świetny temat....
nie czytałem wsazystkich i może już taki powtórzę cytat, ale to mój ulubiony...św. Augustyna:


"Kochaj i rób co chcesz"

Jest pięć dźwigni, które stanowią o życiu i potędze narodów: wiara, urządzenia społeczne, literatura, historia i byt polityczny. Pierwszą zaś z nich i najprzedniejszą jest wiara... Ona bowiem powinna być podstawą, tłem, jądrem, treścią i nieodzownym warunkiem innych czynników.

Siła prawdziwa pojedynczego człowieka i narodu całego leży nie w bogactwach zewnętrznych, ani w milionach zbrojnych żołdaków, ale w wewnętrznym ukształtowaniu ducha.

Nie ten naród zajmie w najbliższej przyszłości poczytniejsze na świecie stanowisko, co dzisiaj ma więcej wojska i więcej złota w bankach angielskich i amerykańskich choćby dziesięć kroć zabezpieczonego, ale ten, który będzie miał najmniej ubogich, głodnych i młodzieży opuszczonej i zaniedbanej.

„Powściągliwi i pracowici" nawrócą świat i wielu bankrutów.

(Zasada) „powściągliwość i praca", podjęta w duchu katolików, wydaje dzielnych chrześcijan i ludzi idealnych... Im większe trudności przeszli, tym są dzielniejsi. Jest to system wychowania ludzi obowiązku i świętych.

Polacy, trzeba nam się raz otrząść z obojętności i letniości, którą się Pan Bóg więcej brzydzi, aniżeli zupełnym odstępstwem.

Moralne powstanie jest podstawą, oraz zadatkiem podniesienia się materialnego i politycznego.

Miłość Ojczyzny zasadza się nie na chwilowych choćby szlachetnych porywach, ale na ciągłej pracy i poświęceniu dla dobra bliźnich, nie tylko na polu chwały, ale i w czasie pokoju - w czytelniach, w stowarzyszeniach, w spotkaniach i zebraniach w gminie, w powiecie, w kraju i państwie - osobliwie w obrębie swego zawodu i stanowiska.

Lepiej być prześladowanym, aniżeli innych prześladować. (...) Ktoby zaś chciał się pomścić za krzywdy doznane od wroga, ten nie może się spodziewać nigdy odpuszczenia win swoich. (...) Atoli na ludy, które są dla nas biczem, przyjdzie dzień sądu w doczesności, a ta kara Boża będzie sroższa, bo dokonana na nich „w zupełności grzechów". (...) Chwila zupełnego nawrócenia naszego do Boga będzie właśnie chwilą straszliwej chłosty Bożej, która na nich spadnie. (...) Nie myślcie jednakże, jakoby oni przez nas mieli być karani. Pan Bóg nas przeznaczył, aby leczyć i koić ich rany a nie, aby im zadawać.

Piękne to hasło i myśl Boża w nim: „Dla ludu Bóg zstąpił z nieba, za lud życie swe złożył". To hasło było myślą przewodnią Boskiej misji Kościoła Chrystusowego po wszystkie czasy.

Z diabłem nie ma co się kłócić. Przestrasza go i zwycięża tylko pokora i cierpliwa praca nad uświadomieniem ludu.

Polski pijanej, ciemnej, próżniaczej i hajdamackiej nie potrzebujemy; ale trzeźwej, pracowitej, oświeconej i pełnej miłości bliźniego.

Gdy zakwitnie pomiędzy nami miłość i zgoda, z pewnością dokażemy większych rzeczy na chwałę Bożą i na pożytek całego świata, aniżeli starodawni nasi przodkowie.

Ku tej Królowej Nieba, Maryi, podnośmy oczy nasze, jak podnoszą się oczy sternika ku gwiazdom, gdy się zbliża noc ciemna i niespokojna.
Jedno słowo rzucone pomiędzy otoczenie w swoim czasie - zwłaszcza, gdy pochodzi z serca upokorzonego i skruszonego - sprawia nieraz więcej dobrego, aniżeli najwymowniejsze słowo kaznodziei.

błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz

św. Jan od Krzyża

Jeżeli chcesz dojść do świętego skupienia, musisz tam dążyć, nie nabywając, lecz wyzbywając się.

Pod wieczór będą cię sądzić z miłości. Staraj się miłować Boga, jak On chce być miłowany, zapomnij o sobie samym.


Nie smuć się zaraz z nieszczęść na świecie, bo nie znasz dobra zamierzonego w wyrokach Bożych, które one niosą z sobą dla wiecznej radości wybranych.

