Czy ktoś zna Traktat świętego Ludwika Marii Grignon de Montfort? Czy ktoś z Was został konsekrowany według tej formułki? Czy to zmieniło wasze życie?

Pozdrawiam.

Fatal, masz na myśli " Traktat o prawdziwym nabożeństwiedo Najświętszej Maryi Panny"?

Święty Ludwik Maria Grignon rozwija w tym traktacie koncepcję nabożeństwa do Maryi, które nazywa Świętą Niewolą Miłości.Istotą tego nabożeństwa jest Oddanie się Maryi- a przez Nią- Jezusowi- na niewolnika miłości i życie w jedności z Nią.
Słowo niewolnictwo określa pełnię naszego oddania- włącznie do decydowania o naszym życiu lub śmierci.
Ponieważ oddajemy się w tę niewolę dobrowolnie, jest ona nazywa niewolą z miłości i dobrej woli ( trzeci rodzaj niewoli) - a zatem wybór tego rodzaju niewolnictwa jest wyrazem naszej wolności.

Podobne słowa odnajdujemy w Modlitwie Pańskiej: " Bądź wola Twoja"

Fatal, czy mógłbyś podać formułkę, za pomocą której dokonuje się owa konsekracja ?

Wydaje mi się też, że nie można tutaj używać strony biernej- "ktoś został konsekrowany"- pomnieważ każdy indywidualnie i samodzielnie podejmuje decyzję o poddaniu się tej niewoli i sam swoją wolę wyraża.

Kochani wg mnie oddać sie w "niewole " Bogu czy Maryi to nic złego a wręcz przeciwnie.Pan Bóg jak tez Jego Matka jest dobry , kocha nas i wybacza , a przede wszystkim wie co dla nas dobre.Ale w dzisiejszym świecie , w Polsce 21 wieku są gorsze niewole a niewolników przybywa w zasztraszającym tempie.Jedni są uzalężnieni od nałogów picia czy narkomanii, inni są niewolnikami pięniądza , kariery i pracy, a uczciwi , niezamozni ludzie są wyzyskiwani przez pracodawców, włascicieli kamienic chcących horendalnych podwyżek czynszów.Jeszcze inni są niewolnikami sekt czy seksu.Straszna ta nasza trzecia RP - niewola Maryi jest tak naprawdę rozkoszą .

Malinka, przecież to nie jest polityczne forum...

Sorry , że się rozpędziłam w politykę i życie codzienne ale chciałam uzmysłowić niedowiarkom, Ze tej niewoli z Traktatu nie nalęzy brać dosłownie i chciałam wskazać róznice między prawdziwymi niewolami czy zniewoleniami człowieka.Sama jestem " niewolnicą Maryi" i jestem z tego dumna i sczcęśliwa.

jako protestant zostałem wyklęty przez de Monforta, który napisał w swoim fatalnym dziełku:

"Jeśli więc ktoś chlubi się, że ma Boga za Ojca, a nie ma prawdziwie dziecięcej miłości ku Maryi, jest kłamcą i ma za ojca złego ducha."


Przy okazji de Monfort popełnił ciężie bluźnierstwo - jestem bowiem przekonany, ża mam Boga za ojca, a on nazwał Go złym duchem.

Ten tekst św. Ludwika to herezja, hańba i tragedia!

Jeśli wymyśliłeś sobie "Jezusa" na swoją wygodę i podobieństwo, a nie wyznajesz prawdy, że Chrystus rzeczywiście narodził się z Niepokalanie Poczętej, to rzeczywiście oddajesz kult kłamstwu i czcisz ojca kłamstwa.

Motek

Mysle, ze te slowa byly skierowane to Katolikow. Jako Katolicy wierzymy w Jej posrednictwo, milosc i specialne przywileje, ktorymi Ja Bog obdarzyl i ktore Ona przelewa na Jego dzieci.

Zgadzam się z Płomykiem. Dla nas katolików Maryja ma szczególne znaczenie i Jej Moc u Pana nie może być przeceniona.

Pragne tylko przypomniec:
1966 jubileusz Tysiąclecia Chrztu Polski-Prymas Tysiąclecia Kardynał Stefan Wyszyński oddał Kosciol i narod Polski w macierzynska niewole Maryi za wolnosc Kosciola w Polsce i na swiecie.



P.S nie musze chyba tlumaczyc jak zle kojarzylo sie wowczas i zawsze bedzie slowo "niewola"[m.in.niewola zaborow,niewola okupacji,niewola komunistyczna]

