św. Teresa Benedykta od Krzyża (Edyta Stein) († 1942)

"Maryja na skutek jedynego w swoim rodzaju złączenia z Chrystusem musi mieć rzeczywisty - a w tym przypadku trzeba użyć nazwy "mistyczny" - związek z wszystkim członkami Kościoła, przewyższający stopniem, rodzajem i znaczeniem związek z sobą innych członków, podobnie jak łączność matki z dziećmi jest większa niż wzajemne powiązanie rodzeństwa."

św. Josemaría Escrivá († 1975)

W relacjach z naszą Matką Niebieską również istnieją te normy synowskiej pobożności, w których normalnie wyraża się nasze zachowanie wobec Niej: wielu chrześcijan przyswoiło sobie starodawny zwyczaj noszenia szkaplerza albo też ma nawyk pozdrawiania - nie potrzeba słów, wystarczy myśl - wizerunków Maryi znajdujących się w każdym chrześcijańskim domu bądź zdobiących ulice tylu miast; odmawiają też tę przepiękną modlitwę, jaką jest różaniec, w czasie której dusza nie nuży się powtarzaniem wciąż tych samych formuł - podobnie jak nie nużą się zakochani, kiedy się kochają - i w której uczymy się przeżywać na nowo centralne momenty życia Pana; mają też w zwyczaju poświęcać Maryi jeden dzień w tygodniu - ten właśnie, w którym się tu gromadzimy, mianowicie sobotę - ofiarując Jej jakiś czuły gest i rozważając w sposób szczególny Jej macierzyństwo. To Chrystus przechodzi

"Dając zboże mówi: to jest Dobre"

Ks.Rut 4,1

pomyliłaś się

Rt 4,1 brzmi:

"Booz tymczasem wszedł do bramy miasta i usiadł tam. A oto przechodził krewny, o którym mówił Booz. Zawołał Booz: "Podejdź, człowieku, usiądź tutaj!" Tamten podszedł i usiadł."

ale tu nie temat dotyczący Pisma świętego, tylko słów świętych o Matce Bożej

Sługa Boży John Henry Newman († 1890)

"Strażniczka" Wcielenia

Ona, tak jak i wszyscy inni, przyszła na świat, aby wypełnić swe zadanie - misję; Jej łaska i chwała są nie dla Niej, ale dla Jej Stworzyciela; Jej została powierzona rola strażniczki Wcielenia; takie było zadanie powierzone Maryi: "Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emanuel" (Iz 7, 14). Tak jak kiedyś na ziemi była strażniczką swego boskiego Dziecka, nosiła Go w swym łonie, zamykała w swoich objęciach, karmiła swoją piersią, tak teraz, aż po ostatni dzień Kościoła, chwała i cześć Jej oddawana, głoszą i określają prawdziwą wiarę wobec Jezusa - Boga i człowieka. Każdy kościół Jej dedykowany, każdy ołtarz, który powstał dzięki Jej błaganiom, każdy obraz, który Ją przedstawia, każda litania, każde Zdrowaś Maryjo wypowiadane na Jej cześć, powinno przypominać, że istnieje Ktoś, kto, chociaż był błogosławiony od początku wieków dla zbawienia grzeszników, "nie pogardził łonem Dziewicy". Dlatego jest Ona turris davidica, "Wieżą Dawidową", wysoką i silną obroną prawdziwego Króla Izraela, do której Kościół zwraca się w antyfonie jako do Tej, "która zniszczyła wszystkie herezje tego świata".

źródło:
"Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
Wydawnictwo SALWATOR, Kraków 2000

św. Josemaría Escrivá († 1975)

"Stań blisko, swojej Matki, Najświętszej Maryi Panny. - Winieneś być zawsze zjednoczony z Bogiem: dąż do jedności z Nim, stając u boku jego błogosławionej Matki."

"Spraw, aby twoja miłość do Najświętszej Maryi Panny była bardziej żywa, bardziej nadprzyrodzona.

- Nie zwracaj się do Najświętszej Maryi Panny tylko z prośbą. Staraj się również dawać: dawać Jej uczucie, dawać miłość do Jej boskiego Syna. Okazuj Jej uczucie służbą na rzecz innych, którzy są również jej dziećmi."

Jacopone da Todi († 1306)

Stała Matka Boleściwa
Obok krzyża ledwo żywa,
Gdy na krzyżu wisiał Syn.
A w Jej pełnej jęku duszy
Od męczarni i katuszy
Tkwił miecz ostry naszych win.
Jakże smutna i strapiona
Była ta Błogosławiona,
Z której się narodził Bóg!
Jak cierpiała i bolała,
Jakże drżała, gdy widziała
Dziecię swe wśród śmierci trwóg.
Któryż człowiek nie zapłacze,
Widząc męki i rozpacze
Matki Bożej w żalu tym?
Któż od smutku się powstrzyma,
Mając Matkę przed oczyma,
Która cierpi z Synem swym? (...)

św. Paweł od Krzyża († 1775)

„W waszych winach oddajcie się Maryi, Ona zaradzi wszystkiemu.”

św. Augustyn († 430)

O niewiasto pomiędzy niewiastami błogosławiona! nie znałaś wcale męża, a objęłaś w swoich wnętrznościach męża.

Obejmuje Maryja męża aniołowi wiarę dając, ponieważ Ewa zgubiła męża z wężem się umawiając.

