Okazywanie miłości przez Seks nie ma nic wspólnego z Prawdziwą Miłością. Takie tłumaczenie to usprawiedliwienia grzechu z powodu słabości człowieka do ulegania pokusie.

Dzieci nie mogą rodziców krytykować i naśladować w złu. Rodzice powinny być miłosierni, być przykładem dla swoich dzieci i wzmocnieniem, ich pokojem i przewodnikami, zdobyć ich zaufanie i Miłość. One zakochują się wpierw w swojej mamie i ojcu, one szukają kogoś na podobieństwo swojej pierwszej miłości jakim są rodzice. Obyśmy dawali dobry przykład swoim dzieciom.

Proponuję rozmawiać ze swoim dzieckiem, już dziś zacząć, rozmawiać..., uczyć się wzajemnej Miłości. Tłumaczyć na własnym przykładzie i niczego nie narzucać. Poznania i porozmawiania też z partnerem dziecka.

Może warto wybrać się do Sanktuarium Błogosławionej Karoliny Zabawa koło Tarnowa, polecam wszystkim, którym czystość leży na sercu.
http://pz.lap.pl/?id=news&pokaz=newsa&news_id=374

nie.
ty jeszcze się nie ożeniłeś, wiec nie wiesz.

Tak.

Dlaczego? Czy jeśli ktoś zaangażował się emocjonalnie w związek (bez seksu), który potem się rozpadł, to jego późniejsza przysięga będzie niewiele znaczyła? Analogicznie można by podejrzewać, że taka osoba będzie się angażować uczuciowo w pozamałżeńskie romanse (bez seksu). Mnie takie myślenie wygląda na chorobliwą podejrzliwość

W sumie to bardzo trudne. Ja np. nie widzę żadnego związku między seksem przed ślubem a brakiem zaufania w przyszłości.


Czyli, że małżonkowie nie mogą się "pobzykać"? Czyli poseksić dla radochy? Rozumiem, że po ślubie to każdy stosunek zakrawa na miarę wielkiego wydarzenia duchowo-mistycznego? O co chodzi?

hehe, podoba mi się w katolikach to przekonanie, że oni się bzykają jakoś inaczej niż reszta ludzi.

Nazwa tematu daje dużo do myślenia. Intymność w sferze seksu nie powinna być ograniczona wogóle. Seks jest z natury intymny i takim powinien zostać. To jest Dar Boży.

Problem kiedy można, a kiedy nie został poddany publicznej dyskusji. A przecież cokolwiek by nie wyniknęło z takich dyskusji, to i tak szkodliwe jest takie dyskutowanie samo w sobie. Każdy człowiek dostał w darze od Boga wolność wyboru w swoim życiu. Próba wpłynięcia na kogoś (w tym na swoje dziecko) podyktowana nawet najszlachetniejszymi pobudkami musi zawsze uwzględniać jego prawo do wolności wyboru. I nie chodzi mi o tę "wolność" kształtowaną m.in. przez media opierającą się w rzeczywistości na manipulacji socjotechnikami. Jako rodzice wpływamy na dzieci tymi wartościami, którymi kierujemy się w życiu, a nie tymi którymi pragniemy w nich wtłoczyć.

Ze swojego życia podam przykład najstarszej córki. Miała wtedy 13 lat ale wyglądała już jak dorosła kobieta. No i znalazł się jakiś wielbiciel. Chodziła z nim w zdłuż i poprzek tej miejscowości w której mieszkaliśmy, a nawet czasem zapuszczali się sami do lasu (!!!). Powiem że czasem to mnie to tak wkurzało że aż mnie trzęsło. Zaufanie do córki mam, ale też wiedziałem że strasznie była zauroczona. To chodzenie skończyło się straszną awanturą między młodymi. No zgadnijcie z jakiego powodu?

Szczerze mówiąc żal mi ich oboje. Jednak takie czasy i mamy młodzież która chłonie często te psęudo wartości. Córka już nie zazdrości tym swoim znajomym co chodzą ze sobą. Wie dlaczego nie warto. Ma oparcie w nas i mimo że często unikała rozmów z nami, gdy pojawiły się rzeczywiste problemy to miała się do kogo zwrócić i o to chyba chodzi w byciu rodzicem. Każdy ma prawo popełniać błędy i wątpię by kochający rodzic odrzucił takiego błądzącego człowieka, a co dopiero Bóg (to do tych co dyskutują o seksie przed ślubem).

