Otóż to: wina leży w człowieku, nie w narzędziu.
Długim nożem można ukroić kawałek chleba aby poczęstować człowieka, a można i tym samym nożem go zabić. Nóż nie jest winien.

Czy realizacja informacji genetycznej jest procesem skokowym czy ciągłym? Jeśli jest ciągłym to jak wyznaczyć granicę?
Papież Benedykt XVI zapytany o to, czy człowiek z uszkodzonym mózgiem, nie potrafiący egzystować bez aparatury medycznej ma duszę odpowiedział-tak. Dopuszcza się jednak zaniechanie uporczywej terapii nie prowadzącej do wyzdrowienia. Życie rozpoczyna się w momencie połączenia sie komórek rozrodczych i trwa do śmierci. I wszelkie ingerencje, by definiować inaczej są nieuprawnione. Od początku realizowana jest informacja genetyczna w kierunku ukształtowania homo sapiens. Człowiek próbuje, poprzez zmianę definicji wykazać, że zło jest dobrem lub względnym i uzasadnionym złem. Mniejsze zło to zło, nie dobro.

Polecam wczorajszy krótki artykuł na portalu Wiara.pl pt. Obywatelski projekt wymaga poprawek.
I od razu pytam wszystkich, którzy tak bardzo chcą mnie do tego projektu przekonać:
- czy rzeczywiście chcą pozbawić pomocy uczennic w ciąży?
- czy rzeczywiście chcą pozbawić szczególnej opieki ludzkiego płodu oraz kobiety w ciąży?
- czy rzeczywiście chcą usunąć ze szkół „Wychowanie do życia w rodzinie”?

Autorzy projektu to nieźli hipokryci:
- chcą siłowo zmuszać dzieci do rodzenia dzieci i jednocześnie zabierają im tak potrzebną pomoc, bez której często nie będą mogły skończyć edukacji
- chcą siłowo zmuszać kobiety do rodzenia dzieci z zespołem Downa i jednocześnie zabierają takim rodzinom pomoc państwową, gdy rehabilitacja jest długoterminowa i kosztowna, a 12 proc. takich rodzin żyje poniżej granicy skrajnego ubóstwa
- chcą zlikwidować w szkołach dobrowolny przedmiot, który przyczynia się do opóźnienia inicjacji seksualnej, a jednocześnie chcą zmuszać dzieci do rodzenia dzieci

Czy to na pewno ustawa prolife?? Każda z tych trzech zmian spowoduje wzrost aborcji.

Czytałam ostatnio o rozwiązaniach Węgrów w kwestii zwiększenia przyrostu naturalnego. Wprowadzając zakaz aborcji zatroszczyli się jednocześnie o pomoc rodzinie. Bez takich kompleksowych rozwiązań miotamy się od jednej ustawy do niekompatybilnej z nią innej. Prawica na Węgrzech zmieniła nie tylko zapisy w konstytucji, ale i szereg ustaw pozwalających rodzinie na wychowywanie dzieci. Matkom wydłużono urlop wychowawczy i jest on płatny, a babcie wychowujące dzieci do lat trzech są także wynagradzane. W warunkach Polski obecny rząd nie prowadzi polityki prorodzinnej i nie wierzę, że dojdzie do jakichkolwiek ułatwień w tej sprawie.
Wczoraj media podawały o znacznych podwyżkach, od września, opłat za żłobki i przedszkola.

Tak jak zaostrzenie aktualnej ustawy nic wg mnie nie zmieni, tak propozycje podobne do Węgierskich mogłyby zmienić bardzo dużo.
Przy takiej dziurze w budżecie, nastawieniu państwa na ingerencję w każdy aspekt życia, skomplikowanym i dziurawym systemie podatkowym i bzdurnym systemie pomocy społecznej, czy opieki zdrowotnej żaden rząd tu nic rozsądnego nie wniesie.

Przy założeniu, że mamy do czynienia z osobą od poczęcia, takie pomieszanie jest dopuszczalne, bo w zasadzie oba pojęcia stają się synonimami. W dyskusji na Forum oddzielenie ich uważam za sensowne, bo nie każdy podziela założenie o człowieku jako osobie od poczęcia.


