Skoro nie bywa konieczne, to czasem nie jest konieczne.
Jak to miałem inaczej zrozumieć?

Mogłeś zinterpretowac samo "koniecznie", na pewno byś wtedy lepiej rozumiał, co napisałam

kropeczko wcześniej był kalendarzyk, działał skutecznie, ale podobno są dużo skuteczniejsze metody (np. termiczna).
Nie wiem czy byłaś w ciąży, ale po urodzeniu dziecka w okresie laktacji często organizm kobiety ulega dużemu rozregulowaniu i bardzo trudno jest wyznaczyć okres płodny i niepłodny, dlatego okresowa wstrzemięźliwość - jeśli oczywiście nie stosuje się antykoncepcji jest konieczna ( najczęściej jest to kilka miesięcy, choć czytałem o 2 letnich przypadkach)
Polecam bardzo dobrą stronę o seksualności w małżeństwie prowadzoną przez Ośrodek rekolekcyjny im. o.Pio

http://szansaspotkania.net/

Kiedy wiemy, że jest poprawnie ukształtowane?


A kiedy sumienie nie wyrzuca ci tego grzechu, co wtedy? Jest na pewno źle ukształtowane?
Właściwie po co sumienie? Wystarczy konfrontacja z Katechizmem. A jednak w konstytucji Gaudium et Spes czytamy:

W samym zaś Katechizmie:

Jeśli więc sumienie nie wyrzuca człowiekowi takiego grzechu, to powinien się z niego spowiadać, czy nie?
Nie jestem księdzem, ale z mojego doświadczenia (dyskusje na forach i w realu) wynika, że większość małżeństw, tych które stosują prezerwatywy, spowiada się z nich, bo... Kościół naucza, że prezerwatywa w małżeństwie jest grzechem. Sumienie zaś im tego nie wyrzuca.
A to przecież źle, bo mają sumienia źle uformowane. Więc jeśli serio potraktują np. twoje słowa

to nie powinni w ogóle do spowiedzi przystępować.
Aby zaś lateksowy sposób kontroli urodzeń w małżeństwie nie oddzielał nas od Chrystusa trzeba ten "najtajniejszy ośrodek i sanktuarium człowieka" zgwałcić i zmusić do posłuszeństwa, eufemistycznie mówiąc - kształtować tak długo, aż nastąpi pełna zgodność z nauką Kościoła.

BlankaA, racja, że w takiej sytuacji niekoniecznie jest żal i postanowienie poprawy, ale primo, zakładałam (może błędnie), że ktoś spowiada się z tego spontanicznie, a nie dopytany przez spowiednika (bo właśnie w takiej sytuacji spowiednik zawsze zakłada, że warunki dobrej spowiedzi są dopełnione), a secundo, spowiadam się często, jestem po ślubie pięć lat, zawsze mówię spowiednikowi o tym, że jestem mężatką i nigdy, przenigdy nie zostałam zapytana o stosowanie antykoncepcji (nie mam stałego spowiednika i spowiadam się w różnych miejscach u księży, którzy mnie nie znają).
Ktoś z Was został kiedykolwiek dopytany? Ja mam wrażenie, że księża w większości raczej się boją tematu i unikają go...

zielona--mnie nikt nie pytał o antykoncepcję..ponieważ znając stanowisko kościoła..uznaje to za grzech,wiec oczywiste ze z tego się spowiadam (spowiadałam,ponieważ od dwóch lat seks nie istnieje w moim związku)..i zawsze po kilu pytaniach ze strony księdza,uzyskiwałam to samo--stwierdzenie grzechu lekkiego..lub,przeoczenie tego tematu---i tyle.
Color to nie do końca tak..rozmawiałam o tym z moim księdzem..ponieważ kilka kwestii z nauką KK jest rzeczywiście nie po mojemu,i wbrew mojemu sumieniu--ja rozumiem co kościół naucza,rozumiem też dlaczego tak ,a nie inaczej..natomiast tak naprawdę problem leży dużo głębiej..i jeśli człowiek to odkryje,zrozumie..i uzna ,że pomimo nauki KK zostanie przy swoim,bo inaczej sumienie naprawdę by mu to wyrzucało,...ale ze popełnia grzech żyjąc wbrew sobie i idąc "ślepo" w naukę KK..to wtedy popełnia grzech,a nie wtedy gdy zostaje przy swoim bo jest wewnętrznie przekonany i utwierdzony w słuszności własnego sumienia..jeśli ktoś to zrozumie,to fajnie ;p

