Jedną z ważniejszych zasad lekarskich jest "przede wszystkim nie szkodzić". Przyjmiesz pełną odpowiedzialność za swoją terapię?

Ten temat w artykule do którego linka dałaś został jedynie pobieżnie poruszony i wymaga uściślenia, bo jak już kilka razy pisałem, całe nasze życie jest okazją do grzechu - wychodząc z domu stwarzamy okazję do grzechu, nawiązując kontakty z ludźmi stwarzamy okazję do grzechu - nie ma chyba w życiu takiej sytuacji w której nie bylibyśmy narażeni na grzech! A więc gdyby iść za przytoczoną przez Ciebie myślą, to grzeszymy bez przerwy - absurd!

Av, czy naprawdę nie dociera do Ciebie to, że zauważasz jedynie ciemną stronę związku? Że zauważasz jedynie zagrożenia, a nie widzisz pozytywów?

Dla ukochanej osoby ktoś zaczyna interesować się Bogiem. Będąc szczęśliwym w miłości ktoś chce wyrazić swoją wdzięczność i zaczyna wołać do Boga rozradowany. Małżeństwo jest ze sobą 50 lat, aż do śmierci jednego z nich. Rodzi się dziecko - nowe życie. Dwoje ludzi przeżywa zjednoczenie kochając się. Mąż zabiera żonę do opery, a potem na romantyczną kolację przy świecach. Żona opiekuje się mężem który złamał nogę i nie może chodzić.
Av, otwórz oczy, czarnowidzu!

A teraz pytanie z zupełnie innej beczki, ale istotne, bo odpowiedź na nie może wiele wyjaśnić - czy Ty jesteś aseksualna?

Niemniej świadome narażanie się na grzech jest grzechem. Można podać przykład gdyby w odludnym miejscu spotykać się po raz pierwszy z nieznajomym mężczyzną,przebywać na czacie gdzie prowadzi się nieczyste rozmowy, nieodsunięcie od siebie podejrzanej znajomości, wspólne zamieszkiwanie przed ślubem.

Możliwe, że tak.

życie jest grzechem w takim razie, współczuję Ci, naprawdę



Nie mam więcej pytań. Idź do zakonu av tam takich potrzebują.
Nikogo się na siłę nie uszczęśliwi, ale jakoś mi się robi smutno jak sobie pomyslę o róznych rzeczach które się przezywa we dwoje, chocby o całym dzisiejszym popołudniu, ktore spędziłem z moją dziewczyna i które było piękne jak wiele poprzednich i mam nadzieję że wiele kolejnych, i jak widzę że niektórzy nie chcą takiego szczęścia bo widzą wszystko w czarnych barwach. Wybieraj jak chcesz, ale zastanów się dobrze bo mogę powiedzieć jedno: w swoich sądach odnośnie życia w związku paskudnie się mylisz.

Współczuję Ci, Av. Żyjesz w świecie strachu i grzechu.

W takim razie dalsza dyskusja jest zbędna, bo rozmawianie z dziewczyną, która nie odczuwa pociągu do mężczyzn o budowaniu związku, jest jak rozmawianie ze ślepym o kolorach.

Zgadza się, chcę by mnie w tej sprawie zostawiono w spokoju.



Ocena należy do spowiednika, a nie do Ciebie. Wiem tylko tyle, że regularna spowiedź sprawia, ze nie popełniam już wiele grzechów i ma dla mnie charakter wyzwalający u uwalniający.

Ksiądz w luźnej rozmowie, gdy powiedziałam mu pewną sytuację potwierdził że samo narażanie się na grzech jest grzechem nawet gdy do grzechu nie dojdzie.



A dla mnie najpiękniejszym czasem w życiu była oaza i przygoda z Jezusem. Czuję że jestem w niebie gdy przychodzę do wspólnoty, gdzie się mówi o Jezusie. Doświadczyłam tego, ze życie z Jezusem jest piękne. Doświadczyłam, też że grzech że przynosi on smutek, rozdarcie, rozgoryczenie, a przebaczająca miłość Jezusa przynosi pokój i radość.[/quote]

A ja doświadczyłem nawrócenia, pogłębiania wiary, przebaczenia, miłości Boga, byłem w oazie, byłem w Odnowie w Duchu Świętym, no i doświadczyłem miłości do kobiety - i powiem Ci, Av, że to ostatnie dało mi najwięcej szczęścia i radości Z tą myślą zostawiam Cię w spokoju, wedle życzenia*.

