A co by twoj maz na to powiedzial? Myslisz ze chcialby byc cale zycie porownywany i to jeszcze z "lepszym"?

Ale dlaczego zkladacie, ze z innym byloby lepiej. Moze wlasnie trafila na tego naj. A nawet jesli nie, to zawsze mozna nad jakoscia popracowac i osiagnac szczyty. O ile sie chce. Jako facet moge powiedziec, ze on pewnie tez czasem sie zastanawia jak by bylo z inna.

Niektore glosy pojawiajace sie tutaj mylnie mowia o slubie jako akcie, ktory uczyni swiat pieknym i kolorowym, bez grzechu, problemow itp. Otoz nie ma gwarancji, ze po slubie malzenstwo bedzie szczesliwe. Owszem, umacnia zwiazek, ale nie zmienia ludzi ot tak od razu, nie kazdy potrafi sie odnalezc w nowej rzeczywistosci.
Anilewe, masz racje ze "W takim ujęciu miłość przeraża". Dlatego ciesz sie, czerp radosc, idz za glosem serca biorac pod uwage rozsadek. Przyjemnie jest byc romantycznym. Warto zaryzykowac, zakochac sie. Malzenstwo bedzie kolejnym etapem, ktory bedzie sprawdzianem dojrzalosci, czy jestescie w stanie podjac taka decyzje. Kazdy ma jakies obawy, ale trzeba myslec pozytywnie.
Tak naprawde ciezko jest w obecnych czasach i realiach wskazac odpowiedni moment na slub. Kiedys byl to koniec edukacji, praca czekala na wszystkich. Teraz wszystko sie rozmywa i niektorym wychodzi na to, ze tak ok 35-40 roku zycia przypada ten czas (na malzenstwo).

@ Kamala

Mój mąż zna moje rozterki.
Co mówi? Ma mieszane uczucia, bo wie, że on sam poznał smak seksu z kimś innym (nie byłam jego pierwszą) i ma świadomość, że ja też bym chciała (czasem żałuje, że się nie wyszalałam za młodu i zastanawia się, czy przypadkiem nie przyjdzie mi ochota, żeby go zdradzić i zaspokoić ciekawość)... a z drugiej strony - jak każdy facet - bardzo cieszy się, że był moim pierwszym.

Nie neguję tego, odpowiadałem jedynie na Twoje pytanie, dlaczego ktoś może traktować sprawę poważnie i nie chcieć ślubu (w wymiarze formalnym, jako formy zabezpieczenia).



W tej kwestii zgadzam się ze słowami eskimeaux:





Jasne, że niebezpieczne, ale kto nie ryzykuje, nie pije szampana Na marginesie, gdyby wszyscy mieli skrajnie konserwatywne podejście, to mielibyśmy dziś monarchię a może i niewolnictwo.

MARKO2010 oczywiscie, jest to tez sposob na zycie....

Kiedys zenic mogli sie tylko ci, ktorzy byli w stanie utrzymac rodzine. Jezeli nie ozenili sie wczesnie, to pozniej malo kto mial na to czas bo dozyc 40-ki bylo sztuka, wiec i "wiezy malzenskie" nie ciazyly tak dlugo.
Teraz zycie jest dlugie (przynajmniej statystycznie), mozliwosci mnostwo, no i w koncu Pan Bog dal nam to zycie, no wlasnie po co?
Zebysmy sobie uzyli wszystkiego? Zebysmy mieli czas dojrzec przed smiercia, bo do 40-ki to marne szanse?
Zeby uwzglednic, ze dla wspolczesnego czlowieka w krajach rozwinietych trzeba wiecej czasu, zeby nauczyl sie byc odpowiedzialny?

Nie wiem. Wiem, ze malo kto porywa sie na eksperyment zaufania nauce Jezusa, z zalozenia, ze chcial On naszego dobra, a nie zachowania abstrakcyjnych przepisow. Jak w raju, kazdy uwaza, ze Pan Bog na pewno chce mu czegos milego odmowic, dla samej frajdy zeby utrzec czlowiekowi nosa.

I ja nie twierdze, ze malzenstwo jest zrodlem nieustajacego szczescia, bo nic czyms takim nie jest. Jest tym, do czego czlowiek jest przeznaczony w swojej naturze: "nie jest dobrze, zeby czlowiek byl sam", jest wychowaniem do zycia w wiekszej wspolnocie i szkola milosci.

SweetChild, do ciebie tez jest ta odpowiedz. Szczegolnie to o raju.

No tak, tylko, ze pojawia sie pytanie czy osoba, ktora bardzo kocha, lecz nie ma tyle odwagi by sie pobrac, bedzie w stanie poczekac ze wspolzyciem np 12 lat? To moim zdaniem jest absurd, a nie sposob na zycie i uwazam, ze trzeba pokazac Anilewe taka perspektywe.

Nie, wątpliwości nie dotyczą tego, czy Pan Bóg chce naszego dobra. Wątpliwości dotyczą tego, czy poszczególne przepisy faktycznie pochodzą od Pana Boga. Z chwilą, gdy byłbym święcie przekonany o boskim pochodzeniu przepisu X, całą dyskusję nad jego słusznością uważałbym za bezcelową.

Jak ktoś bardzo kocha, to ma odwagę. Miłość usuwa strach.

A ta trzecia to... ?

Może wziąć ślub i skonsumować związek legalnie?
Choć ja osobiście bym ślubu nie brała nie mogąc się samodzielnie utrzymać, ale to być może efekt tego robienia wielkiego 'halo' ze ślubu, o którym mówi eskimeaux.
Dla mnie ślub to gotowość na stworzenie rodziny, więc także realna możliwość utrzymania dziecka, które może się pojawić (planowane lub nie).

Według mnie taka gotowość powinna mieć miejsce przed podjęciem współżycia, bo od tej chwili należy liczyć się z możliwością pojawienia się dziecka.

zgadzam się ze sweet

SweetChild, mowisz o nierozerwalnosci malzenstwa, ktore wg Jezusa powstaje po tym, kiedy mezczyzna zlaczy sie ze swoja zona i stana sie jednym cialem? Bo faktycznie wtedy powstaje malzenstwo. Tyle ze ludzie uwazaja, ze bez papierka, to oni jeszcze sa de facto wolni.

To jest naprawde trudno pojac? Ze seks jest dla ludzi doroslych=odpowiedzialnych i odwaznych, a nie dla dzieci, ktore chca tylko przyjemnosci?

Trudno pojąć bo o seksie dowiaduję się większość ludzi z telewizji, gazet i opowieści rówieśników. Wielu starszych i dorosłych unika tematu lub sami seks postrzegają jako przyjemność i zabawę. Antykoncepcja stwarza pozory bezpieczeństwa.
Ogólnie zgadzam się ze Sweet i Renatą jeżeli jest się dojrzałym na seks to również na przyjęcie i wychowanie dziecka.

No to ja przepraszam, ale naprawde nie wiem, czego ucza na lekcjach relgii przez 12 lat 2 razy w tygodniu plus wielogodzinne przygotowania do sakramentow... Jezeli nie ucza tego jak sie ma wiara w Jezusa do codziennego zycia, to reszta jest naprawde wiedza dla wiedzy.

Faktycznie, rownie dobrze mozna wyrzucic religie w ogole, i robic katechumenat dla chetnych.