Być może autorka tematu mogłaby poczytać kilka takich artykułów wyjaśniających rzeczywistość życia seksualnego w małżeństwie, ale także dać je do przeczytania swojemu przyszłemu mężowi. To prawda, że obraz seksu kreowany przez media różni się od rzeczywistości i warto to wiedzieć na wstępie.

Z drugiej strony, to co mówi narzeczony/chłopak może być po prostu wyrażeniem jego aktualnych pragnień, tego co przeżywa.

Dobre małżeństwo robi to dwa razy dziennie. Na śniadanie i na kolację

Przeciętny facet może zrobić to nawet cztery razy w ciągu godziny, ale potem musi odpoczywać... stąd można uznać, że przeciętna 25 razy na dobę nie jest zawyżona.

Myliłby się jednak ktoś, kto wyprowadzałby prawidłowe pożycie małżeńskie i w ogóle miłość z seksu. Pomoże w tym następujące rozumowanie:

Jeżeli mężczyzna jest zdolny do seksu 25 razy na dobę, to przyjmując, że będzie się zajmował tylko tym przez cały okres swojej wydolności (optymistycznie biorąc - 70 lat), odbędzie w tym czasie 25x365x70=638750 aktów seksualnych. Jest to sporo, ale i tak zbyt mało w porównaniu z prawdziwymi rekordzistami seksu. Należy do nich między innym ludzki tasiemiec nieuzbrojony. Ta istota składa się z maleńkiej główki i tysięcy członów, które zajmują się wyłącznie seksem. Codziennie tworzy około 100 nowych członów, które produkują spermę co 2-3 minuty. Oznacza to, że w ciągu 20 lat swojego życia zdolny jest on do (60/3)x24x365x20=3504000 aktów seksualnych.Trzy i pół miliona!

Jeżeli więc ktoś uważa, że seks to miłość i chce być tą miłością przepełniony, niech czym prędzej zarazi się tasiemcem. Jego wnętrze będzie pełne miłości, której owoce będzie nieustannie rozsiewał. Podczas każdej defekacji.

Wow!
Gdzie ja znajdę takiego "przeciętnego" faceta?!
Mój mówi, że kilka razy na godzinę to on mógł, gdy był w liceum.

Fajny wątek Jako młodzik też myślałem, że po ślubie to dopiero będzie... Fakt wydawało mi się, że standardem jest przyjamniej raz dziennie bo skoro już można to po co się ograniczać. Życie przynosi jednak zmianę i to niekoniecznie na niekorzyść bo planowana ilość zmienia się na realną jakość Przynajmniej wtedy jak się szczerze rozmawia o swoich potrzebach (a to wg mnie podstawa udanego seksu).
Inna sprawa, że nie zawsze ma się siłe, szczególnie gdy przychodzą dzieci. To inna kwestia, któa jeszcze przed Wami. Na pewno pięny związek kobiety i faceta nie opiera się na seksie. To wspaniały i piękny ale dodatek do codzienności. Ogromnie ważny ale nie będący aż tak ważny jak nam się wydaje w "młodości"
piona

Właśnie, właśnie. Może ktoś wie, bo ja o takim jeszcze nie słyszałam...

A na obiad to co, post?!

Cóż... tego nie wiem, bo żoną jeszcze nie jestem

Ja jestem żoną 25 lat minęło w sierpniu i tak poważnie, to mam podejrzenia,że autorka wątku i jej chłopak , to po prostu jeszcze bardzo, bardzo młodzi ludzie....Pozdrawiam

Do tanga trzeba dwojga...

Mówisz, żeby dwóch sobie skołować?

A tak poważniej, to masz jakieś wiarygodne źródło tych statystyk?

Powiedz mu, że Ty to byś po ślubie chciała zawsze 10 razy pod rząd. Inaczej to koniec.

Niedługo pojawi się tutaj jego post

Albo powiedz mu: kochanieeeee! Przecież miało być codziennie!!!! Jak mogłeś wczoraj póść na nocną zmianę do pracy zamiast ze mną do łóżka?!

Nie. Większość kobiet nie chce wiedzieć jakie są prawdziwe (i dobrze utajnione) preferencje ich partnerów. Może boją się, że będą zbyt wyuzdane? Dlatego ich spotkania przebiegają na ogół na platformie wzajemnych, nie zawsze dookreślonych, bezpiecznych oczekiwań związanych z społecznie aprobowanym modelem. Np. katolickim.

Jednak, aby znać kogoś dobrze, trzeba rozumieć jego język. Wzajemne niezrozumienie i tłumaczenie wzajemnych pragnień na wersję dobrze ocenzurowaną przypomina czytanie obcojęzycznej poezji przy pomocy tłumacza Google.

Nie chcę się wyrażać bardziej dosadnie, więc jeśli nie rozumiesz, pozostaje mi tylko ubolewać.

Ja należę do bardziej "wymagających" kobiet (Dlatego zupełnie nie umiałam się odnaleźć w katolickiej etyce seksualnej -> delikatnie mówiąc).
Niestety mam wrażenie, że mojemu mężowi znaczniej mniej niż mi wystarcza do szczęścia.
Moje fantazje może już go nie bulwersują, ale ich jakoś specjalnie nie podziela, a już na pewno nigdy nie wychodzi sam z inicjatywą ich realizowania.
Mam męża o duszy grzecznej katolickiej żony!
(Ale wiedziałam, co brałam ).