Ciekawa jestem, czy niektórzy tak zawzięcie broniliby tej podległości, gdyby było na odwrót - gdyby to mężczyzna musiał być poddany kobiecie
Dla mnie wyznacznikiem chrześcijaństwa jest miłość, a nie uległość i poddanie.
Podobnie jak Margaretka, zamierzam pracować, mieć męża, dzieci, partnerskie układy w rodzinie, a także o zgrozo pasje i zainteresowania ^^

Aditu będziesz się smażyć w piekle niewdzięczna egoistko ;D

Zdobycie mojego wymarzonego zawodu to minimum 8 lat ciężkiej pracy.
A i potem nie spoczywa się na laurach, tylko dalej się dokształca, aby być na bieżąco.
Dlatego nie ważne, ile by ten mój przyszły mąż nie zarabiał, nie mam zamiaru schować papierka do szuflady i nie czerpać satysfakcji z zawodu, o który tak ciężko walczyłam i który mnie tyle kosztował.
Gdyby zarabiał 15000+ to może bym po prostu brała mniej spraw?
Albo ograniczyła się do pracy akademickiej? Nie, to na pewno odpada.
Pracowałabym tak czy siak, mając w pamięci trud włożony w zdobycie stanowiska.

Moja mama wybrała wszystkie powyższe opcje. Jest cudowną matką, wspaniałą żoną, świetnym pracownikiem. Mój tato wybrał pracę i wyszło jak wyszło. Dzwoni raz w tygodniu.


Jak 6 odpadnie to jest sukces...


Chcę tak jak i one!!!


Nie mam zamiaru wypruć sobie żył w imię nie wiadomo czego. Jeżeli okaże się, że nie daję rady to trzeba będzie z czegoś zrezygnować. Wtedy będę myśleć z czego


To mamy usiąść i biernie czekać na śmierć?

Całe zycie pracowałam, prowadziłam dom, wychowywałam dzieci - oczywiście z pomocą męża - uważam, że niczego nie straciłam, ani zdrowia, ani miłosci, ani wiary......praca może się stać życia pacierzem i kluczem do nieba ,C. K. Norwid.

spoko, zaraz Maluczki Ci powie, że straciłaś, tylko tego nie wiesz

Religie monoteistyczne ustalają hierarchię,pokazują każdemu "szaremu" człowiekowi jego miejsce.Bóg jest najważniejszy.Następnie hierarchowie kościelni i świeccy...tu zresztą były zawsze konflikty.W domu natomiast kobieta powinna być poddana mężczyźnie,istocie płci męskiej. Szczególnie jest to wyeksponowane w Islamie.Uff...jak to dobrze, że wiara katolicka jest bardziej na tym polu tolerancyjna

Kozioł, gdybyś Ty wiedział jak pudłujesz, to zapadłbyś się pod ziemię ze wstydu!

Możecie obie sobie chcieć ile chcecie! Prawda Was wyzwoli z tej fantazji! Tylko się całkiem nie pogubcie!
Żal mi Was, ale nie da się Wam pomóc, musicie widać same doświadczyć na swoich szanownych.

Kiedy radujecie się z bycia razem?

Ciekawe, jak długo tak wytrzymasz.
A jak mają?A jeżeli będzie już za późno, bo wszystko będzie stracone?
Jeżeli pływak chce przepłynąć jakiś akwen, to musi dobrze zastanowić się, czy da radę, bo inaczej zatonie. Nie wystarcz w swoich decyzjach wziąć to pod uwagę, czyli trzeba się z tym liczyć.

Alus, to Ty jesteś kobietą?!! A ja cały czas uważałem Cię za mężczyznę!
Cieszę się z tego że tak masz.
Jest tylko jeden problem:
Gdy nie wie się co się straciło, to się tego nie żałuje.
W Związku sowieckim ludzie myśleli że mają się najlepiej na świecie, więc niczego nie żałowali, bo myśleli, że inni ludzie mają o wiele gorzej.

A z jakiej racji uzurpujesz sobie prawo oceniać cudze życie w którym się niby coś "straciło"?

Dni wolne, weekendy, wieczory. Czasami też popołudnia w luźniejsze dni.

Odsypiam w weekendy i dni wolne.

Dobra praca, mąż, dzieci, stopnie naukowe.

Co będzie stracone?
Z jednego stanowiska można zrezygnować, można przyjąć mniej pracy.

jakie są dzieci matek, które siedzą w pracy prawie cały dzień?
dzieci oddane są babkom lub opiekunkom lub siedzą w przedszkolach.
tak wiec nie patrzymy tylko na to, jak się mama zrealizowała w życiu,
ale co z jej dzieci wyrosło...i to nie tylko jeśli chodzi o radzenie sobie w życiu,
ale o ich życie emocjonalne i duchowe.
wierze, ze kontakt z matka, głęboka i dobra relacja,
jest ważna podstawa dla całego życia człowieka.
matkę ma się tylko jedna, matki nikt nie zastąpi.
a do wybudowania takiej relacji, potrzebny jest czas.
nie te dwie, trzy godziny po 17-tej, ale tak wiele ważnych godzin z życia dziecka,
które tak szybko umykają, pełne niesłychanie ważnych! - pierwszych doświadczeń.

Równie ważny jest dla dziecka kontakt z ojcem
I nawiązywanie przez niego z dzieckiem kontaktu
od pierwszych dni zycia.

I tego nie zastąpi żadna matka -
(bo matka jest matką a nie ojcem)

jeżeli kobieta nie pracuje mąż musi pracować więcej
(czyli mniej więcej podwójnie, prosta arytmetyka)

i ma mniej czasu na kontakt z dzieckiem
(albo w ogóle)

taka postawa kobiety
"ja zostanę z dzieckiem w domu
bo ono potrzebuje matki" - a Ty zarabiaj
to krzywdzenie i męża i dziecka

jakoś nikt nie myśli o takim aspekcie zagadnienia
a dzieci mający silny związek emocjonalny z matką
a prawie żadny z "zarabiającym na rodzinę"
zapracowanym ojcem są uboższe emocjonalnie

Mówi się o kryzysie męskości.

Jak meżczyzna ma się realizować w roli ojca
jak jego rola ograniczana jest do roli "zarabiacza pieniędzy"
i marginalizuje się jego rolę

bo żona nie idzie do pracy
nawet na pół etatu, żeby odciążyć męża
żeby mąż nie musiał pracować od rana do nocy
i żeby miał czas i siłę na kontakt z dzieckiem

A w ogóle sytuacja każdej rodziny jest inna i nikt małżonkamii
jej nie zna na tyle, żeby oceniać co jest dla dziecka i dla nich lepsze.