To znowu zależy od tego, co rozumiemy pod pojęciem "osoby". Autor wyjaśnił swoje rozumienie osoby i zgodnie z jego wykładnią trudno zarzucać mu kłamstwo. Natomiast dla mnie takie definiowanie osoby jest zupełnie nieprzekonujące. Właśnie tutaj widzę jednak pole do dyskusji - czyjego życia chcemy bronić za pomocą prawa państwowego i dlaczego?

Koncepcja "człowieka jako osoby od poczęcia" ma jedną podstawową zaletę - jest prosta. Bronimy każdego życia ludzkiego, bez żadnego ale. Ale u wielu ludzi jest anty-intuicyjna czy niezgodna z sumieniem. Ja np. nie mogę z czystym sumieniem nakazać kobiecie urodzić dziecka z gwałtu czy dziecka z ciężkimi wadami genetycznymi. Jestem mocno przekonany, że we wczesnym etapie rozwoju płodu kobieta/ rodzice powinni mieć prawo podjęcia decyzji. We wczesnym etapie, na którym ryzyko że mamy do czynienia z człowiekiem jako osobą szacuję na minimalne.

Oczywiście moje rozumienie osoby jest inne niż w linkowanym artykule - osoba to przede wszystkim świadomość, myśli, uczucia. To co rozumiem kiedy mówię "ja" i to co pozwala mi bez badań DNA rozpoznać, czy mam do czynienia z człowiekiem czy też nie. Takie podejście ma jedną istotną wadę: jest bardziej złożone. Wymaga bowiem mniej ostrej definicji osoby oraz określenia etapu rozwoju, do którego ryzyko wystąpienia osoby jest na tyle niskie, że dopuszczamy pozbawienie życia organizmowi należącemu do naszego gatunku (w szczególnych okolicznościach i przez szczególne osoby).

W podobnym wątku Rutus bardzo celnie zauważył że:


Dlaczego Kościół nie chrzci obumierających płodów? Przecież to też ludzie. Zgodnie z doktryną obumierający, nieochrzczony płód-człowiek nie ma szans na zbawienie.

Tak kategorycznie ("nie ma szans na zbawienie") Kościół o nikim się nie wypowiadał, w szczególności o nieochrzczonych płodach.
Natomiast z cytowaną wypowiedzią Rutusa się zgadzam - chociaż nie nazwałbym tego hipokryzją, to jednak pewna niekonsekwencja jest wyraźnie widoczna.

Obowiązujące w Polsce prawo w sprawie pochówku nienarodzonych dzieci nazywacie hipokryzją lub niekonsekwencją Kościoła? Jaki to ma związek z wiarą? KK pozostawia sprawę zbawienia tych dzieci Bogu, co jest chyba naturalne. Pochówek jest sprawą ludzką, nie jest to nawet sakrament. Chrzcząc dziecko rodzice zobowiązują się wychować je w wierze katolickiej. Kogo mają wychowywać? Dziecko ochrzcić może każdy chrześcijanin. Kto broni matce?

Przypominam co na ten temat mówił sam Jezus Chrystus


Skoro zarodek/płód jest człowiekiem to naprawdę nie interesuję Cię jego los, jego zbawienie, jego życie wieczne w szczęściu, "pójście do nieba"? Wg Waszych wierzeń te sprawy są chyba ważniejsze niż jakiś tam nic nie znaczące doczesne pojawienie się na naszym padole. Skąd więc ten cały krzyk o prawo do narodzin zarodka/płodu? Nie poprzestawiały się Wam czasem priorytety?

Dlatego tę dwoistość Kościoła nazywamy hipokryzją. Gardłuje w temacie prawa do urodzenia zarodku/płodu, a w sprawie tak fundamentalnej jak chrzest (oraz możliwości z niego wynikające) wyżej wymienionych wykazuje głęboko posuniętą obojętność. Taki to ma właśnie związek z wiarą.

A co to ma do rzeczy? Nikt nie wspominał tu o pochówku.

