Oczywiście, że nie czytała. Tylko osoba, która nie czytała HP, może bronić zdania np. Kuby, która wątki z książki przeinacza w swej pracy, aby pasowało do z góry założonego zdania. Chyba, ze w Niemczech ukazała się książka pod tym samym tytułem, ale o innej treści...

Pozdielam pańskie zdanie co do tego, ze pani ta nie przeczytała ksiązki. Gdyby czytała , wiedzialaby choc tak podstawowe rzeczy, jak w jakim okresie sie zaczyna
Co do reszty pana wypowiedzi, nie orientuje się o czym pan pisze, to i się nie wypowiem. sam czytalem sagę o Potterze, moje dzieci też:) Bajka, jak bajka, tyle,ze ciekawie skonstruowana, jesli chodzi o logicznosc watków. Moim zdaniem trzeba naprawdę miec obsejse na punkcie okultyzmu i magii, zeby bajke interpretować jako podrecznik do czynienia czarów, jak to czynia niektórzy. To fikcja, jak wiele, wiel, wiele innych dzieł literackich.
Pozdrawiam

Czytałem i sagę o HP, i opracowania naukowe o niej, i pseudonaukowe (pani Kuby) też. Podręczniki do czynienia czarów też czytałem, zdecydowanie różnią się od HP. Samo występowanie różdżek, kociołków i formuł magicznych nie daje jeszcze podobieństwa...

wie pan, ja nie mam doswiadczenia z czarami ale motyw różdzek, kociołków, zaklec itp. pojawia sie w wiekszosci bajek
Jesli HP to podrecznik do magii, to cóz tu powiedziec o "starej baśni" ? Toz to nie fikcja tak do końca, a opis pogańskich obrzedów uroków itp.

Ja doświadczenie mam jeno w niewielkim stopniu teoretyczne. Nie zamierzam się w to angażować. Z podejściem do HP się z panem zgodzę całkowicie.

Natomiast owszem, zalecam się trzymanie z daleka od wróżb, spirytyzmu (kto tam wie, kogo się wywoła) i innych machlojek.

Ano na pewno, że od takich głupot należy się tzrymac z dala, ale my mówimy tearz o literaturze i to fantastcznej:) a nie o poradnikach ":Jak skutecznie wywołać ducha, albo rzucic zaklęcie".

Wychodzę z załozenia, ze jak sie człowiek boi czegoś czytac, np. HP to nie musi przecież, ale skoro nie czytał, to chyba lepiej się jakoś tak aytorytatywnie nie wypowiadac, bo człowiek sie tylko osmiesza.

Tylko, że wg "autorytetów" HP to jest poradnik "jak skutecznie czarować". Twierdzą, że są tam podane prawdziwe rytuały i prawdziwe zaklęcia. I że HP namawia czytelnika do samodzielnego czarowania.

wie pan, moim zdaniem szkoda czasu na zajmowanie się takimi "autorytetami" i ich "dzielami" - po prostu nie mają się najwyraźniej czym sensownym zając.

poza tym , mysle, ze jest troche w ludziach zawisci do HP i autorki:) Od dawna bowiem zadna pozycja literacka nie zdobyła takiej popularnosci wśród tak wybrednego grna czytelników jakimi sa dzieci i młodzież. W dobie, kiedy lektury szkolne "czyta się" z bryka, albo oglada na dvd, kiedy młody czlowiek ma tyle mozliwosci zabawienia sie grą komputerową, czy telewizjna, nagle jakas nikomu nieznana samotna atka pisze KSIĄZKE, która interesuje zdieci i czytaja
To musiało wzbudzic zawisc blixnich - proszę zrozumiec:)

Niestety, jedno z owych dzieł chwali się (niezbyt rzetelnie) rekomendacją Ojca św.

Rozumiem.

Wszak jest wiele dzieł - nawet z grupy fantasy - zdecydowanie i wyraźnie skierowanych przeciw Kościołowi i wierze, a o nich jest cisza...

Jakoś tak się dziwnie składa że o czarach, opętaniach, demonach i złych książkach tylko się mówi. To po prostu kolejna "urban legend" która ma się nijak do rzeczywistości. Niby gdzie są ci źli którzy za pomocą paru magicznych formuł i kręgu z kości uzyskują nieśmiertelność ? Gdzie sprzedający za duszę sprawdzone magiczne przepisy na wieczną demoniczną atrakcyjność ? Jakby coś takiego istniało to cały internet zaroił by się od sprzedawców i kupujących. Ale to zwykłe bajki nie mające odzwierciedlenia w rzeczywistości. Bajki które pozwalają na oderwanie sie od szarej codzienności.
Każdy ma swój sposób na radzenie sobie z życiem a wymyślanie sobie cudów i niewidów należy chyba do dość często spotykanych sposobów.

