Tragedią jest również brak możliwości założenia rodziny z powodu przeciwwskazań medycznych i prawnych lub śmierć jednego z małżonków i pozostawienie drugiego z gromadką dzieci.
Tragedią jest również i to, że kobiety najpierw nieodpowiedzialnie odkładają posiadanie dzieci na czas, kiedy zmniejszają się ich szanse na zajście w ciążę a potem korzystają z procedur in vitro obciążając jednocześnie za swoją nieodpowiedzialność KK. Są też takie, które najpierw korzystają z aborcji, potem procedur in vitro. Zawsze mają coś...na wszelki wypadek.
Wszystkim można współczuć, każda z nich cierpi.

Wybacz - źle mnie zrozumiałaś. Chodzi mi tylko i wyłącznie o potępianie dzieci ze sztucznej inseminacji innego dawcy, a przede wszystkim też o to, że ich rodzicom odbiera się możliwość uczestniczenia w życiu religijnym i bycie normalnym katolikiem.



Nigdzie nie napisałam, że popieram w 100% in-vitro... absolutnie! Nie jestem ani za ani przeciw - zbieram informację na ten temat - czytam i przyglądam się z boku zarówno na katolików jak i osoby posiadające dzieci z tej metody

Margaret_ka - cieszę, że są ludzie, którzy chociaż próbują zrozumieć takie pary

Liza - tak, reguluje - możesz takie dziecko pochować...
Każda cierpi, ale nie każda jest obarczona tym cierpieniem z WŁASNEJ winy!!!

Dzieci absolutnie nie powinno sie potępiać, bo one nie mają wpływu w jaki sposób sie poczną.Tu sie zgadzam.Myślę że jeśli człowiek sie nawróci to Kościół i Bóg wszystko przebaczy.Gorzej jak ktoś sie nie chce nawracać bo uważa że to on ma na 100 % rację.



Ok, sama nie wiem jak bym sie zachowywała gdybym miała taki problem.Ale jednak chyba wolałabym zaufać Kościołowi.Po za tym in vitro nie jest bardzo skuteczne a jak ma być metodą bez zabijania innych embrionów to tym bardziej skuteczność spada.Już nie móiąc o kosztach.Chyba bym nie miała do tego zdrowia, nawet jakbym miała gdzieś co mówi KK.Zresztą adopcja też wydaje mi sie czymś pięknym, choć też trudnym.Ale to takie moje odczucia, wiem że nie można kogoś zmuszać do adopcji.Słyszałam o ludziach którzy wymodlili sobie dziecko, a lekarze też nie dawali im szans na ciążę.

Jesteś hipokrytką najwyższej wody. Wyszło szydło z worka. Ta, która nie ocenia - akurat.

Właśnie zasugerowałaś, że pary korzystające z in-vitro są po aborcjach albo przedkładają mamonę i karierę nad rodzinę i teraz mają problemy z zajściem z powodu późnego wieku (czytaj menopauzy).

To jedno z większych ohydztw jakie tu napisałaś.

W twojej wizji "miłości" nie mieści się małżeństwo, które po roku starań i dalszych koszmarnych dwóch latach prób leczenia niepłodności widzą ostatnią szansę (nie bezzasadnie) w in-vitro.

No tak, bo ty taka swięta spłodziłas mnóstwo dzieci nie martwiąc się utrzymaniem domu, nie dokonałas aborcji, nie zrobiłas kariery i wszystko co złe zdarza się małżeństwom to wina och grzechów - tylko tobie nic się nie zdarza, bezgrzesznej!

Słowa Lizy nie są jednoznaczną implikacją, tylko przedstawiają pewne faktycznie istniejące problemy.

Jako kontrargument jest jednoznaczną implikacją.

Trzeba też wziąć pod uwage szkody dla zdrowia kobiety wynikające z bombardowania jej organizmu dużymi dawkami hormonów. Skutkiem tego bywają poważne choroby. Jeżeli zapragnie mieć drugie dziecko i okaże się to niemożliwe, z całą mocą kobieta uśwadamia sobie,że nadal jest niepłodna. O tym się nie mówi.