Dziękuję Wam kochani za ten temat. Jesteśmy małżeństwem od 16 lat, mamy trójkę dzieci - zaplanowanych na moment, kiedy mogliśmy je przyjąć. Jednak ponieważ moje wykresy temp od początku wyglądały jak Tatry, używaliśmy zawsze prezerwatywy, choć oczywiście gotowi przyjąć niespodzianki Boże. Nigdy nie rozumiejąc logiki zakazu prez i nie akceptując jej w sercu - nie spowiadaliśmy się z tego "wykroczenia". Pewnego dnia jednak oświeciło mnie i postanowiłam stanąć przed sobą w prawdzie - jeśli nie akceptuję praw KK, to nie powinnam przystępować do Sakramentów. Trwało to około 2 lat. Skutek - tragiczny. Odeszłam od Jezusa bardzo daleko, aż pewnej nocy poczułam obecność Szatana. Dramat - ale nie dla Boga. We łzach prosiłam Go o cud uwolnienia z grzechu i cud nadszedl od razu. Jednak, kiedy na spowiedzi wyznałam księdzu wśród naprawdę wielkich grzechów, że nie umiem dać sobie rady z NRP, rozgrzeszenia nie dostałam. Od tej pory nie wyznaję już całej mojej słabości, tylko grzechy, bo wiem jedno - NIGDY JUŻ NIE POZWOLĘ ODDZIELIĆ SIĘ OD CHRYSTUSA. Do Komunii przystępuję więc z modlitwą o miłosierdzie dla mojej słabości i grzeszności.
Teraz jestem po 3 cesarskich cięciach i temat jest jakby zarżnięty
Ale bardzo mi nadal leży na sercu. Ksiądz proponował nam ... abstynencję, ale nie zgadzam sie na to, mój mąż na to nie zasługuje
Słyszeliście wypowiedż Benedykta XVI - czy coś się kiedyś zmieni? Mam nadzieję.
p.s. dzięki za tekst o sumieniu

No wiec jak już mówiłam - ja bym wolała nie musiec pisac, co ja myślę o normie, która zakłada, że, powtórzę, "wobec ogromnego nasilenia tych wykroczeń, można zaniechać pytań tylko wtedy, gdy można mieć przekonanie, oparte o poważne racje, że penitent takich wykroczeń nie popełniał." O normie, która zakłada, że nie próbują się spowiadac świętokradzko tylko ci nieliczni wierni, którzy sie do antykoncepcji od razu przyznają, a cała reszta z natury rzeczy krętaczy...
Przypuszczam, że ci, co nie pytają, to mniej więcej myślą podobnie...
Ale są i tacy, co pytają, z mniejsza lub większą kulturą, bym powiedziała.

Norma barbarzyńska, pełna zgoda.
Tylko niestety takie mam wrażenie, że bardzo dotykająca życia, "ogromne nasilenie tych wykroczeń" to w końcu samo życie, nie?
Wg mnie tu nie ma prostych odpowiedzi, jasnych granic. Jest ogromna różnica między takim, co stosuje prezerwatywę, bo tak mu wygodniej, bo nie chce mu się doczytać/nauczyć, a takim, co stosuje ją, bo spróbował wszystkich innych możliwych dróg i nic innego się nie udało. Jest różnica między kimś, kto stosuje prezerwatywę, bo ma Jezusa i Kościół w tylnej części ciała, a "katolikiem" jest z dziada pradziada, więc się spowiada z okazji większych świąt, ale na prawdzie mu nie zależy, a kimś, kto nauczanie Kościoła zna od podszewki, chodził, szukał, pytał, modlił się, a zła moralnego w prezerwatywie nie znalazł.
Słuchałam ostatnio arcyciekawego dla mnie wykładu Artura Sporniaka właśnie na ten temat. Dostępny tutaj.

Nie ze wszystkimi jego tezami się zgadzam, ale przekonał mnie, że sprawa nie jest zamknięta, tylko bardzo skomplikowana, dlatego raczej w najbliższym czasie nie zostanie rozwiązana.
Osobiście widzę w prezerwatywie w małżeństwie zło, a jeśli nie zło, to przynajmniej pomniejszenie jakiegoś dobra. Ale umiem się wczuć w sytuację osoby, która nie widzi i rozumiem argumenty (oraz uznaję je za ważne) przemawiające przeciw mojemu poglądowi.

Oczywiście, ze jest różnica. Ale taka różnica jest w przypadku każdego grzechu - inaczej, jeśli ktoś kradnie bułkę dla swojego głodnego dziecka, a inaczej, jeśli rozwydrzony młodzian wyrywa torebkę staruszce. I nawet zakładając, że duże jest nasilenie tego rodzaju wykroczeń, bo prawie każdy kiedyś jechał bez biletu albo prywatnie zatelefonował z służbowego numeru, samo życie - to jakoś, hmmmmm, nie poleca się wypytywania w konfesjonale o te kwestie .

