Z tej prostej przyczyny, ze ich nie rozumiem.

Szanuję jej pogląd, jak i innych , ale nie musze ich rozumieć, czy aporobować. to chyba oczywiste.



Nie wiem jak na to wpadłaś by antykoncepcję połączyć z konsupcjonizmem... ale masz poniekąd rację. Zaspokajanie swoich głodów.

Szanuję też fakt, że inni nie szanują przysięgi składanej mężowi/żonie przed Bogiem. W tej kwestii jestem radykalna. Sakrament małżeństwa to nie ślub cywilny w PRLu. Popatrz na Pawlaka i Kargula w Nie ma mocnych. Może to ci coś wyjaśni. Rejestracja

Nie, bo to była ironia, mam na tę sprawę inny pogląd, ale czysto teoretyczny.
Jeśli chodzi o rozwody to dla mnie sprawa jest głębsza niż nieszanowanie przysięgi, a jej złamanie następuje dużo wcześniej niż w momencie rozwodu.

Mario-Magdaleno, a mogłabyś się jeszcze ustosunkować do reszty postu Kamali - nie tylko do Szafarek Eucharystii? Może łatwiej byłoby mi zrozumieć, skąd u Ciebie taka postawa.

Cóż, ja nauczyłem się słuchać nawet odmiennych poglądów od moich. Każdy potrzebuje zrozumienia. Jak chcesz głosić ewangelie innym, gdy nawet "swoich" nie rozumiesz?

Droga Szarotko, Kamalo
Jestem mężatką, w tym roku obchodziliśmy 20 rocznicę sakramentu małżeństwa. Mamy nastoletnią córke. Dzieci są darem, od samego Boga.
Czasami nie przychodzą na świat z woli Boga, wbrew gorącym pragnieniom rodziców.
Czasami zaś, przychodzą na świat, wbrew pragnieniom rodziców.

Zawsze są darem Boga Żyją z Jego Boskiej woli , a nie naszej

Zastanówcie się czy w Modlitwie Ojcze Nasz , z czystym sercem możecie prosić Boga Stwórcę naszego , Bądź wola Twoja, jako w niebie , tak i na ziemi. Czy nie jest hipokryzją z waszej strony chodzenie skrótami...co prowadzi na manowce.

Ps. Swego czasu zastanawiałam się czy mam prawo odmawiać i odpuść nam nasze winy,jako i my odpuszczamy naszym winowajcom...a potem przebaczyłam, co też jest łaską i warto o nią prosić. tak jak o dar światła.

Jak widać nie jestem święta i nie patrzę z góry na nikogo. Próbuję żyć według Jego przykazań, co nie jest łatwe w pojedynkę. św. Paweł mówił "wszystko mogę w Tym, Który mnie umacnia"

Mario-Magdaleno ja myślę, że tutaj nikt za świętą Cię nie uznaje, więc chyba możesz być spokojna. Zawsze jest tak, że Ci nawróceni po latach odejścia są tacy rozentuzjazmowani. Wiesz mam wrażenie, że w związku z tym, że masz jedno dziecko, a pewnie chciałaś mieć więcej, wydaje Ci się, że ludzie, którzy się boją kolejnej ciąży tak silnie się tej woli Boga boją. Wiesz każdy przebacza, nie ma wśród nas nikogo kto nie został skrzywdzony, podobnie jak każdy grzeszy. Problem w tym, że przykazania w wierze są drugorzędne...

kluczowe słowo: w pojedynkę.
Z Nim jest łatwiej, Tym, który umacnia

No tak. Kobieta nie moze byc szafarka bo Jezus ustanowil na kaplanow mezczyzn. Logiczne. A kobieta ma byc sluzaca mezczyzny. Gratuluje twojemu mezowi takiej zony.

Jesli chodzi o posiadanie dzieci, to zgodze sie z toba, ze zawsze sa darem. Jezeli jednak masz po 20 latach jedno dziecko i domyslam sie z twojej wypowiedzik, raczej po trudnosciach zajscia w ciaze, to nie rozumiesz sytuacji, kiedy masz przed trzydziestka troje, male mieszkanie i prace, ktora potrzebujesz do wyzywienia rodziny, bo pensja meza nie starcza, a mozesz swoja stracic, kiedy przyjdzie sie zajac kolejnym dzieckiem.
Kosciol to wspolnota grzesznikow, a nie swietych, ktorzy zawsze i wszedzie wiedza jak powinni postapic. A zreszta, jak widac w artykule, czesto wiedza jak powinni postapic, ale zostali wytresowani do niemyslenia samodzielnego. Tak jakby to ich proboszcz mial z karteczkami od spowiedzi zalatwic im Sad Ostateczny.

Mario-Magdaleno, czy wg. ciebie każdy ślub zawarty w USC jest tylko rejestracją?

Tak po ludzku radziłabym Ci wstrzemięźliwość w tym radykaliźmie.
Mój kolega nie pojechał na ślub-rejestrację swojej chrzestnicy, siostrzenicy.
Mało tego nawtykał siostrze, szwagrowi, swojej matce, która mieszkała z siostrą, brak dbałośco, złe wychowanie siostrzenicy.
Przez pewien czas był zagniewany z matką, siostrą...
I psikus losu.....teraz jego dorosła córka mieszka już pod 2 lata, nawet bez ślubu-rejestracji, z człowiekiem po rozwodzie.
Powinienzatem uznać, że sam był kiepskim katolikiem, ojcem - wedle jego diagnozy: nie wychował odpowiednio córki.