Tak dokładnie ją znasz że tak okrutnie oceniasz?


Taka dygresja mnie natchnęła: Jakiś dziwny i tragiczny paradoks sie dzieje na naszym świecie.Jedni walczą o to by mieć chociaż jedno dziecko, a inni unikają go jak ognia, a nawet są w stanie usuwać ciąże.Coś nam ludziom nie wyszło.

Moim zdaniem, ta wypowiedź wskazuje tylko, że są różne tragedie. Ale odbiór słów to zwykle sprawa indywidualna.

@Kozioł: masz wyraźne problemy z czytaniem ze zrozumieniem moich postów. Notorycznie nadinterpretujesz to co piszę. To już kolejny temat, w którym to zauważam. Przyczyn może być kilka. Najbardziej prawdopodobną wydaje mi się, że mnie oceniłeś negatywnie i poprzez te emocje odczytujesz wszystko o czym piszę. Nie mam już możliwości żadnego ruchu.... Z emocjami się nie dyskutuje. Twoje ciało migdałowate zapisało sobie: nie lubi Lizy.
Ach, jak ja lubię te zabawy.
Żeby nie odejść od tematu. Wspominałam wcześniej o stymulacji hormonalnej, której zadaniem jest pozyskanie większej liczby komórek jajowych. Ta dawka uderzeniowa hormonami powoduje często zespół powikłań prowadzących do zaburzeń wątroby, rozwoju chorób nowotworowych, zakrzepicy żylnej i tętniczej. W metodzie in vitro, aby powołać jedno życie niszczy się statystycznie 5-6 zarodków. Szansa na uzyskanie ciąży w programie in vitro opartym tylko na jednej komórce jajowej i na jednym zarodku jest mniejsza niż 5%.

Jeśli szansa na uzyskanie ciąży dzięki in vitro
byłaby większa niż szczęśliwego zapłodnienia i zagnieżdżenia po normalnym stosunku,
czyli ginęłoby mniej istnień ludzkich przypadających na jedno urodzone dziecko,
które nie byłoby w dodatku bardziej zagrożone wystąpieniem chorób,
to czy wtedy metoda ta byłaby moralnie dopuszczalna?
Nie, nie byłaby.

Uważam, że stanowisko koscioła w sprawie projektu posła Piechy (z PiS) pachnie niestety (dla mnie niestety - bo do bycia katoliczką się poczuwam) hipokryzją.

Poseł Piecha bardzo przejęty nauczaniem KK napisał projekt bardzo restrykcyjnej ustawy zakazującej in vitro.

I zamieścił w niej mozliwość implantacji istniejących już, zamrozonych zarodków.
Czyli był to projekt (mam na mysli jego drugą część) jak najbardziej idący w stronę ochrony "życia poczętego".

i co? okazało się, że projekt jest niezgodny z nauczaniem KK i Kościół odmówił jego poparcia.
Powód - "człowiek ma być poczęty w miłosnym zjednoczeniu fizycznym kobiety i mężczyzny" koniec i kropka.

To o co tu chodzi - o ochronę życia ludzkiego
(implantacja istniejących zarodków przecież miała temu słuźyć)
czy o wierność doktrynie KK ?

Czyli te dzieci według Kościoła nie powinny móc się urodzić,
tylko umrzeć nie mając szansy na sakrament chrztu?

bo " nie można osiągać godziwego celu, używając do tego niegodziwych środków"

własnie jestem po szukaniu informacji na ten temat w interneci
i chcę trochę sprostować to co napisałam

wygląda na to, że nie było w tej sprawie stanowiska kościoła jakie możnaby nazwać "oficjalnym"
za to były wypowiedzi duchownych, biskupów, liderów niektórych środowisk katolickich i padały tam te argumenty przeciw implantacji zarodków jakie tu przytoczyłam - wszyscy powoływali się na "naukę Kościoła"

w rzeczywistości instrukcja dignitas persone, którą jako jedyną możnaby ewentualnie uznać, za nauczanie KK jest w tym względzie bardzo ostrożna