Wyobrażenia na temat kultu świętych u luteran, czy stosunku ewangelików np. do Marii były i są przedmiotem wielu nieporozumień i źródłem krzywdzących, nieprawdziwych stereotypów.
Zapraszam wszystkich do zapoznania się z artykułem "Kult świętych z perspektywy ewangelickiej" i dyskusji ma ten temat.
Czy kult świętych u katolików i luteran az tak się różni? Na czym polegają te różnice, a gdzie jest element wspólny?

Sa róznice. Katolicy modlą się za wstawiennictwem świętych (Uznajac ich za specjalnych pośredników do Boga). Natomiast luteranie nie modlą się do świętych (zgodnie z protestancka doktryną że istnieje tylko jeden pośrednik między Bogiem a człowiekiem - Jezus),luteranie jedynie wspominają świętych,wskazując ich jako wzór pobożności godny naśladowania

I mają racje.

,,Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus”. 1. List do Tymoteusza 2:5

,,Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” Ewangelia Jana 14:6

To kwestia interpretacji tego wersetu. KK iterpretuje to tak że cały Kościół jako mistycznie Ciało Chrystusa jest pośrednikiem

Właśnie w artykule wyjaśnione jest, że kult jest głębszy niz powszechne wyobrazenia.

To przy okazji polecam artykuł o różańcu u protestantów: http://www.magazyn.ekumenizm.pl/content ... 250698.htm. Czytałem też lepszy i bardziej wyczerpujący, ale nie mogę w tej chwili znaleźć.

Tytuł bardzo mylący, bo jednoznacznie kojarzy się katolikom z kultem maryjnym. Poprawniejsze wg mnie byłoby określenie "sznur modlitewny". Najbardziej współczesna formą są "Perły Życia" znane także jako "luterański różaniec", a pierwotnie nazwa to "wieniec Chrystusa"

Mieszam pojęcia - wstawiennictwo i pośrednictwo to zupełnie co innego.

Miesza pojęcia, miesza. Ale wspaniale obrazuje dlaczego luteranie zrezygnowali ze wstawiennictwa świętych. Bóg stał się nagle tak przystępny, tak bliski, tak osobisty co do dziś dla wielu katolików wcale nie jest tak oczywiste.

Bo to nie jest oczywiste, ani przystępność (co Jezus odpowiedział na pytanie apostołów, dlaczego mówi w przypowieściach, a nie wprost?), ani "osobistość" (Bóg nie ma być "osobisty", tylko w Kościele).

Niestety kościół katolick niebywałe cechuje niechlujstwo językowe
(co dziwi, biorąc pod uwagę, że w innych sprawach zwraca się uwagę
na drobiazgi i dzieli włos na czworo).

Teologicznie w wypadku świętych chodzi o wstawiennictwo
a nie pośrednictwo. A modlitwa do świętego to mniej więcej tak
jak prośba do kogoś - pomódl się za mnie.

Katolicy wierzą w świętych obcowanie więc również w to
że święci (kościół triumfujący) - mogą wstawiać się za
za kościołem pielgrzymującym.

Nie bardzo rozumiem (jestem w trakcie zgłębiania tematu)
czy w wypadku Maryi to też niechlujstwo językowe
(a byłoby to wtedy niechlujstwo językowe i dokumentów Soborowych
i papieży) czy za okresleniem "pośredniczka" stoi za tym coś więcej
niż wstawiennictwo.

Przykład jak można namieszać w temacie
(papież)

link:

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP ... 01997.html

Kiedyś juz pisałam o sporej grupie wiernych
która domaga się ogłoszenia dogmatu o "Maryi Współodkupicielce
i Pośredniczce łask wszelkich". Tutaj już na pewno nie chodzi o
wstawiennictwo (orędownictwo) ale o pośrednictwo właśnie.

A jednak przyszedł czas, gdy Jezus zaczął mówić wprost, otwarcie. Co miałby do ukrycia przed swoimi przyrodnimi braćmi?

Bóg jest przystępny dla każdego, każdy może do niego się modlić, każdy może prosić, każdy może dziękować, każdy może oddawać cześć i każdy zostaje wysłuchany. bóg nie chowa się za murem pośredników, urzędników, ministrów czy dworzan.
Kontakt z Bogiem może być i powinien właśnie bardzo osobisty, tak osobisty jak tylko może być kontakt syna z Ojcem.

No i tu jest właśnie róznica miedzy protestantami a katolikami.
katolicy wierzą, że to Kościół jest depozytariuszem Zbawienia

Osobiście uważam, ze owe niechlujstwo językowe, szczególnie wobec Marii (ale nie tylko) jest niejako zamierzone. Jeżeli KK zacząłby jasno teologicznie definiować poszczególne pojęcia i konsekwentnie je używać stanąłby przed problemem "koszerności" całej gamy form religijnych i wierzeń ludycznych ściśle osadzonych w tradycji katolickiej. Na taką rewolucję KK nie jest gotowy. Ogromny problem stwarzają znacznie mniejszego kalibru niechlujstwa (choć w moim odczuciu to kaliber armatni) jak choćby modlitwa Pańska z nieszczęsnym "i nie wódź nas na pokuszenie" zamiast "i nie dopuszczaj do nas pokusy" (edycja Tow.Św.Pawła) lub "i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie" (Tysiąclatka i przekład ekumeniczny).

Cokolwiek nie głoszą, to jednak coraz śmielej i coraz głośniej zachęcają do osobistego kontaktu z Bogiem.