Grignon de Montfort żył w XVII wieku i jest przedstawicielem francuskiej szkoły duchowości. Nie jest on jednak reprezentatywny dla tej szkoły, która jest z gruntu chrystocentryczna, natomiast u de Montforta na pierwszym planie znajduje się osoba Maryi Dziewicy, Chrystus natomiast, jedyny Pośrednik między Bogiem a ludźmi, pozostaje w cieniu. Co więcej z jego pism wynika, że Maryja Dziewica posiada pewną autonomię w odniesieniu do Trójcy świętej i że tylko Ona udziela łask Bożych. Twierdzi on także, moim zdaniem błędnie, że lepiej uciekać się do Maryi niż do Jezusa. Wynika więc stąd, że pośrednictwo Maryi jest skuteczniejsze od pośrednictwa Jezusa Chrystusa, co jest oczywistym błędem teologicznym.
"Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie" (1 Tm 2,5).
Dokumenty soborowe i dokumenty papieskie, zwłaszcza "Marialis cultus" Pawła VI, przywracają w nauczaniu Kościoła właściwą miarę teologiczną.
Jan Paweł II napisał w "Redemptoris Mater", że pośrednictwo Maryi mieści się w pośrednictwie Jezusa Chrystusa i Chrystusowemu pośrednictu podlega.
To oczywiste, że Maryja Dziewica modli się za nami i znami, że wstawia się za nas, ale kiedy prosimy o łaski, przywołując Maryję na pomoc, to nasza modlitwa powinna kierować się ku Bogu, błagając Go razem z Maryją Dziewicą.
Najlepiej wyrażają to modlitwy liturgiczne, które powinny stanowić normę dla pobożności Maryjnej, o czym przypomniał Paweł VI w "Marialis cultus".
Jedną z takich modlitw przytoczę (12 września, wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi):
"Wszechmogący Boże, Twój Syn umierając na krzyżu dał nam za Matkę Najświętszą Maryję Pannę, swoją Rodzicielkę, spraw, abyśmy uciekając się pod Jej obronę i wzywając Jej imienia, nabrali otuchy. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków".
Próba komentarza powyższej modlitwy:
Modlitwę w święto Maryjne kierujemy do Wszechmogącego Boga i powołując się na to, że jest Ona naszą Matką, daną nam przez Syna Bożego, prosimy Boga, aby sprawił, żeby Jej modlitwa za nas była skuteczna. Całą tę prośbę umieszczamy w kontekście jedynego pośrednika, Jezusa Chrystusa.
Traktat de Montforta został upowszechniony w Polsce dopiero po I Wojnie Światowej. Wcześniej, pod koniec XVIII wieku, proponowano biskupom polskim zaszczepienie w naszym kraju francuskiej szkoły duchowości, ale biskupi odmówili, nieufni wobec "nowinkarstwa". Właściwie źle się stało, że w naszym kraju nie jest znana ta duchowość, której chrystocentryczne podwaliny kładł kard. Berulle.
Dziełko de Montforta uzyskało głęboki oddźwięk wśród polskich katolików, pośród których dominowała i dziś jeszcze dominuje tzw. "Maryjna pobożność ludowa", odznaczająca się brakiem krytycyzmu i pogłębienia. Na ten temat wypowiadał się również Paweł VI w "Marialis cultus".
Kard. Wyszyński, którego bardzo cenię jako Prymasa Tysiąclecia, za to, co zrobił dla obrony wiary wobec bezbożnego komunizmu, promował zwłaszcza ludową pobożność Maryjną. Sam głęboko przejął się traktatem de Montforta - stąd Jego nauczanie o macierzyńskiej niewoli Maryi.
Ja osobiście nigdy nie zaakceptowałem takiej miłości i takiego przywiązania do Matki Pana, które wyrażałoby się w "niewoli", choćby nawet macierzyńskiej. Wydaje mi się, że dla większości współczesnych ludzi ten rodzaj duchowości jest trudno akceptowalny. Przylgnąłem natomiast całym sercem do zawołania Jana Pawła II: "Cały Twój, Maryjo". I chyba w tym kierunku powinna rozwijać się pobożność Maryjna.

Mariologom amatorom polecam i dedykuję:

Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort, Traktat o prawdziwym nabożeństwie



Jan Paweł II, list do rodzin montfortiańskich



http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/listy/mariologia_montfort_08122003.html

Kilka wymownych "perełek" z dziełka de Montforta


To Jezus Chrystus, jedyny nasz Pośrednik u Ojca nie rozdziela ludziom darów i łask?


Mamy tu niemalże zrównanie Maryi z samym Bogiem, a nawet stwierdzenie, że Maryja rozkazuje Bogu.

Wszystko zawdzięczam Maryi; wszystko co posiadam, jest Jej dziełem i jest Jej owocem; bez Niej nie miałbym tego wszystkiego.


To Jezus Chrystus nas nie wyzwolił, nie usprawiedliwił i nie obdarował łaską, tylko czyni to Maryja?


Mamy tu do czynienia przeciwstawienie Maryi Jezusowi Chrystusowi, który jest naszym Bratem. Wynika z tego tekstu, że Maryja jest lepszą pośredniczką u Ojca niż Jego Syn, Jedyny Pośrednik między Bogiem i ludźmi.

A list Jana Pawła Pan czytał? Nie dało do myślenia?

A może ta książka zawiera herezje? Jakim prawem ma nihil obstat we wszystkich wydaniach, które widziałem?

A może by tak w ramach dialogu ekumenicznego dekanonizować tego całego "de Montforta" czy jak mu tam?

To przykre, gdy ktoś praktykuje duchowość Alfa: "My tam, na Melmaku, wszystko, czego nie rozumiemy, od razu niszczymy". Typowe dla fanów Napióra (to zwyczajowe pseudo kulowskie, żeby nie było na mnie...).