Ja z kolei widzę sprawę jakoś... bardzo prosto. To nie jest bardziej skomplikowane niż wiele innych wyborów moralnych. Natomiast tak jest jakoś histerycznie przedstawiane, i to z obu stron - jako sprawa moralnego życia lub śmierci. Co chyba nie jest prawdą, poważniejsze dylematy w życiu są...

Może dlatego, że współżycie małżeńskie jako znak ma dla życia ludzkiego (nie tylko tego życia, które się ma począć, ale też życia małżonków) z punktu widzenia Boga i Kościoła większe znaczenie niż komunikacja miejska czy kilka groszy zdefraudowanych w rozmowie telefonicznej
Może stąd te komplikacje i skoncentrowanie na sprawie.

I prawdą jest, że jako katolicy (przynajmniej w Polsce, sytuacji innych Kościołów lokalnych nie znam) nie jesteśmy wychowywani do podejmowania wyborów moralnych, daje się nam wszystko na tacy, "do wierzenia", stąd np. nieśmiertelne pytania o to czy "całowanie jest grzechem" i "jak daleko można się posunąć". Wydaje mi się, że rzadko w rozwiązywaniu dylematów kierujemy się sumieniem, czyli głosem Boga wewnątrz nas, mam wrażenie, że mało kto uczy się w ten głos wsłuchiwać i rozwiązujemy dylematy kierując się jakimś rachunkiem zysków i strat, a to nie to samo co sumienie (chociaż nie prowadziłam żadnych badań, tylko takie moje "wydajemisię"). Dlatego tak nam łatwo się "zakręcić".

Kolejna sprawa, że jest duże przyzwolenie na ten grzech (właśnie może nie tyle jego powszechność występowania, co powszechność akceptacji jest problemem), dlatego i walka ostrzejsza. Chociaż pewnie w zły sposób, złymi, nieadekwatnymi środkami prowadzona.

Uważacie że stosowanie antykoncepcji w małżeństwie to kwestia sumienia? no nie wiem..
Uważam że KK powinien uwzględniać takie przypadki jak mój czy Wasz i dać możliwość sięgnięcie po jakiś środek bez popełnienia grzechu. Często zapominamy że środki antykoncepcyjne są też LEKIEM, mi bardzo pomogły i nie widzę w nich nic złego bo się nimi LECZĘ a nie zapobiegam poczęciu lub zamykam się na nowe życie albo usuwam je.. Niektórzy powołują się na skutki uboczne- np APAP w tv leci reklama jaki on jest bezpieczny a ja się po nim dusiłam bo mam alergie na paracetamol. Trzeba być świadomym zagrożeń i wybierać mniejsze zło. Osobiście uważam że komfort życia też jest ważny.
Chciałabym jednak żyć tak jak Bóg w małżeństwie nakazał ale czy będzie mi to dane? jeśli nie to może mieć to skutek w postaci odsunięcia się od Boga a tego bym nie chciała.
Św. Jehowy dopuszczają anty. ale neguja aborcje wg. słuszne rozwiązanie, bardzo podoba mi się ich "nowoczesne" podejście do wiary, jakby nie było jadą na tej samej "książce"
Będę działać jeśli chodzi o uwolnienie się od Antykoncepcji ale co z tego wyniknie...

Ziarnopiasku uważam, że w Twoim przypadku te hormony działają jak lekarstwo.
Z tego co piszesz, to bierzesz je wiele lat. Może teraz Twój organizm inaczej zareaguje, może spróbuj odstawić i zobacz co się stanie. Jeśli dolegliwości powrócą, to wróć do tych tabletek. Poza tym uważam, że jeżeli będziesz brać te hormony dalej(bo będziesz musiała) - a chcesz jednocześnie pogodzieć to z wiarą, to obserwuj cykl i kochajcie się tylko w okresach wg NPR niepłodnych, uważam, że to jest UCZCIWE rozwiązanie.