Jak miło pomyśleć, że w przyszłości nasz najważniejszy i najpiękniejszy dzień we wspólnym życiu będzie tylko "rejestracją" .

Przypominam że pierwszymi osobami głoszącymi Ewangelię czyli Dobrą Nowinę o Zmartywychwstaniu Jezusa były kobiety wracające po odkryciu pustego grobu.

Potwierdzam, świetny tekst . Ujęta cała istota problemu np. "prawidłowo ukształtowanych sumień" itp. Polecam!

Tytułowe "Wątpliwości Katolika" ( tzw. katolika'ale ) - w/g mnie bardzo konkretny artykuł!

Widzę, że wielu odnosi się tylko do treści listu, który posłużył się Katarzynie i Piotrowi Sikorom o ukazanie rzeczywistości wśród "formalnych" członków Kościoła. Podjęli oni próbę odpowiedzi na pytanie "Dlaczego tak się dzieje w Kościele?".

Ja wywnioskowałem, że przeciętnemu katolikowi w naszej polskiej rzeczywistości (a także i w innych:niemieckiej, francuskiej itd.) brak jest naprawdę rzeczywistego wtajemniczenia chrześcijańskiego. W dyskusji przedstawia się Boga w sposób infantylny, przedstawia się Go w wersji, jaką wynieśliśmy jeszcze z przygotowania do I-szej Komunii św. a w konsekwencji Kościoła jako tylko formalnej instytucji świadczącej usługi religijne.

Ja dopatruję się takiego stanu w tym, iż wielu odpowiedzialnych za duszpasterstwo w Kościele trwa usilnie przy tzw. duszpasterstwie sakramentów (nie jest ono złe samo w sobie) oraz poprzez hołdowaniu skostniałych struktur parafialnych bez otwarcia się na "nową ewangelizację".

Ten typ duszpasterstwa zakłada, że do kościoła (świątyni) przychodzą ci, którzy jeszcze jakąś wiarę mają. Którym wystarcza wiara w to, że Bóg jest ukryty w tabernakulum, że jest w osobie kapłana. Trochę mniej wierzą już, że jest On w biskupie a trudno się im pogodzić z faktem, że Bóg jest w cierpiącym chorym, w człowieku bezdomnym, alkoholiku itp. To są katolicy pewni i oni z Kościoła nie odejdą (a może...). Działania duszpasterskie są więc prowadzone tak, aby i oni nie odeszli.A co z pozostałymi, którzy przyjęli chrzest św. a po drodze gdzieś wiarę utracili...?

W Kościele, jako wspólnocie świeckich i duchownych, zaszły daleko idące zjawiska, które określić można procesami desakralizacji i dechrystianizacji, by w końcu objawiły się one kryzysem wiary wiernych. Procesy te generują "wiernych" zagubionych, "wiernych", którym faktyczna wiara gdzieś się zapodziała... (przykład autorki listu na wstępie omawianego artykułu).

Świadczą o tym wypowiedzi wielu na tym forum, w których "katolickość" nie wątpię ale widzę, że brakuje im zrozumienia fundamentu chrześcijaństwa. Fundament ten (ja go nazywam sakramentem chrztu św.) można na nowo odkryć poddając się w Kościele chrześcijańskiemu wtajemniczeniu dorosłych. Do tego prowadzić powinno tzw. duszpasterstwo ewangelizacji (duszpasterstwo misyjne).

Nie jest moim celem tu uzasadniać na czym ten fundament polega. O tym mówi wtajemniczenie chrześcijańskie. Jest ono skarbem zachowanym w Kościele od jego początków. W prostej, dostępnej formie dla każdego dorosłego katolika, wyrażającego chęć wynikającą z jego głębokich przemyśleń a nie chwilowej zachcianki, to wtajemniczenie przynosi Droga Neokatechumenalna. Wiem, że są inne możliwości przeżycia wtajemniczenia chrześcijańskiego w Oazie Rodzin (Deuterokatechumenat), w Odnowie w Duchu Św., itp. Piszę szczególnie o Drodze Neokatechumenalnej, bo jest ona mi bliska i w niej uczestniczę wynosząc z tej rzeczywistości w Kościele wiele duchowego dobra.

Katarzyna i Piotr Sikorowie podjęli tylko próbę naświetlenia sytuacji w dzisiejszym Kościele i na zakończenie artykułu wzywają wszystkich katolików (myślę, że zarówno świeckich a tym bardziej duchownych) do ODWAGI. Odwagi do czego? Myślę,że odwagi we właściwym pojmowaniu Kościoła jako wspólnoty ludzi wzajemnie prowadzących się (podążających) do zbawienia.

Pozdrawiam wszystkich czytających moją wypowiedź!
zsoborniki

Tak, tak uważam.

---------------------------------------------------------------------------------------------


Konkretnie Maria-Magdalena

---------------------------------------------------------------------------------------------

Wiara wymaga od nas odwagi na przyjmowanie darów, wszystkich darów.

Pozdrawiam