Tylko czy to rzeczywiście uzależnienie....

Jeśli sama nie potrafisz rozpoznać, to udajcie się do poradni.
Na stronie: https://www.cphelp.pl/post/uzale%C5%BCn ... eczy%C4%87 znalzłem poniższe (niniejszym wkejam).
Po czym poznać uzależnienie?
Kryteriami koniecznymi do zdiagnozowania uzależnienia wg ICD-10 są:
- silne, niepohamowane pragnienie
- upośledzenie zdolności kontroli ilości
- fizjologiczne objawy stanu abstynencyjnego
- istnienie tolerancji, charakteryzujące się zwiększeniem ilości w celu osiągnięcia takiego samego efektu
- zaniedbywanie i utrata zainteresowań
- uporczywe przyjmowanie substancji, pomimo jej szkodliwości
Poczytaj resztę. Ze świadomością, że każdy dzień ulegania coraz bardziej utrudnia wyjście. Tempus fugit.

Poker, jak każdy hazard, to liczenie na przypadkowy zysk i psychiczne uzależnienie. Lepiej rodziny od niego się nie uzależniać.

Wielki Szu, przypadkiem to można na boku dziecko zrobić. Nie ma przypadkowych zysków w pokerze i nie tylko. Takie zyskowne szczęście trzeba sobie wypracować.

Jan Piotrowski

"Kłamca"
"Nie piję, nie palę, nie dotknę się kart".
Odparła: "Mężczyzna cóż bez wad jest wart?"
Z uśmiechem spojrzał wówczas w oczy damie –
"Posiadam – odrzekł – jedną wadę: kłamię".

Oto mamy bardzo tfu...rczą odpowiedz dyskutanta.

Zaiste, odpowiedź bardzo tfu...rcza

"Dzień dobry, dziś święty Walenty.
Dopiero co świtać poczyna;
Młodzieniec snem leży ujęty,
A hoża doń puka dziewczyna.
Podskoczył kochanek, wdział szaty,
Drzwi rozwarł przed swoją jedyną
I weszła dziewczyna do chaty.
Lecz z chaty nie wyszła dziewczyną."
To z "Hamleta"

Czyżby Shakespeare był zarażony genderem? A kimże ona była wychodząc? Chłopakiem, transem?

Komercyjne święto Erosa. Odarte z wyższych uczuć seksualne emocje. Na dodatek ten seks ściśle powiązany z kasą. Kup, podaruj, to dostaniesz. Uważam to uprzedmiotowiane człowieka. Oczywiście dla kasy. Pogańskie święto przyszło do nas ze skomercjalizowanego świata anglosaskiego. Wraz z komercjalizmem.
A teraz szybko do sklepu, bo jak inaczej niż zakupami wyrazić swój stosunek do kogoś? Czy inaczej się nie da?

Trzeba pana Shakespeare zapytać kim była wychodząc. Panną, lub dziewczyną już nie mała prawa się zwać, ani nosić wianka na włosach.

I tego nie rozumiem.
Skądś wiesz, że nie była panną. Z tego wynika, że musiała być już mężatką. Lub rozwódką albo wdową. Nie bardzo rozumiem, jak mogło się to stać. Może w tej chatce był przedstawiciel ówczesnego USC?
Dlaczego nie była już dziewczyną? Czy chodzi o to, że osiągnęła pełnoletniość? I od tego momentu należało zwracać się do niej pani?
Trzecie, czego nie rozumiem, to kwestia wianka. Dlaczego nie mogła nosić? Sądzę, że chodzi o skojarzenia z dziewictwem. Że tamtych czasach prawo zakazywało tego. OK, ale autor nie wspomina o tym. Twierdzi tylko, że nie była dziewczyną. Czyli, że uzyskała pełnoletniość.
Nie znam tamtych czasów. Może dlatego nie rozumiem Twoich skojarzeń. Domyślam się, że wtedy słowa dziewica, dziewczyna i panna były synonimami?

Na wszelki wypadek podam definicje wg PWN.
dziewczyna
1. «młoda kobieta, zwłaszcza niezamężna»
2. «czyjaś sympatia lub narzeczona»
3. daw. «pomoc domowa»
Jeśli wziąć pod uwagę dawne znaczenie, to by znaczyło, że przestała być pomocą domową

panna
1. «kobieta niezamężna»
2. «dorastająca dziewczyna»
3. Panna «jeden ze znaków zodiaku; też: osoba urodzona pod tym znakiem»
4. pot. «sympatia, narzeczona»
5. daw. «dziewica»
W tym dawnym znaczeniu mogłoby pasować, ale Szekspir nie użył takiego słowa. Musiał mieć coś innego na myśli.

dziewica
1. «kobieta do chwili pierwszego stosunku płciowego»
2. daw. «młoda niezamężna kobieta»
Jeśli nie było tam nikogo z USC... Ale ani Szekspir, ani Ty nie wspominaliście o dziewictwie. Więc zapewne nie mieliście tego na myśli.

Szekspir mówi nam, że nie była panną, ponieważ była w chacie sam na sam z mężczyzną, domyślamy się że miała z nim intymny stosunek. Tak ja to rozumiem.
Tak sądzę, że wtedy słowa dziewica, dziewczyna i panna były synonimami.
Gdybym żyła dłużej- mogłabym pamiętać a tak- zostaje literatura , historia.

Weźmy polskie realia czternastego wieku.
Gdyby św królowa Jadwiga (1374-1399) znalazła się w komnacie sam na sam z Wlhelmem Habsburgiem nawet na moment, małżeństwo ( zawarte w dzieciństwie) uznano by za skonsumowane, oraz ważne. Dlatego nie dopuszczono do spotkania.

Teraz podpadałoby to pod pedofilię. No, ale Wilhelm sporo kasy na tym zarobił. Niemcy to mają łby do interesów. A wracając do wątku, czy niebyło to pokerowym zagraniem.

Zawsze można pokazać pokerową twarz.

To ledwo, ledwo początek związku, a już w tle marzenie o związku małżeńskim.