zażywanie leków hormonalnych w celu leczniczym nie jest i nigdy nie było uważane za grzech.
Tomek, ja jestem 12 lat po ślubie, 15 lat doświadczenia w NPR, dwoje dzieci, obaj karmieni piersią (jeden 9 drugi 7 miesięcy). NPR znam chyba nieźle od wielu lat i poza objawem szyjki którego nie umie za bardzo interpretować radziłam sobie zawsze bez większych kłopotów.
Co do was jako uczącej się dopiero pary to mogę wam doradzić tyle że nie sama metoda termiczna tylko pełna metoda, i na początku korzystajcie raczej z III fazy (jeśli oczywiście nie planujecie ciązy w tej chwili) i zwracajacie bardzo dokładnie uwage na początek objawów płodności, żeby nauczyć się go rozpoznawać. Pamiętajcie o tym że nawet u kobiety mającej bardzo regularne cykle raz na jakiś czas może zdarzyć się cykl zupełnie nietypowy, bardzo krótki albo bardzo długi czy trudny do interpretacji.
Zgadzam się co do okresu karmienia, mnie wczesnie wracał okres (po jednym dziecku po 2 mies, po drugim po 4) po porodzie, ale objawy było mi bardzo trudno zinterpretować. Jestem też prawie pewna że miałam już cykl owulacyjny karmiąc jeszcze wyłącznie piersią i pomimo że to były chłopaki głodomory jedzące po kilkanaście razy na dobę, więc opisywane zasady ze jeśli się karmi tylko piersią i bez nocnej przerwy zabezpiecza to przed ciążą nie są moim zdaniem prawdziwe. Znam wiele przypadków kobiet które normalnie stosują NPR, a nieplanowane ciąże mają własnie z okresu dłuższego karmienia. Dlatego my zabezpieczaliśmy się w okresie karmienia bo bo podobnie jak agnes uważam że przymusowa abstynencja jest dużo większym złem i zagrożeniem dla naszego małżeństwa.
Ziarnopiasku, co do ciebie to nie masz powodu mieć wyrzutów sumienia, jest tu inny aspekt- długotrwała hormonoterapia jest niestety bardzo niebezpieczna, nie wiem ile masz lat, ale zwłaszcza po 35 roku życia zagrożenie powikłaniami jest już bardzo duże i działanie prozakrzepowe znacznie częściej się wtedy ujawnia.
Bardzo ciekawa jest moim zdaniem wypowiedź agnes i ja mam bardzo podobne odczucia. Ja z kolei zasadniczo stosuję NPR, ale po drugim dziecku stało się tak że mam mniej wyraźne objawy, trudny do zauważenia śluz (albo wcale, albo bardzo mało), zaburzenia temperatury tez zwłaszcza że miewam nocne dyżury i są takie sytuacje że mam wątpliwości i nie wiem - i wtedy stosujemy zabezpieczenie, tylko wtedy, nigdy w "pewnej" III fazie.
jest jeszcze jeden aspekt którego nie poruszyliśmy- może nikt z was nie jest w takiej sytuacji ale ja rok byłam. Przez rok mieszkałam z męzem w miastach oddalonych o 600km. Ja kończyłam studia, on dostał prace na drugim końcu Polski. Spotykaliśmy się raz w miesiącu średnio i zupełnie niekoniecznie według fazy cyklu! No i co robić w takiej sytuacji? Rozmawiałam wtedy z księdzem na ten temat i doskonale mnie zrozumiał. Teraz wiele małżeństw ma taki układ pracy że nie są stale razem. Trudno wtedy stosować tylko NPR....
co do wypytywania mnie nigdy ksiądz nie wypytywał o to, i chyba jakoś dobrze trafiam bo jesli się spowiadam to w kwestiach małżeńskich ksiądz zwykle skupia się na relacjach między nami a poza tym to na życiu bliżej BOga, modlitwie, pogłębianiu swojej wiary.

sa jeszcze zioła
Bolesne miesiączkowanie — pięciornik gęsi
Pięciornik gęsi inaczej srebrnik rośnie na łąkach, pastwiskach, niedzach, przydrożach — nie ma szczególnych wymagań, aby słońce świeciło i krople rosy użyczyły nieco wilgoci, a już radośnie rozkłada zlotu kwiatki.
Niegdyś zioło bardzo popularne, obecnie coraz bardziej odchodzi w zapomnienie, a szkoda, ponieważ korzystnie wpływa na pracę układu pokarmowego — przynosi ulgę w schorzeniach wątroby, pomaga nawet w uszkodzeniu wątroby substancjami chemicznymi. w bólach żołądka i jelit jest niezwykle skuteczny, bo działa przeciwzapalnie i rozkurczowo.
Herbatkę z ziela pięciornika gęsiego warto również stosować po kuracji antybiotykowej, po chemioterapii i radioterapii starannie oczyszcza organizm i odnawia Florę bakteryjną jelit.

herbatka — przepis:
2 łyżki ziela pięciornika gęsiego wsypać do garnka, wlać 3 szklanki wody, zagotować, a następnie pod przykryciem zaparzać około łO minut, przecedzić. Herbatkę pić ocieplą w ciągu dnia, najlepiej łykami.
W związku z tym, że pięciornik gęsi wykazuje silne działanie przeciwbólowe, polecam ten ziołowy, całkowicie bezpieczny lek młodym dziewczynom przy bolesnym miesiączkowan in.
herbatka — przepis:

ziele pięciornika gęsiego lO0 g
kwiat nagietka 50 g

kwiat rumianku 50 g

Zioła wymieszać, 3 łyżki zalać 3 szklankami wrzącej wody, zaparzyć, przecedzić, pić ciepłe w ciągu dnia. Gdyby bóle miesiączkowe były szczególnie dokuczliwe, należy tę herbatkę pić tydzień przed spodziewaną miesiączką.