Dostalismy prawo zabic swinie na szynke od Boga- w Ksiedze Rodzaju jasno pisze, ze zwierzeta przeznaczone sa nam takze na pokarm.

Zgoda, więc albo opieramy się ściśle na Prawie Bożym, albo tworzymy własne prawo (na bazie Prawa Bożego albo i nie).
Pierwsze państwo to pańswto wyznaniowe, drugie to pańswto świeckie. Czyli państwo, które rości sobie prawo do stanowienia prawa.

Ale prawo nie jest tworem abstrakcyjnym, wyrasta z wartosci wspolnych obywatelom. Nie musi wiec byc panstwem wyznaniowym, by wprowadzac zasady chrzescijanskie w zycie.

Zgoda, ale wówczas dopuszczamy możliwość, że sami sobie dajemy prawa. Możemy np. dać sobie prawo zabicia naszego dziecka po urodzeniu, o ile będzie to wartość wspólna obywatelom.

To jest sytuacja abstrakcyjna. Przypominam, ze mowimy o naszym kregu kulturowym.

No to prawo zabicia naszego dziecka do n-tego tygodnia po poczęciu. To już nie abstrakcja i jak najbardziej sytuacja z naszego kręgu kulturowego.

No wlasnie, jest to sytuacja o jakiej mowie. Sa fundamenty etyczne prawa i zarazem przepisy ktore tym fundamentom przecza.

Nie, gdyż tym dzieckiem może się zająć ktoś inny, a więc sytuacja jest diametralnie inna.

A ja upieram się, że skoro fundamenty nie pasują do faktów, to może trzeba zmienić fundamenty. Albo przynajmniej sposób ich postrzegania.

Trzeba wiec zadac sobie pytanie: co jest wazniejsze z punktu widzenia ladu spolecznego, trwale fundamenty kultury czy ich wypaczenie(bo jak sie zgodziles aborcja jest zaprzeczeniem prawa do zycia).
Dla mnie odpowiedz jest jasna, zmiana fundamentalnych zasad to podciecie galezi, na ktorej sie siedzi.
Nie rozumiem jak moznaby zmienic np.sposob postrzegania prawa do zycia tak, by go nie podkopac.

Wando - ale i tak zabraniając każesz im postępować wbrew ich własnej etyce.

Dziecko może trafić do domu dziecka, wystarczy żeby miało wadę serca, choćby mało istotną, a w Polsce szanse na adopcję maleją dramatycznie. Można sobie wyobrazić jego cierpienie, w imię czego? Trzeba je zabić zanim zacznie rozumieć i stanie się człowiekiem, w końcu kocięta też się topi...

Przepraszam za brutalność - ale chyba słyszałaś argumenty, że jeśli ma żyć w domu dziecka, to lepiej niech nie żyje, więc dokonajmy aborcji? Tu jest tylko przesunięcie w czasie...

Nie każę im postępować - oni nie muszą abslutnie nic robić.
A co ich to obchodzi? Przecież i tak chcą je zabić. To nie ich życie, nie ich sprawa. Nie muszą mieć z tym dzieckiem absolutnie nic wspólnego.

Co ich to obchodzi? Nie są potworami przecież. To ich dziecko i nie chcą żeby cierpiało. W jakiś sposób ono nie jest im obojętne. Może to kwestia poczucia winy, ale obojętności raczej spodziewać się nie należy.

Dobrze - nie "każesz postępować wbrew" tylko "zabraniasz postępować zgodnie z". Na jedno wychodzi...

Oczywiście, że wszelkie manipulowanie przy fundamentalnych zasadach jest niezywkle ryzykowne. Nie znależy tego robić bez wyraźnej potrzeby i bez gruntownego przemyślenia problemu.
Sposobu postrzegania prawa do życia nie trzeba wcale zmieniać, wystarczy przyjąć obecny, "nieostry" sposób postrzegania powszechny w naszej cywilizacji. Pozostaje kwestia oceny, na ile prawo do życia zostało już w obecnych czasach podkopane i jak wpłynęło to na ład społeczny czy trwałe fundamenty kultury. Pewnie jest wiele skutków negatywnych, ale katastrofy na miarę holokaustu na horyzoncie nie widzę. Chociaż zdaję sobie sprawę, że gdy przyjąć "pełne człowieczeństwo zarodka", to mamy już dzisiaj ludobójstwo na podobną skalę...

Ja sadze ze nie wolno tego robic w ogole.

Nie wiem czy mozna powiedziec, ze czlowieczenstwo jest podzielne, ze moze byc niepelne.

Ale jak chcesz to przyjmij, ze zarodek jest w polowie czlowiekiem. No to i tak mamy miliony ofiar. Przyjmij, ze jest cwierc czlowiekiem- i tak masz ogromna liczbe.

No coz, ludobojstwo na oczach calego swiata jest bardziej zauwazalne niz ludobojstwo w sterylnym gabinecie.