Dla mnie osobiscie jest lacznosc, wszystkie stosunki sa polaczone w jedna nic napiecia i zdrowego erotyzmu. Uwazam, ze tworza one jakoby calosc, ze jedno z drugiego wynika.

No czyli Twoim zdaniem jest lacznosc czy jej nie ma? Prosto i jasno, bez owijania w bawelne, bo wydaje mi sie, ze tego dokladnie nie okresliles

Metanoia : a co, jesli facet w trakcie sie zmeczy i nie bedzie mu sie chcialo juz 'konczyc' czyli nie bedzie mial wytrysku? Ma kobiete zadowolic, czy nie?

Metanoia : a co, jesli facet w trakcie sie zmeczy i nie bedzie mu sie chcialo juz 'konczyc' czyli nie bedzie mial wytrysku? Ma kobiete zadowolic, czy nie?
SweetChild: 1.to samo pytanie,

jak rowniez: 2.czy jesli facet zaspokoi kobiete, a beda sie kochac a) po kilku godzinach, b)nastepnego dnia, c)po kilku dniach to jest to w lacznosci czy w oderwaniu.

a co, jesli facet w trakcie sie zmeczy i nie bedzie mu sie chcialo juz 'konczyc' czyli nie bedzie mial wytrysku? Ma kobiete zadowolic, czy nie?

Niemal 10 lat będąc parą czekaliśmy na tą chwilę kiedy będziemy mogli powiedzieć sakramentalne TAK i w końcu cieszyć się sobą po tylu latach tak trudnego czekania.
Jednak podobnie jak w Twoim przypadku początki były bardzo trudne i nasz pierwszy raz nie nastąpił tak od razu. Też koniecznie musieliśmy korzystać z pomocy żelów ale w końcu się udało. Jednak co się okazało okres bezpiecznego seksu (jeśli odkładaliśmy decyzję o poczęciu dziecka) był okresem bardzo trudnym. Żona nie odczuwała żadnej ochoty na seks. Niemal się zmuszała. W okresie płodnym ochota była ogromna ale na nic sobie nie pozwalaliśmy. Teraz mamy słodkiego bobasa i niestety niemal wcale nie mamy okazji współżyć. W okresie niepłodnym żona musi się zmuszać, wszystko ją boli podczas stosunku.
Jestem kompletnie tym załamany. Tyle lat czekania, pewność że to co się dowiedziałem będąc lektorem i na oazie była niezachwiana.
Jakże gorzka okazuje się prawda.
Może i żona przeżywa ze mną orgazm od czasu do czasu ale są to niezwykle rzadkie sytuacje bo i sami nie mamy możliwości będąc małżeństwem na wyrażanie siebie w miłości (mieszkamy z rodzicami).

Zaraz po sakramentalnym TAK zostaliśmy rzuceni sami sobie bez żadnego wsparcia - choćby ostrzeżenia na kursach przedmałżeńskich czy gdziekolwiek - jak ciężko jest żyć stosując NPR. Wtłoczone w umysł zasady i prawdy niegdyś tak niezachwiane stają się krzyżem nie do zniesienia obarczającym nad miarę. Przypomina mi się taki tekst "wkładacie ludziom ciężary wielkie i nie do uniesienia których samych tknąć nie chcecie" (trochę parafrazuję bo nie dokładnie pamiętam).

Teraz Ty i ja piszemy na tym forum rozpaczliwie szukając pomocy i wyjścia z beznadziejnej sytuacji.
Ty czekasz od listopada - ciekawe ile ja poczekam na słowa otuchy - bo przecież nikt za mnie nie rozwiąże problemów z których sam wyjść nie umiem.
Znamy ludzi którzy nie przejmują się stosowaniem NPR stosują "pigułki śmierci" i nie narzekają na życie. Nie mają 7 dni w miesiącu kiedy MUSZĄ się kochać (jaki w tym romantyzm - ej maleńka mamy skok temperatury to w sobotę po pracy jak skończysz o 23 będziemy mogli, więc sie szykuj...) bo jak nie to znowu miesiąc czekania....
No i bardzo często tak się po prostu nie da i .... znowu miesiąc czekania i nadziei na seks którego się nie chce.... (bo żona nie ma wtedy żadnej ochoty i ją wszystko boli)

Czy ktokolwiek nam pomoże?

Czyli jest jakis limit czasu? Czy musza to byc konkretne dzialania jedno po drugim? (np nie mozna pomiedzy nimi zjesc obiadu lub obejrzec filmu, lub np wziac prysznic?) Bo juz pomine kwestie kilku dni, ale w przypadku kilku godzin?

I nie przekonuje cie fakt, ze kobieta potrzebuje dluzszej czasowo stymulacji (slownej, gestow itd?), ktora moze doprowadzic ja do stanu podniecenia np po 2 dniach podobnego do tego, jakie mezczyzna osiaga w pol godziny?
Nie moze to byc interpretowane jako swego rodzaju przedluzona gra wstepna?

Jeśli nie będzie mu się chciało już "kończyć", to albo już wcześniej był zmęczony (i trzeba było dać mu spokój), albo chory (do lekarza).