To proszę mi wytłumaczyć te fenomeny współczesnej cywilizacji za jaką kolega uważa, że ona jest (w domyśle) jakie nie tyle, że znalazły w niej niszę ale rozpanoszyły się pełnym "siedzeniem".
- różdżkarstwo
- bioenergoterapia
- reiki
- tarot
- astrologia
- szamanizm
- mediumizm
- homeopatia
- chiromancja
- wszech obecne amulety
- satanizm
- silne i nie jasne struktury masonerii
I co dziwne jedna wspólna rzecz, która je łączy to bezwzględne pragnienie nie istnienia Absolutu jaki jest obecny w poznaniu KK.

No no no... wiele z tego nie ma nic przeciwko Absolutowi, a część wręcz go potrzebuje... Inna sprawa, ze sam fakt przyjmowania Absolutu nie oznacza zgodności z nauczaniem Kościoła.

Nie mam ochoty rozmawiac o HP, bo z rzadka mam ochote rozmawiqac o bajkach z dorosłymi
ale zauwazam jedna dziwną rzecz. Otóz za czasów mego dzieciństwa opowiesci o duchach, zmorach, wodnikach otp. były bardzo popularne wśród dzieci i doroslych, głownie jako opowiesci dla dzieci, ale nie bajki jako takie, a cos jak legendy opowiadane z pokolenia, na pokolenie. Nie byo wedy fiów tyupu horrory w polskiej TV, ale było nagminne "wywoływanie duchów " na koloniach i obozach, straszenie innych i własnie owe opowiesci. Na katechezach jakos wówczas nic nie mówiono o zadnym okultyźmie. Dzieci i to te po pierwszej komunii juz bierzmowaniu wcale nie wiedziały, ze to grzech takie cos robic i opowiadac, jako prawde (bo sie w to wierzyło) , ani sie nikt z tego nsie spowiadal. Wrózby andrzejkowe były na porządku dziennym w wielu tradycyjnych katolickich domach, np. takie z talerzykami, albo butami. Podibnie zabobon: czerwone kokardki u dzieci i zwuerzat domowych, albo cos co pamietam do dziś: babcia mojego koelgi z pidwórza umiala szyc bardzo szybko i gdy któremus z nas zdarzyło się oberwanie guzika, albo dziura zszywała to na nas uprzednio spluwając ., a raczej markuja spluwanie i wypowiadając słowa
"tfu, tfu, tfu, zeby ci rozumu nie zaszyć" Jakos nikt w owych zcasach opetanym się nie czuł i takowym nie był . mam wrazenie, ze tera znastala swoista i moda i psychoza zwiazana okultymzem

Pierwsze słyszę by były jakieś problemy w nauczaniu KK o Bogu.
Zaś co do ww. praktyk chodzi mi, że ateiście tu dzież materialiści to jest ludzie o światopoglądzie i filozofii materialistycznej tak łatwo przechodzą do porządku dziennego, a czasem sami wsiąkają w ww. praktyki a tak agresywnie warczą na tych co piszą i mówią o Istocie Boga.
Jeszcze co do potrzeby Absolutu w ww. praktykach, raczę zauważyć, że Bóg w tym wypadku jest im potrzebny jako wróg tego komu oni oddają cześć.

Miły kolego mało ciebie nauczono w tych latach twej edukacji, bo nie umieć rozróżnić zwykłej instrukcji od dzieła.
Co do praktyk andrzejkowych czy praktyk zabobonnych jak sam charakter tych rzeczy stanowi jest to błąd intelektualny wyrosły z pewnych zachowań kulturowych (i czegoś tam jeszcze) w danej społeczności ale w nielicznych przypadkach może się to zamienić w coś znacznie poważniejszego.
Inna sprawa to w wielu przypadkach ww. zachowania są dowodem płytkości wiary jaka istnieje wśród ludzi mieniących się chrześcijanami i zamiast wiary oraz modlitwy zanoszonych do Boga wolą "pluć" po kątach.
Jeszcze co do tamtych zachowań o których piszesz raczę tobie przypomnieć, że okres w którym wzrastała twa babcia był w swej większego okresu latami gdzie komuniści walczyli z KK i nie pozwalali mu swobodnie przekazywać swej nauki, a wręcz przeciwnie bardzo im zależało by rozwijała się myśl bliska new age (różdżkarstwo, sekty, ideologie wschodu) sam pamiętam te klimaty z lat 78, 79, 80, 81 XX wieku gdyż bardzo się tym interesowałem, a internetu nie było i wszelkie środki poligraficzne były zakazane.
Z ukłonami
PS
Więc sama sprawa tak jak ją ująłeś nie jest tak prosta.