Dziekuje Wam za modlitwe w intencji Piotrka. Niestety przegral z rakiem, mial 32 lata

nasz Pan i Mistrz , napełnia teraz kielich Piotrka najlepszym winem jakie ma .
kielich napełniony jest PO BRZEGI .

Witajcie kochani! Dawno mnie tu nie było, dużo mam do czytania i nadrobienia. Ale cieszy mnie Wasza obecność Dariusz , Olusiu, Anula i inn. ( jako to Olusia określiła "starzy znajomi:)). Zawsze o Was pamiętam. Cóż , niestety dobrze się u mnie nie dzieje. Przez ten czas wydarzyło się tyle. Tyle złego, tyle upokorzeń, ciosów. Rozwodzimy się, to nieuniknione. Od miesiąca nie mieszkamy już razem. A u moje dziecko po drodze ma I Komunię. Rodzina się rozpada, a ja jestem bezsilna i bezradna. Boję się przyszłości, bo wiem, że będzie ciężko. Już jest. Dzieci dają mi siłę i wiarę. Żyję dla nich i chcę żyć. Modlę się o zdrowie i siłę. Pomódlcie się za mnie, proszę.

Aguniu , Ciebie tu nie było pół miliona lat świetlnych . ja czuje pomoc naszej ulubionej św Rity , choć czasami idzie po grudach . nigdzie w północnej Polsce nie ma Relikwii św Rity , wziąłem sprawe w swoje ręce . . . i Relikwie już czekają w Cascia do odbioru . i tu mnie niemile zaskoczyły katolickie władze mojej diecezji ( toruńskiej ) - nie ma akceptacji . przecież w czasach totalnego zła wszędzie się panoszącego potrzebni są nam pomocnicy . sam Benedykt XVI zakomunikował aby szanujący się katolik wybrał sobie za patrona jakiegoś świętego - jako pomocnika w drodze do Pana . podczas mojego ostatniego 3 tygodniowego pobytu w Rzeczpospolitej odwiedziłem Kurie Diecezjalną , przypomniałem temat . . . i nadal nic .
Aguniu , trzymaj się ! ! ! - nie poddawać mi się . " jeśli ufasz Panu , wszystko jest możliwe " . to słowa naszej patronki .

U mnie jak w piosence : znowu w życiu mi nie wyszło itd. Za co to wszystko? Chyba jestem beznadziejna. Dzisiaj u mnie tendencja spadkowa. Dzień w samotności.
Dariusz podziwiam Cię , trzymasz to forum przy życiu.

@Aguniu

Wsześniej napisałaś bardzo piękne słowa - iż Twoje dzieci dają Ci siłę i wiarę.
To prawda: poza Bogiem życie w świecie rzeczywistym Twoje i Twych dzieci jest najważniejsze.
Jakiekolwiek fora internetowe są mniej istotne, i ich "życie" nie ma żadnego znaczenia dla Waszej pomyślności.
Co więcej - nadmierne angażowanie się w wirtualną rzeczywistość i podziw i uznanie u "wirtualnych przyjaciół", zamiast angażować się w dobro małżeństwa i zabiegać o miłość i szacunek małżonka, nieraz ogłupia ludzi i czasami rozbija małżeństwa, gdyż zamiast walczyć ze wszystkich sił o dotrzymanie przysięgi małżeńskiej, to małżonkowie nie znajdują czasu dla siebie, gdyż poświęcają go "wirtualnym przyjaciołom" w sieci.
Warto podziwiać tych, dla których Bóg oraz chęć przestrzegania Jego przykazań (w tym obowiązek dochowania przysięgi małżeńskiej) jest najważniejsze.

Prośba o modlitwę, szukanie informacji o świętych a także słowa pocieszenia i zrozumienia myślę że są tylko dobrymi rzeczami na forach internetowych

są dwie strony medalu , pierwsza , ta najważniejsza czyli dochowanie wierności przysiędze małżeńskiej . uogólniłbym nawet - bezwarunkowe przestrzeganie wszystkich przykazań bożych . druga strona medalu to ( ta gorsza ) myślenie po ludzku . różne kryzysy z ostatnich lat nauczyły mnie że trzeba się bezwzględnie trzymać naszego Mistrza , czy jest dobrze , czy źle .
Tomku , jeżeli ktoś tu chce pisać by mu było lżej , to czemu nie . wymieniamy różne doświadczenie między sobą i jest na to poparcie .
zwróć uwage na inny wątek ( różańcowy ) , niedługo chora Oktawia otrzyma od niektórych z nas zabawki ( prawdziwe , nie wirtualne ) , jest planowane spotkanie naszej grupy różańcowej ( prawdziwe , nie wirtualne ) . dyskusyjne fora internetowe są jak najbardziej dla ludzi . zgadza się ?