O szczęsne posłuszeństwo, o upragniona łasko! Podczas gdy pokornie uwierzyła, Stwórcę nieba w sobie wcieliła; stąd na chwałę zasłużyła, która się Jej później sama z ust wyrwała: "Oto – mówi – odtąd błogosławioną mię zwać będą wszystkie narody" (Łk 1, 48.)

O święta Maryjo, któż ci zdoła podziękować godnie za te przywileje Twoje, któremiś zgubionemu światu dopomogła, przyzwalając na słowa anioła? Jakież Ci pochwały, jakie uwielbienia ma składać rodzaj ludzki, który za Twoim pośrednictwem ze swej zguby wyrwany i do łaski przywrócony został? Przyjmij – błagamy – podziękowania nasze, chociaż małe i zasługom twoim wcale nie dorównujące: takie czynimy, na jakie się zdobyć możemy. Przyjmij i pragnienia, i winy nasze wstawiając się za nami wymawiaj przed Bogiem. Pomieść prośby nasze w świątyni wysłuchania i podaj lekarstwo pojednania.

Przedstaw skutecznie, co przez Ciebie zaślemy i wyjednaj, o co z wiarą prosimy. Przyjmij to, co ofiarujemy, daj to o co błagamy, usuń to czego się lękamy: boś Ty jedyna nadzieja grzeszników. Za Twoim pośrednictwem spodziewamy się odpuszczenia grzechów; na Ciebie liczymy, gdy o naszych nagrodach myślimy.

Święta Maryjo, dopomóż nędznym, wesprzyj małodusznych, utul spłakanych, módl się za ludem, pośrednicz za klerem, wstawiaj się za pobożną płcią niewieścią. Niechaj wszyscy czują Twoją pomoc, którzy obchodzą Twoje święte narodzenie. Amen.
Sermo 18 de Sanctis. Breviarium Romanum. In nativitate B. Mariae Virginis. (fragment)

Według najnowszych badań autorem kazania przedstawionego w ostatnim poście nie jest św. Augustyn, lecz św. Fulbert z Chartres († 1028).

św. Maksymilian Kolbe († 1941)

Wyobraźmy sobie, że jesteśmy pędzlem w ręku nieskończonej doskonałości malarza. Co ma czynić pędzel, by jak najpiękniej obraz wypadł? Ma się jak najdoskonalej dać prowadzić. Jeszcze pędzel mógłby mieć pretensje do poprawienia ziemskiego, skończonego, omylnego malarza, lecz gdy Mądrość Odwieczna, Bóg, używa nas jako narzędzia, wtedy najwięcej, najdoskonalej będziemy działać, gdy jak najdoskonalej, całkowicie pozwolimy się prowadzić.
Oddaliśmy się przez akt poświęcenia Niepokalanej na zupełną własność. Ona jest bez wątpienia najdoskonalszym narzędziem w ręku Boga; my zaś mamy być narzędziami w Jej niepokalanych rękach.
Kiedy więc najprędzej, najdoskonalej zwalczymy zło na całym świecie? Kiedy najdoskonalej damy się Jej prowadzić. I to jest najważniejsza i jedyna sprawa.
Powiedziałem - jedyna. Doprawdy, o nic innego każdy z nas starać się nie powinien, jak tylko o zgodzenie, dostosowanie, jakby zupełne zlanie swej woli z Jej Wolą, tak jak Jej Wola jest całkowicie zjednoczona z Wolą Bożą, Jej Serce z Sercem Jej Syna Jezusa.
Sprawa to - jedyna. Cokolwiek uczynimy, chociaż to byłby akt więcej niż heroiczny, wstrząsający podstawami wszelkiego zła na ziemi, o tyle tylko będzie miał jakąś wartość, o ile będzie się w nim wola nasza zgadzała z Jej Wolą, a przez Nią z Wolą Bożą. Więc to jedno tylko, tj. zlanie naszej woli z Jej Wolą ma jakąś wartość i - całą wartość. Mugenzai no Sono, 11 II 1932

św. Antoni Maria Klaret († 1870)

"... Najświętsza Dziewica Maryja powtórzyła mi to, co już powiedziała mi kilkakrotnie: że ja mam być Dominikiem współczesności w krzewieniu Różańca." Autobiografia

św. Efrem Syryjczyk († 373)

Ona jest okrętem,
pełnym bogatego skarbu,
wiozącym dla ubogich
dary nieba.
Przez nią umarli stali się bogaci -
nosiła bowiem Życie.

(...)

Przez Maryję wstała światłość,
Co rozproszyła
Przez Ewę rozlaną na świat ciemność.
Pokryta nią ziemia
Przez Maryję
Napełniła się światłem.


Pieśń o Najświętszej Pannie

bł. Honorat Koźmiński († 1916)

Naród, który tak żywo kocha Maryję, nigdy zginąć nie może, bo wart jest istnienia na chwałę Bożą. (Pisma, t. 12,s.324-325)

Maryja jak Gwiazda ktora roswietla nasze scieszki
i to ONA pokarze ci bezpieczna droge do Ojca Niebiaskiego.
ONA bedzie kotwica do ktorej przylegniesz w godzinie
zwatpienia.
Matko moja poglebiaj we mnie obleczonym w nedze te
milosc do BOGA w ktora plonela w Twoim sercu.
Podziwiam w Tobie tajemnice Twego Niepokalanego Poczencia.
Pragne goraco otrzymac przez Nia to aby moje serce bylo
czyste pozostajac w milosci do Boga
OJCIEC PIO