Ha! Chyba na moje zamówienia we Wprost ukazał się ten artykuł:

Siedem powodów, dla których warto mieć liczne potomstwo



oraz:

Pociągnę temat w związku z dzisiejszym artykułem:

Pożeramy Ziemię:

A w nim:


Po co więc sprowadzać dzieci na ten Świat, skoro zaczyna już brakować na nim miejsca dla wszystkich? Mieliśmy zaludnić Ziemie i zaludniliśmy, - aż za bardzo...

Ekologiczne bzdury. Takie "badania" są prowadzone tylko po to, aby wyciągać kasę dla różnych instytutów z UE, z różnych fundacji etc.

Na jakiej podstawie stwierdzasz, że to bzdury?

No nie... Telchar - faktem jest, że Ziemia jest przeludniona. To, że akurat w Polsce się tego nie odczuwa, nie znaczy że tak nie jest.

Problemem nie jest "kiedy? ile?" Tylko Z KIM?? Niby pełno tego ;P chodzi... ale i tak za mało.

A ja tam sądzę, ze od zawsze w naszym nastawieniu do spraw dzieci i zakładania rodziny tkwiły pierwiastki negacji i odrzucenia, tylko że dopóki nie było 1) naprawdę skutecznej antykoncepcji i 2) panstwowej emerytury na starość zamiast opieki własnych dzieci nie mogły się one na szerszą skalę ujawnić.

Przeciez np nasze typowe wyobrazenie o fajnym,godnym pozazdroszczenia zyciu to:barwność, zmiennosc, przygody, spotykanie coraz to nowych ludzi, fascynacja zawodowymi mozliwościami, to możliwość kierowania innymi zamiast posługiwania im i twórcze sposoby spędzania czasu...

Z kolei nasze wyobrażenie o życiu nieudanym to monotonia, ograniczenia finansowe, konieczność usługiwania innym i dostosowania się do ich potrzeb 24/7, skrępowanie spontaniczności, praca polegająca na prymitywnym powtarzaniu wciąż tych samych czynności, brak towarzyskiej wymiany...

Wychowanie malutkiego dziecka, a co dopiero kilkorga, to niemal modelowe "źycie nieudane" wg powyższego opisu, to głównie ograniczenia stawiane naszej wolności, przyjemności i samorozwojowi (za który powszechnie uważa sie karierę zawodową) .

Gdyby jeszcze decyzja wzięcia na siebie tych ciężarów była jakoś specjalnie doceniana, a społeczna rola matki - wysoka, może byłaby to jakaś rekompensata. Ale przecież tak nie jest. Macierzyństwo jest traktowane tak, jakby było jakąś głupią babską fanaberią tych mniej rozbudzonych intelektualnie kobiet, które po prostu nie rozumieją co dobre w życiu i nie mają wyższych potrzeb. Można je aprobować, jesli ma miejsce w zamoznej rodzinie, takiej, w której samochód, niania, willa z ogrodem, i baby sitter wieczorami, uchroni życie przed rutyną i ograniczeniami.

Czy więc naprawdę jest dziwne że przyszedł w końcu moment, kiedy kobiety uświadomiły sobie , że macierzyństwo jest nie do pogodzenia z wizją udanego zycia, o jakim zawsze marzyły? No może jesli bedzie tylko jedno dziecko , da sie jeszcze tę wizje jakoś, dużym wysiłkiem ocalić. Ale jak mieć troje, albo czworo? Bez złudzeń proszę!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ja jestem w sytuacji takiej, chce zalozyc rodzine, chce miec dzieci, na pewno wiele, jestem na to przygotowany pod kazdym wzgledem. Jestem z osoba z ktora moge to zrealizowac. Problem jest tylko jeden, staram sie o stwierdzenie niewaznosci malzenstwa z powodu calkowitego wykluczenia potomstwa i przed slubem i po przez moja byla zone, dowody sa na pismie i potwierdzone zostalo to przez swiadkow. Sprawa w Sadzie Biskupim trwa 2 lata i nic sie nie dzieje. Tak tu czytam o polityce prorodzinnej, ze nie ma swiadomosci tworzenia rodziny w spoleczenstwie, kazdy tylko gada pisze, bo tak najlatwiej, a jak mozna cos zrobic w jednej sprawie to lepiej poczekac, bo po co w Sadzie Biskupim maja sie przejmowac pojedyncza osoba, moze poczekac jeszcze 5 lat, mozna jej udzielac glupich rad zeby jeszcze czekala do wyroku, a potem poradzic zeby w wieku przedemerytalnym laskawie jak bedzie wyrok zakladac rodzine. Praktyka pokazuje (i to nie tylko na moim przykladzie), ze postawa prorodzinna w Kociele jest tylko pustym gadaniem

w temacie polecam str 184 - Fronda 50 - Niewidzialny Front, wlasnie o polityce demograficznej artykulik...

Dobry temat przewodni ostatniego GN:


Francja przeznacza na swoją politykę prorodzinną 2% PKB - to się nazywa wybór strategiczny. I obok Szwecji w UE ma wskaźnik dzietności zbliżający się do odnawialności pokoleń.

Cała Unia płaci dzieciom

Tyle że we Francji tę średnią nabijają Arabki.