Mi po prostu chodziło o to, że (dawno mnie tu nie było) to forum nadal "żyje", w sensie , że w ogóle jest (w porównaniu do innych . Trafiłam tu dzięki swojej wierze, a nie szukaniu wirtualnych przyjaciół, od tego są inne fora , całe mnóstwo. Rozumiem, że Tomaszu jesteś ekspertem w dziedzinie małżeńskich problemów. Co zatem robisz na tym forum?

Są ludzie, którzy narzucają innym swoją wolę, swoje zdanie, upokarzają, poniżają, niszczą godność i poczucie własnej wartości, obrażają, uderzają (nie tylko słowem) i jeszcze chcą w Nas wzbudzić poczucie winy za wszystko co złe się dzieje. Jak widać mój mąż nie jest wyjątkiem.
Nie rozwodzę się , kiedy tylko pojawił się pierwszy powód do rozwodu. Rozwodzę się, bo upadł ostatni powód do bycia razem.
Po 12 latach, dwójce dzieci i kredytach. Nie dbam już o męża i małżeństwo, wystarczy, że dbałam 12 lat. Dbam o dzieci i ich spokój. I ich wiarę, że można żyć inaczej. I dlatego poprosiłam o modlitwę na tym forum, bo wiem, że można prosić i otrzymać. Są tu wierzący ludzie , których też nierzadko los nie oszczędzał. Ale są i rozumieją innych. I modlą się za innych. O to tu chyba chodzi.

od czego mamy naszą ulubioną świętą Rite . ano - od spraw trudnych .
za tydzień będe w Wuerzburgu ( mam tylko 30 km ) , w tamtejszym kościele Augustianów jest boczna kaplica św Rity z Jej relikwiami . zatem złożę tam również i Twoje troski Aguniu . Alleluja i do przodu . pozdr .

dzisiaj 22 - gi , czyli czas modlitw do naszej Patronki . kto będzie modlitewnie aktywny ręka do góry ?

Witajcie po tak długiej mojej nieobecności na tym forum, cchcę się z Wami dzisiaj podzielić moim szczęściem. Po tych prawie 3 latach od moim przepłakanych nocy i niewyobrażalnej masie rozterek, ktoś tam na górze chyba mnie wysłuchał. Człowiek którego tak kochałam a z ktorym nie mogłam byc- bo jak wiecie , moje wybory zyciowe tak to wszystko pookładały... cóż... tak sie stało że po tych wszystkich latach ktoś pozwolił być nam razem i szczęśliwi ze tak potoczyły się nasze losy do dziś zastanawiamy się po co to wszystko było? czyżby jakaś próba, by przekonać się że mieliśmy żyć właśnie dla siebie nie wiem...wiem tylko że jestem bardzo szczęśliwa i może już niedługo - o ile życie pozwoli - powiemy sobie "tak"
moje modlitwy do św Rity zakończyłam w chwili kiedy nie miałam już nadziei, i do dnia dzisiejszego nie powróciłam do nich ... do kościoła, owszem, chodzę, modle się, praktykuje, międzyczasie próbowałam nawet modlitwy pompejańskiej. Chyba brakło mi wytrwałości i wiary w to wszystko.. w każdym razie, pozwoliłam życiu biec przed siebie.. i proszę:) pozdrawiam i życzę wszystkim by ich pragnienia i modlitwy się spełniły

witaj Tarczynko po 150 latach nieobecności . super że Ci się wreszcie powodzi .
a gdzie są ci , którzy kpili sobie z tego wątku , szczególnie w okresie gdy ja byłem w Cascia , we Włoszech ( październik 2011 ) by przy sarkofagu świętej Rity modlić się za uczestników naszego wątku ? ja mieszkam w Niemczech od czerwca ubiegłego roku . jutro mają mi pokazać nowe stanowisko pracy ( region Dolna Frankonia ) i obym je zaakceptował . trzymaj się i podziękuj Trójcy Świętej , Maryi i świętej Ricie .
mój ulubiony Ojciec James Manjackal ( niestety aktualnie chory i cierpiący ) zawołałby " thank You , thank You Jesus from my Heart ! "
mam 30 km do Wuerzburga gdzie w kościele Augustianów jest boczna kaplica św Rity z Jej relikwiami . czasami odwiedzam . Alleluja i do przodu .

Jestem drogi Dariuszu-555.
Zwróć uwagę co napisała Tarczynka

Bardzo dobrze Tarczynko, że zamiast zdawać się na nieżyjących, to zdałaś się na siebie.
Poza tym, to co pisałem Bóg nikogo nie zmusi do zakochania się w innym człowieku, nie ingeruje w ludzkie uczucia.
Bardzo cieszę się, że jesteś szczęśliwa.