W świetle powyższych cytatów z Pana Jezusa chrzest jest sprawą kluczową dla zbawienia. Dlaczego Kościół nie apeluje o chrzczenie obumierających ludzi-zarodków/płodów? Poza tym nikt nie postuluje by sakramentu tego miał udzielać właśnie kapłan. Niedoszli rodzice też mogliby. Słyszałaś o takim apelu do rodziców?

Biedny łotr na krzyżu, Jezus obiecał mu zbawienie, a Geonides odbiera ...

Ale prawdą jest, że jeszcze niedawno nauka o limbusie była oficjalną, a wielu księży odmawiało pochowania nieochrzczonego dziecka w "święconej ziemi". Nadal praktykowany jest chrzest nagły.
Tak, jest tu pewna niekonsekwencja w pomiędzy nauką a praktyką KK.

Niezupełnie - Limbus nie został nigdy "oficjalnie przyklepany" przez "górę".
viewtopic.php?f=48&t=11768

Że nie był dogmatem? Ano nie był, był "tylko" nauką, popularną tezą łagodzącą dogmat, że wszyscy nieochrzczeni idą do piekła (Sobór Florencki). Dzisiejsza nauka też dogmatem nie jest, a z "dyskusji" z "tradycjonalistami" widze, ze i dzisiejszy katechizm katolicki różni się od poprzednich. Jestem też ciekaw jak dzisiejsi teologowie nowe stanowisko z orzeczeniem Soboru Florenckiego godzą.
Coraz bardziej zadziwia mnie ta "niezmienność" KK.

Nauka o życiu poczętym też mocno ewoluowała:
- na przełomie VII i VIII wieku zarodek był uznawany za człowieka od 40 dnia od poczęcia, przed tym terminem za coś niższego ("księgi pokutne")
- w XIw św. Iwon uznał, ze płód "nieanimowany" człowiekiem jeszcze nie jest, więc jego aborcja nie jest zabójstwem - owoc poczęcia jest niczym dopóki nie osiągnie formy ludzkiej, podobieństwo do dobrej ale jeszcze nie zrealizowanej czynem myśli
- w XIIw ideę św. Iwona wprowadzono do prawa kanonicznego, aborcja przed osiągnięciem formy ludzkiej nie była traktowana jako zabójstwo, a po tym czasie była równoważna z zabójstwem. Dla chłopca granicę człowieczeństwa przyjęto na 40-ty dzień, dla dziewczynki na dzien 80-ty.

Rozróżnienie prawne na embrion animowany i embrion preanimowany obowiązywało aż do 1917r.

W międzyczasie, wraz z rozwojem nauki i stanu wiedzy o ludzkim ciele, pojawiały się różne inne idee, także uznania człowieczeństwa od chwili poczęcia. Była także (chyba w XVIIw) wysunięta konsekwentna teza, że należy także chrzcić dzieci po poronieniu (chrzest dzieci tuż po smierci praktykowano już w średniowieczu).

Ale to tylko taka dygresja, Wróćmy do tematu.

KK korzysta z osiągnięć nauki. Nie wypowiada się w kwestiach nauk biologicznych. Stwierdza jedynie, że uczciwie prowadzone badania naukowe nie mogą być sprzeczne z Objawieniem (Fides et ratio). Biologia dostarcza odpowiedzi dotyczącej początku i końca życia osobniczego. Życie jest procesem ciągłym i nakierowanym od samego początku na homo sapiens. Na tej prawdzie naukowej KK opiera swe stanowisko dotyczące ochrony życie od poczęcia do naturalnej śmierci.

Chyba myślisz o takiej interpretacji: "nauka mówi, że od poczęcia mamy do czynienia z człowiekiem a dla mnie człowiek na każdym etapie rozwoju to już osoba więc nauka mówi, że człowiek od poczęcia jest osobą" ale większość ludzi odczyta to chyba jednak inaczej: "nauka potwierdza moje dowody na to, że człowiek od początku jest już osobą" a to już poważna manipulacja.


Wnioski może i tak tak ale ich uzasadnienie już nie.