Niechaj ci wystarcza Chrystus Ukrzyżowany, z Nim cierp i odpoczywaj, a przez to wyzujesz się z wszelkich ciężarów zewnętrznych i wewnętrznych.

Jedno Słowo wypowiedział Ojciec, którym jest Jego Syn i to Słowo wypowiada nieustannie w wieczystym milczeniu; w milczeniu też powinna słuchać go dusza.

Duszy z Bogiem złączonej lęka się szatan jak samego Boga.


Cechą dusz mężnych, szlachetnych i serc ofiarnych jest pozostawanie w tyle, by inni byli ponad nimi. I pragną raczej dawać niż otrzymywać, aż do oddania samych siebie, gdyż uważają za zbyt wielki ciężar posiadać samych siebie, a bardziej im się podoba być posiadanym i wyzutym z siebie. Jesteśmy bowiem bardziej własnością owego Nieskończonego Dobra aniżeli swoją.


Wielkim złem jest uważanie więcej na dary Boże, niż na samego Boga. Modlitwa i wyzbycie się własności!



Rysunek ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa autorstwa św. Jana od Krzyża

To jest piękne i bardzo mi się podoba:
"Boże daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz.
A potem żądaj ode mnie, czego chcesz."
Św. Augustyn

I jeszcze jedno:
"Sławić Ciebie pragnie cząstka tego świata, któryś stworzył.
Ty sprawiasz,że Sławić Cię jest błogo.
Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie.
I niespokojne jest nasze serce, dopóki w Tobie nie spocznie."

Św. Augustyn

„Mów mało i bardzo życzliwie, mało i dobrze, mało i prosto, mało i składnie, mało i grzecznie”.

„Doktorzy w celu przekonania się o stanie zdrowia lub choroby ludzi oglądają im języki. Nasze słowa są również nieomylnym znakiem stanu naszej duszy, według słów Zbawiciela, który mówi, ze słowa nasze będą naszym usprawiedliwieniem i naszym potępieniem”.

sw.Franciszek Salezy

Nie zapomnę o tym, że nie jestem nigdy sam, choćby nawet nie było przy mnie nikogo. Zawsze bowiem widzi mnie Bóg, Maryja i mój Anioł Stróż.

Nie powinniśmy zaniedbywać oddawania specjalnej czci Aniołom Stróżom, którzy nas strzegą. Można powiedzieć, że Betlejem przedstawia syntezę światła. Jest tam obecny nasz Zbawiciel i Pan, Maryja, Jego Matka i nasza, święty Józef i Aniołowie. Stamtąd nasze życie nadprzyrodzone otrzymuje swój pokarm i siłę.

Każdy z nas ma własnego Anioła Stróża i każdy może rozmawiać z Aniołami innych ludzi.

Jeśli się znajdziemy w sytuacji, w której będziemy mieli do czynienia z człowiekiem dla którego argumenty będą trudne do przyjęcia, udajmy się o pomoc do naszego Anioła Stróża, by wstawił się do Anioła Stróża tamtej osoby, z którą mamy się spotkać.

Anioł Stróż jest dobrym doradcą. On wstawia się do Boga za nami. Wspiera nas w naszych potrzebach, czuwa nad nami pośród niebezpieczeństw i upadków.

Mój Aniele Stróżu, pod szczególną twoją opiekę oddaje moje skupienie w tych dniach. Oddal ode mnie roztargnienie, dodawaj siły w zniechęceniu, udziel mi pokoju, pogody i dyscypliny wewnętrznej.

Bł. Jan XXIII Papiez

Sa to fragmenty listow narzeczenskich sw. Gianny Beretty Molla do Piotra Molla.


Chciałabym naprawdę uczynić Cię szczęśliwym i być taką, jakiej pragniesz: dobrą, wyrozumiałą i gotowa ponieść ofiary, których życie od nas zażąda. Nie powiedziałam Ci jeszcze, że zawsze byłam stworzeniem spragnionym miłości i ogromnie wrażliwym
*
Piotrze! Jak bardzo bym chciałabym powiedzieć Ci wszystko, co czuję do Ciebie, ale nie potrafię. Sam więc sobie dopowiedz. Bóg naprawdę mnie kocha. Jesteś człowiekiem, jakiego pragnęłam spotkać. Nie zaprzeczę jednak, że wiele razy pytam się sama siebie: "Czy ja będę jego godna?" Tak, Ciebie Piotrze, gdyż czuję się takim niczym, taką niezdolną do niczego, że chociaż ogromnie pragnę uczynić Cię szczęśliwym, boję się, że mi to się nie uda. Modlę się zatem tak: "Boże! Ty widzisz moje uczucie i moją dobrą wolę. Zaradź i pomóż mi stać się taką żoną i matką, jakiej Ty chcesz i jakiej myślę, że także Piotr pragnie"
*
Piotrze najdroższy! Ty wiesz, że pragnę Cię widzieć szczęśliwym i wiedzieć, że jesteś szczęśliwy. Powiedz jaka mam być i co powinnam zrobić, aby Cię takim uczynić. Bardzo ufam Bogu i jestem pewna, że On pomoże mi być Twoją godną żoną.
*
Lubię często rozmyślać nad czytaniem z Mszy o św. Annie "Kobietę dzielną, któż znajdzie? Serce jej męża może jej ufać... Czyni mu tylko dobro. Nigdy nie wyrządzi mu szkody, przez cały czas jego życia" itd.