*Tym razem, bo pamiętaj, że za każdym razem gdy będziesz propagowała swoje poglądy, ja będę w opozycji

super, czyli nawet kiedy nie dojdzie do grzechu dochodzi do grzechu - to co napisałaś jest pozbawione sensu i albo ten ksiądz coś kręci albo Ty.

Jeśli można chciałabym prosić saxona o wyjaśnienie tego, że narażanie się na grzech już jest grzechem.

saxon locuta, causa finita

jeżeli narażanie si na grzech jest już grzechem to grzeszymy ciagle.
Z punktu widzenia faceta:
Wtedy grzechem jest wyjście z domu (możemy przypadkiem zobaczyć kobietę w mini - a to przeciez niebezpieczne), włączenie telewizora (może zawsz wyskoczyć jakaś goła baba - nawet w reklamie i co wtedy?), pójście do kiosku (możemy zawsze zobaczyć okladki świerszczyków), pójście do sklepu (możemy przeciez kupić za dużo slodyczy ktorymi się będziemy obżerać albo alkoholu ktorym się upijemy albo w końcu papierosów) do apteki (bo tam sprzedają prezerwatywy), do kina (bo czego to w filmach nie pokażą), a związać się z drugim człowiekiem? toż to grzech! przeciez narazamy się wtedy na grzech..całe zycie jest grzechem jeśli tak na to patrzeć. Szkoda mi Ciebie Av, naprawdę bardzo mi Ciebie szkoda.

Podobnie jedzenie i picie jest narażaniem się na grzech nieumiarkowania, bo a nuż tak nam posmakuje że się objemy - spanie jest narażaniem się na grzech lenistwa, bo a nuż zaśpimy i wyleżymy w łóżku 12 godzin... Najlepiej z płaczem pobiec do Iraku, dać się zabić i mieć spokój
No ale temat "okazja do grzechu jest grzechem" powinien zostać stąd wydzielony, bo "po co chodzenie ze sobą" ma niewiele wspólnego.

Oczywiście, jeśli ktoś nie potrafi lub co gorsza niekiedy wcale nie ma zamiaru nawet próbować zrozumieć - wówczas najłatwiej jest coś wykpić i wyśmiać.

Trzeba bowiem naprawdę być bardzo zaślepionym żeby nie widzieć różnicy między na przykład "narażaniem się" przy przechodzeniu przez ulicę na zielonym świetle (bo przecież także można zostać przejechanym i zginąć), a przebieganiem przez ruchliwą autostradę.

Czy się to komuś podoba, czy nie, według teologii moralnej samo świadome narażanie się na grzech ciężki (nawet bez dopełnienia) jest już grzechem ciężkim. Podobnie jak i w innych przypadkach, również i tutaj jest to zasada ogólna, którą rozpatruje się później indywidualnie dla każdego przypadku biorąc pod uwagę konkretne okoliczności.

Było już o tym wspominane w odpowiedziach na portalu Wiary:

http://wiara.pl/zapytaniatresc.php?iden1=1079611595

http://www.wiara.pl/zapytaniatresc.php? ... 1096400753

Poza tym warto sobie przypomnieć:

Słowo "świadome" bardzo zmienia postać rzeczy, Saxonie - w jego świetle to rzeczywiście ma sens. Niemniej wszystkie wymienione przez Av sytuacje mogłyby być, ale i mogłyby nie być narażaniem się na grzech - wszystko właściwie sprowadza się do podejścia jakie ma do czynu człowiek.
Chyba każdy z Was przyzna, że między sytuacją gdy dziewczyna idzie do mieszkania chłopaka, który jest sam w domu, spotkać sie z nim, a między sytuacją bliźniaczą, ale gdy dziewczyna wie, że mogą popuścić wodze pożądaniu i skończyć na seksie, a mimo to idzie - jest kolosalna różnica?
W swoich wypowiedziach przedstawiających problem narażenia na grzech Av w ogóle nie uwzględniała kwestii intencji, właściwie pisała tak jakby zawsze intencje były sprzyjające grzechowi. Czy to dziwne, że takie przedstawienie rzeczy spotyka się z kpiną?

Dlatego właśnie napisałem, że każda sytuacja jest inna i należy poszczególne przypadki rozpatrywać indywidualnie.

Do słowa "świadomie" dodałbym jeszcze "dobrowolnie".

A kpina być może jest jakąś metodą, ale nie sądzę, żeby była najlepszą...