerard postawił przed ołtarzem Matki Boskiej srebrny kocioł, z którego wznosiła się woń kadzideł ku Niebu. Zastanówmy się pokrótce, jakie może być znaczenie tego obrządku….

http://dialogsercamilosci.eu/2013/09/24 ... eczennika/