Piotrze! Gdybym mogła być dla Ciebie tą kobietą dzielną z Ewangelii! Tymczasem wydaje mi się i czuję, że jestem słaba. To zaś oznacza, że będę się opierała na Twoim mocnym ramieniu. Czuję się przy Tobie taka bezpieczna! Proszę Cię o przysługę. Od dzisiaj, Piotrze, jeśli zobaczysz, że robię coś nie na miejscu, to powiedz mi o tym, popraw mnie. Zrozumiałeś? Będę Ci za to zawsze wdzięczna.
*
Bardzo Cię kocham, Piotrze i zawsze jesteś obecny w moim sercu, poczynając od samego rana, gdy podczas Mszy św., na ofiarowanie, ofiaruję wraz z moją pracą Twoją pracę, Twoje radości i cierpienia, a potem przez cały dzień, aż do wieczora.
*
Pomyśl, Piotrze o naszym gniazdku ogrzewanym naszą miłością i rozweselanym przez dzieci, które Bóg do nas pośle. To prawda, że będą także bóle, ale jeśli będziemy się miłowali zawsze tak, jak miłujemy się teraz, to z Bożą pomocą potrafimy je znosić. Nie sądzisz?
*
Teraz jednak cieszmy się radością miłowania, gdyż zawsze mnie uczono, że tajemnica szczęścia leży w tym, aby żyć chwilą po chwili i dziękować Bogu za wszystko co On w Swojej dobroci nam daje dzień po dniu. Dlatego w górę serca! Żyjmy szczęśliwi!
*
Kiedy myślę o naszej wielkiej, wzajemnej miłości, dziękuję Bogu. Jak najbardziej to prawda, że Miłość jest najpiękniejszym uczuciem, jakie Bóg złożył w duszy człowieka.
*
Jeśli sprawi Ci to przyjemność, pomyśl, że podczas następnej podróży będę już przy Tobie i będę Ci mówiła wiele, wiele razy aż Cię zmęczę, że jesteś całym moim życiem.
*
Piotrze! Ileż muszę się od Ciebie nauczyć! Jesteś dla mnie wzorem. Dziękuję Ci za to. Tak więc - z Bożą pomocą i błogosławieństwem - uczynimy wszystko co tylko możliwe, aby nasza nowa rodzina mogła być małym Wieczernikiem, gdzie Jezus będzie królował ponad wszystkimi naszymi emocjami, pragnieniami i czynami.
*
Mój Piotrze! Brakuje tylko kilka dni. Czuję się taka wzruszona zbliżając się do tej chwili, gdy otrzymamy Sakrament Miłości. Stajemy się współpracownikami Boga w stworzeniu, w ten sposób możemy Mu podarować dzieci, które będą Go kochały i Mu służyły.

Modlitwa jest najważniejszą naszą czynnością.
*
Modlitwa to zapoznany, a jednak najpotężniejszy środek do przywrócenia pokoju w duszach, do dania im szczęścia, zbliżenia ich do miłości Bożej. Modlitwa odradza świat. Modlitwa jest warunkiem nieodzownym odrodzenia i życia każdej duszy.
*
Módlmy się i my, módlmy się dobrze, módlmy się wiele i ustnie i myślnie, a doświadczymy na sobie, jak Niepokalana coraz bardziej opanowywać będzie duszę naszą, jak coraz bardziej pod każdym względem będziemy się stawali Jej, jak znikać będą winy i słabnąć wady, jak łagodnie i potężnie zbliżać się będziemy coraz bardziej do Boga.
*
Miłosna modlitwa zlewa światło do umysłu i daje hart woli.
Modlitwa jest najbardziej potrzebna, by kruszyć mury serc.
*
Trzeba się dużo modlić. Nie potrzeba dużo słów, bo na to nie zawsze mamy czas. Każdą pracę skrapiać modlitwą.
*
Otóż modlitwa, modlitwa gorąca i serdeczna do Matki Bożej, chociażby tym króciutkim westchnieniem "Maryja", a Ona zrozumie, o co nam chodzi, Ona da siły...
*
Pan Bóg nie mierzy modlitwy na metry i jej wartość wcale nie zależy od ilości odmawianych różańców czy koronek. Istotę modlitwy stanowi wzniesienie myśli i duszy do Boga.
*
Napoleon powiedział: by wygrać wojnę, potrzeba trzech rzeczy: pieniędzy, pieniędzy, pieniędzy. By zdobyć niebo, świętość potrzeba też trzech rzeczy - modlitwy, modlitwy, modlitwy. Od jakości modlitwy zależy wszystko.
*
Modlitwą wszystko (prawdziwie pożyteczne) na pewno otrzymasz. Ale natrętnie, stale módl się; z coraz większą żarliwością. A Pan Bóg przez cię będzie cuda wykonywał.
*
Muszę być świętym. Jak największym świętym.

