Moja siostra jest w Twoim wieku, a moi rodzice to katolicy i to tacy ortodoksyjni. Siostra ma chłopaka. Mieszkają na dwóch krańcach miasta. Często nie może jedno z nich wrócić na swoją stancje. Rodzicom wiedzą i im to nie przeszkadza, że nocują w jednym pokoju, bo mają "zaufanie do swojej córki".
Nie jest grzechem zamieszkanie razem w hotelu. Zupełnie inne rzeczy są grzechem.

Tyle tylko, że niekoniecznie rodzice muszą Tobie ufać. Zapewne nie chcą brać na siebie tej odpowiedzialności - bo nie chcą byś przypadkiem zmarnowała sobie życie - ich intencje są dobre.

Drogi PTRqwerty!

My nie zamierzamy wspolzyc! Jestesmy ze soba 3 lata. Fakt, nigdzie nie wyjechalismy, ale sytuacje, ze zostawalismy sami w domu zdarzaly sie juz bardzo czesto (chocby wyjscia rodzicow do znajomych na caly wieczor, wyjazd do rodziny na tydzien rodzicow mojego chlopaka). Jesli mialoby do czegos dojsc doszloby juz dawno. Jestesmy odpowiedzialni i na pewno nie zrobilibysmy niczego glupiego. Chodzi o nastawienie rodzicow do wspolnego wyjazdu jak napisalam w poprzednim poscie....
Pytam sie czy to jest rzeczywiscie niemoralne...

Dokładnie tak, jak są rodzicami to niech płacą rachunki i do niczego się nie wtrącają.



Zgadzam się z PTRqwerty, forum to nie najlepsza forma szukania pomocy. Tu każda rozmowa zmienia się szybko w kłótnię ideologiczną. Powiem Ci tylko, że bardzo zazdroszczę Ci Twoich problemów z rodzicami. Moi drodzy, doceniajcie i kochajcie Swoich rodziców - ma się tylko jednych

Po co komu wesele? No, chyba, że muszą bo tak rodzina "nakazuje" (sorry, to nie do autorki - nie bierz tego do siebie). Poza tym, jak już się zdecudują na dzieciaka - to do roboty, a nie na garnuszku rodziców, są za starzy by się mamusinej spódnicy i tatusinych portek trzymać.

Niemowlak ma kosztowac 800 - 1000 zł? - większośc w tym kraju wbrew pozorom nie zarabia powyżej sredniej krajowej, by móc sobie na taki wydatek pozwolić. Nas dziecko kosztuje max 500 PLN, no chyba, że sobie zaszalejamy z grzechotką za stówę i kaftanikiem za 50 PLN.



A spróbował by im ktos tak powiedziec - no chyba, że wychowywali sobie przez 23 lata niedorajdę, lenia i nieodpowiedzialnego maminsynka(córeczkę) - znów te słowa nie dotyczą autorki.

Aby uczcić jedno z ważniejszych wydarzeń w życiu.

No to jesli to nie jest niemoralne dlaczego musze przecierpiec cale wakacje w domu, bo rodzice tak chca? (
Jakby mialo cos zlego sie stac juz by dawno sie stalo. Jak ktos slusznie powiedzial do sexu moze dojsc wszedzie, nie tylko na wyjezdzie. 3 lata minely a rodzice nadal mi nie ufaja?? Oboje z chlopakiem jestesmy wierzacy jak i nasi rodzice.

Pół roku szukałem pracy wcale nie tak dawno. Zejdź na ziemię.

Ojeny różne mają ludzie podejście. Zdaję sobie sprawę, że jedni są bardziej konserwatywni a inni bardziej liberalni. No i co zrobisz?
Rozumiem też, że jest Ci przykro. W zasadzie w takiej sytuacji liczyłoby się głównie szybkie usamodzielnienie, skoro są rozbieżności pomiędzy oczekiwaniami Twoimi a Rodziców Twoich.
Nie chcą ryzykować i raczej się tego nie zmieni.

To bardzo przykre podsumowanie:(
Jesli jedyna forma porozumienia z rodzicami w tych sprawach ma byc ucieczka od nich ( no bo przez usamodzielnienie rozumiem wyprowadzenie sie do wlasnego domu) to nie jest najlepiej:(

Jestem na ziemi. W wieku autorki pracowałam, studiowałam, zyłam na własną rękę, dlatego nie rozumiem jak można tak traktowac swoje dorosłe dzieci, z drugiej strony, miałam tez nieporozumienia z koleżankami w moim wieku. Jesli mieszkały w domu, miały hece z rodzicami o wieczorne wyjścia, jesli mieszkały poza domem, ale utrzymywali je rodzice, wydawały na głupoty, chwytały wolnośc za uszy, a potem pozyczały od Wandy na bułkę (bo ona zawsze na takie rzeczy ma. No jasne, ze ma, bo sama na tą bułkę sobie zarobiła, to ceni).

Prawdę mówiąc, wkurza mnie nieodpowiedzialnośc doroslych ludzi, potem się dziwimy skąd te rozbite rodziny, skąd te nieodpowiedzialne zachowania, a to wszystko wychodzi z domu. Do dorosłych dzieci w klasie maturalnej rodzice z wywieszonym językiem latają na wywiadówki, ale pociecha bez problemu może sobie bez zgody rodziców w wieku 16 lat łykac pigułki anty. Z drugiej strony obrazek z uczelni wyzszej: pierwszy rok, a rodzice swych studenckich pociech biegają po dziekanatach i załatwiają sprawy za swe dorosłe dzieci, szukają mieszkania, załatwiają miejsce w akademiku... śmiech na sali, Prosze Państwa! Dorosli młodzi ludzie okazują się kompletnie nie przygotowani do życia! To jest dramat.

Jedynym dobrym wyjściem jest szczera rozmowa i to nie jedna (dośc późno przeprowadzona - nie masz już 17 lat, ale lepiej późno niż wcale) i wyjasnienie sobie paru spraw. W przeciwnym wypadku, przy ich podejściu, skonczy się na tym, ze rodzice wam będą po ślubie wybierać firanki, zagladać do szafek w kuchni i przeszukiwac szafy, a także na każdym kroku tłumaczyć i upominac jak należy wychowywac dziecko, kiedy nalezy mieć dziecko, kiedy najwyzszy czas na zmianę pracy, mieszkania, czy remont łazienki. Dobrze Ci radzę - nie dopuść do tego!

Dziś chcą 23-latce zabraniac wyjzadu na wakacje, jutro bedą chcieli klucze do Waszego mieszkania w celu przeprowadzenia inspekcji.

Postaw się, ale bierz calą odpowiedzialność za swoje czyny i słowa, przewiduj, planuj, myśl!

Droga Wando!

Ja sie staram usamodzielniac jak tylko sie da. Z powodu studiow dziennych nie moge pracowac na pelny etat stad moje zarobki nie sa imponujace w ciagu roku akademickiego. W wakacje tez dosc ciezko pracuje i jak juz wspomnialam nie biore pieniedzy od rodzicow na nic. Oni mi tylko zapewniaja dach nad glowa...
Mieszkania sa bardzo drogie:((
Poza tym ja nie chce sie wyprowadzac od rodzicow z powodu takiego nieporozumienia, mimo, ze bardzo mi przykro z tym:((