ElectricGirl napisał(a):
Według mnie kobiecość lub męskość to coś co ma każdy z nas nieważne czy tym "emanuje" czy nie.
Swoją drogą jak się ma tak zdefiniowaną kobiecość to potem może być cieżko. Mam koleżanke co mi się skarżyła że dziewczyny nie może znaleźć bo wszystkie to takie babochłopy. Poszłysmy razem na impreze - widzimy - ładna dziewczyna, w sukience, długie włosy, chodzi z gracją, siada nóżka na nóżke, więc sie pytam "czemu ona Ci się nie podoba?". Papierosa trzymała nie tak - zbyt męsko.
Zmierzam do tego że kobiecość to coś czego się nie da zdefiniować.
Ważny aspekt przekazałaś, chyba trochę niechcący. Odbieramy kobiecość jako coś co nam się unikalnie podoba i poszukujemy tej kobiecości, jeśli jesteśmy mężczyznami lub lesbijkami.
To samo będzie dotyczyć, w tym ujęciu, męskości mężczyzn.
Komuś, kto gustuje w męskości romantycznej, uczuciowej, podobać będzie się gruźliczy, wychudzony młodzieniec, który mówi językiem poezji, a jako nie męskiego (zwierzęcego) będzie odbierał mężczyznę wojownika o silnych ramionach i grubych udach.
Myślę, że na porównania męskości i kobiecości przyjdzie czas, gdy dotrzemy do sedna istoty kobiecości. Wydaje mi się, że ciągle tego nie zrobiliśmy.
Kobiecość jest w kobiecie niezależnie od jej skłonności seksualnych i od skłonności erotycznych obserwatora. I tę istotę chciałbym wydobyć.
Kobiecość jest obiektywna, podobnie jak Statua Wolności jest obiektywna, bo po prostu jest. Jednym się podoba, innym mniej ( bo na przykład jest za wysoka).
Kobiecość w tym ujęciu, nie musi się nikomu podobać, nie o to chodzi. Chyba, ze istotą kobiety jest podobać się, czyli robić z siebie "pawia". Tego jednak nikt w dyskusji nie podniósł na taki poziom. To, że kobiety lubią być ładne, nie oznacza koniecznie, że bycie "pawiem" jest ich istotą.
Myślę, że gdy rozmawiamy o istocie płci kobiecej, trzeba byłoby odejść od przykładów konkretnych kobiet, jako przykładów na kobiecość. Są bowiem, jak podkreślano w dyskusji, kobiety męskie, które z kobiecości mają chyba mniej, niż inne. Są też mężczyźni zdecydowanie kobiecej natury, którym nikt nie odmawia prawa do bycia mężczyznami, z uwagi na ich pierwszo- i drugorzędne cechy płciowe.
Istoty kobiecości trzeba szukać m.in. także w tych mężczyznach. Mnie interesuje w tym temacie właśnie takie ujęcie i wciąż szukam takiej właśnie istoty kobiecości, niezakeżnej od konkretnych przypadków, także przypadków ubranych w płeć o cechach pierwszo- i drugorzędnych. Chodzi mi chyba o kobiecość na poziomie ducha.
Oczywiście rozmawiamy nie o cechach człowieczych, tylko o kobiecości, cesze płciowej, Ying w rozumieniu filozofii Tao.
Cytuj:
Yin i Yang to koncepcja filozoficzna wywodząca się z kultury chińskiej oraz metafizyki. Przedstawia symbolicznie dwie siły przeciwstawne, pierwotne, jednocześnie uzupełniające się. Filozofia ta mówi również, iż taki układ siły występuje nie tylko w odosobnionych przypadkach, ale również w całym wszechświecie. Yin dosłownie uosabia czarny obszar symbolu, a oznacza bierność, zimę, chłód i smutek, symbolizuje duszę kobiety, wodę oraz ziemię.
Natomiast Yang, analogicznie i przeciwstawnie do Yin, oznacza światło słoneczne, biel i słońce, symbolizuje aktywność, radość, ciepło, niemal lato. Uosabia mężczyznę i jego charakter oraz liczby nieparzyste. Symbolizuje również wiatr i ogień.
Ta definicja jest mocno uproszczona i może, moim zdaniem, prowadzić na manowce.
Najogólniej ująłbym to co tu jest napisane o Tao, że kobiecość to przyjmowanie a męskość dawanie, jednak to też prowadzić może do nieporozumień i wiele osób się z tym ujęciem nie zgodzi, szczególnie te mnóstwo kobiet, które uważają, że cały czas coś dają mężczyznom.
Zapraszam do dalszej dyskusji