św.Maksymilian Maria Kolbe

Hmm mnie prowadzi i dodaje mi sił cytat słow św. Augustyna
DOPÓKI WALCZYSZ JESTEŚ ZWYCIĘZCĄ

Oprócz tego na łopatki rzucają mnie słowa MAtki Franciszki Lechner- załozycielki zgromadzenia Córek Bozej Miłosci- które zawarła w założeniach zakonu:
1. Żaden poranek bez szczerej modlitwy.
2. Żadna praca bez dobrej intencji.
3. Żadna radość bez wdzięcznego spojrzenia w górę.
4. Żaden potrzebujący bez okazanej pomocy
5. Żaden cierpiący bez pociechy
6. Żaden dobry uczynek bez pokory.
7. Żadna doznana przykrość bez pobłażliwości przebaczającej.
8. Żaden popełniony błąd bez żalu.
9. Żadne cierpienie bez cierpliwości i poddania się Woli Bożej.
10.Żadna rozmowa ... bez pamięci o Wszechmogącym.
11.Żaden zauważony występek bez pobłażliwego sądu.
12.Żaden wieczór bez rachunku sumienia.

Codziennie rao sobie to przypomina- i naprawdę dzień staje się łatwiejszy

jeden z moich ulubionych cytatów mam w podpisie, to modlitwa św. Benedykta
Światłem niech będzie mi krzyż święty
A nigdy wodzem smok przeklęty
Idź precz szatanie duchu złości
Nigdy mnie nie kuś do marności
Złe to co proponujesz mi
Sam swoją truciznę pij!

poza tym niesamowite są "Wyznania" św. Augustyna

św. Augustyn

„Ten Chleb, który widzicie na ołtarzu, uświęcony Słowem Bożym, jest Ciałem Chrystusa. Ten Kielich, a raczej to, co jest w kielichu, uświęcone Słowem Bożym, to Krew Chrystusa. W ten sposób Chrystus Pan chciał nam dać Ciało i Krew swoją, którą wylał za nas na odpuszczenie grzechów. Jeśli dobrze to przyjmujecie, sami stajecie się tym, co przyjmujecie. Powiada bowiem Apostoł: "Jeden jest Chleb, zatem my - liczni - jesteśmy jednym ciałem" (1 Kor 10,17). W tym Chlebie zawiera się nauka, jak powinniście kochać jedność. Bo czy ten Chleb został sporządzony z jednego ziarna? Czy nie z wielu ziaren pszenicy? Zanim stały się one Chlebem, były oddzielnie. Złączyła je woda, a przedtem zostały zmielone. Również wy zostaliście zmieleni upokorzeniem postu i obrzędem egzorcyzmu. Nastąpił chrzest - i woda, którą zostaliście pokropieni, nadała wam kształt chleba. Ale żeby był chleb, trzeba go upiec. Gdzie zatem jest ogień? To jest bierzmowanie, czyli namaszczenie Ogniem, sakrament Ducha Świętego. I stajecie się Chlebem, który jest Ciałem Chrystusa.” Sermo. 227 (PL 38,1099n).

św. Teresa od Dzieciątka Jezus

„Chlebie żywy, Chlebie niebiański, boska Eucharystio,
Święta tajemnico, którą zrodziła miłość!”

„On sam do mnie przybywa! Jego obecność
Czyni mnie żywą mostrancją.”

bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej

"Nic tak nie wyraża miłości ukrytej w Sercu Bożym, jak Eucharystia. To jest zjednoczenie, dokonanie, to On w nas, a my w Nim. Czyż to nie niebo na ziemi, niebo w wierze?".

św. Teresa od Dzieciątka Jezus

"Widzę we wszystkim zawsze dobrą stronę. Są osoby, które biorą wszystko w sposób sprawiający im jak najwięcej przykrości. Ja zaś przeciwnie. Jeżeli mam samo tylko cierpienie, jeżeli niebo jest tak ciemne, że nic go nie rozjaśnia, i wtedy się raduję".

"Nic się mnie nie trzyma. Wszystko co mam i co zdobywam, to dla Kościoła i dla dusz. Żyjąc nawet do lat osiemdziesięciu, pozostałabym tak samo ubogą".

"Nie chciałabym podnieść słomki, aby uniknąć czyśćca. Wszystko co robiłam, czyniłam, aby sprawić Bogu przyjemność, aby Mu zbawić dusze".

"Świętość nie jest w tej lub owej praktyce, polega ona na usposobieniu serca, które sprawia, że jesteśmy małymi i pokornymi w objęciach Boga, uznającymi swą słabość i ufającymi do zuchwalstwa Jego dobroci ojcowskiej".

św. o. Pio

Walcz, córko, jak dzielny żołnierz, jeżeli przynagla cię pragnienie otrzymania nagrody mężnych dusz (Epist. //1, s. 405).

Trzymaj się zawsze mocno Kościoła świętego, ponieważ tylko on może dać ci prawdziwy pokój, posiadając Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie, który jest prawdziwym Księciem Pokoju (FM, s. 166).

Jeden akt miłości do Boga, spełniony w czasie oschłości, ma większą wartość niż sto innych, uczynionych w czasie doznawanej słodyczy i pociechy duchowej (ASN, s. 43).

Kochaj Pana Jezusa, bardzo Go kochaj, ale z tego powodu jeszcze bardziej kochaj składanie siebie w ofierze. Miłość chce być gorzka (T, s. 99).

Życie nie jest niczym innym, jak tylko wiecznym zmaganiem się z sobą samym i nie zakwita inaczej, jak tylko za cenę cierpienia. Dotrzymuj zawsze towarzystwa Panu Jezusowi w Ogrodzie Oliwnym, a On będzie umiał wzmocnić cię w godzinach udręk, które nadejdą (ASN, s. 15).

Przede wszystkim czuję się zobowiązany powiedzieć ci, że Jezus potrzebuje takiego człowieka, który wraz z Nim cierpi z powodu ludzkiej bezbożności i dlatego prowadzi cię drogami cierpienia, o czym mi piszesz w twoim liście. Ale niech zawsze będzie wysławiana jego miłość, która potrafi mieszać słodkie z gorzkim i przemieniać przejściowe cierpienia Życia w wieczną nagrodę (Epist. III, s. 413).

Nie lękaj się, ale uważaj siebie za najszczęśliwszą osobę, gdyż stałaś się godna tego, by uczestniczyć w bólach Boga-Człowieka. To nie jest opuszczenie, ale wielka miłość, którą Bóg ci okazuje. Ten stan ducha nie jest karą, ale miłością, i to miłością najsubtelniejszą. Dlatego wysławiaj Pana i wyraź zgodę na picie z kielicha Getsemanii; (Epist. III, s. 441).

Wiem, że cierpisz i to wiele, ale czy nie są to może klejnoty dane ci przez oblubieńca? (Epist. 111, s. 445).

Kto zaczyna kochać, ten powinien być gotowy na przyjęcie cierpienia (CE,s.25).

Tak, kocham krzyż, tylko krzyż; kocham go dlatego, że widzę go na ramionach Jezusa Chrystusa (Epist. I, s. 335).


źródło:
http://kaplicaswojcapio.fm.interia.pl/dobrego_dnia.htm

św. Jan Chryzostom

„Zaklinam was, bracia, nigdy nie odstępujcie od reguły modlitwy ani jej nie zaniedbujcie... Jedząc i pijąc, w domu lub podróży, czy w trakcie jakiejkolwiek czynności - mnich powinien stale wołać: Panie, Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną”... Imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, zstępujące w głębiny serca, pokona węża władającego pastwiskami serca, wybawi naszą duszę i przywiedzie ją do życia. Trwajcie więc stale przy imieniu Pana naszego Jezusa Chrystusa, tak aby serce pochłonęło Pana, a Pan serce, i żeby te dwie siły się zjednoczyły. Nie dokona się tego jednak w kilka dni; wymaga to wielu lat i długiego czasu. Potrzebny jest bowiem wielki i długotrwały trud, aby wypędzić wroga i żeby mógł w nas zamieszkać Chrystus”