@ mkb

Seks przedmałżeński jest grzechem - to fakt.
Natomiast nie koreluje z zaufaniem w żadną stronę tak sądzę.
Przynajmniej na znanych mi przykładach.
Jakby co na priva mogę się rozpisać (jak chcesz to czytać).

Poniekąd chyba tak Jest to na pewno o wiele bardziej uboga wersja, obwarowana wieloma ograniczeniami
Ale jeśli chodzi o nazwę czynności, to to oczywiście to samo

skąd ta pewność ? NAPEWNO o wiele bardziej uboga wersja? Ja bym się nie posunęła do oceniania kto ma bardziej a kto mniej "ubogie" życie seksualne? Myśle że można się bardzo pomylić. Jeżeli seks wynika z miłości, okazywania sobie uczuć, bliskości i tworzenia więzi napewno nie jest ubogi. Dla mnie ubogi jest przede wszystkim seks wyzbyty z wszelkich uczuć, traktowany jak sport albo współzawodnictwo, albo metoda "załatwiania" spraw, seks z osobą której się nie kocha a czasem nawet słabo zna. Każda para ma własny "styl" w sypialni- tak myślę- i o ile oboje myślą nie tylko o sobie ale o drugiej osobie napewno są na dobrej drodze.

[quote=" Ja np. nie widzę żadnego związku między seksem przed ślubem a brakiem zaufania w przyszłości.

/quote]

Według mnie istnieje związek-" mogła ze mną może z kim innym. Kochamy się ,więc mamy prawo być fizycznie z kim chcemy i i kiedy chcemy,nieważny ślub, Pan Bóg stworzył miłość więc nas kochanków na pewno rozumie , grzech wymyślili księża" itd, itd.
Słyszy się pełno takich stwierdzeń
Moja koleżanka z liceum w dniu swojego wesela zaczęła romans ze swoim byłym chłopakiem, wkrótce potem z nim uciekła. Była też na tyle nowoczesna że przed ślubem żyła z facetem, co jak się okazało nie dało podstaw, aby żyli długo i szczęśliwie.

Tak. Z założenia, w sensie dostępnych możliwości, na pewno o wiele bardziej uboga wersja. Kościół stawia katolikom mnóstwo ograniczeń. I w kwestii funkcji jaką ma pełnić seks, i – co za tym idzie – w dużej części odnośnie tego jakie formy i techniki są dopuszczalne. Ja mogę uprawiać seks taki, jaki tylko chcę, i kiedy chcę. Katolicy są ograniczeni do tego, na co pozwala Kościół. I z tego punktu widzenia to jest ubogie. Mają dużo mniejszy wybór w tej kwestii niż nie-katolicy. Oczywiście nie twierdzę, że dla każdego to będzie niewystarczające. Dla wielu taki seks będzie satysfakcjonujący. Ale nie dla wszystkich.


A to jest zupełnie osobna kwestia. Ja nie mówię o tym, kto z czego korzysta, tylko o tym, kto z czego może skorzystać. Mówię o możliwościach.


Owszem, pod wieloma względami może być ubogi. Np. formy, techniki, częstotliwości. Okazywanie sobie uczuć to jedno, technika seksualna to drugie. Jeśli kogoś podnieca określony rodzaj seksu, konkretna rzecz wywołuje w nim podniecenie, to nie zastąpi mu tego patrzenie sobie w oczka, uczucie miłości itp. Miłość, którą czuję to jedno, fizyczne pożądanie wywołane przez określony bodziec, to drugie.


To oczywiste - jesteś chrześcijanką. Zresztą i nie tylko dla chrześcijan seks łączy się z miłością. Natomiast są ludzie, u których wygląda to inaczej.
Ale nie ma powodu żeby zakładać, że seks satysfakcjonujący technicznie, musi iść w parze z brakiem uczuć. Może być i jedno i drugie. Albo w taki sposób, że w momencie zbliżenia jest to uniesienie miłosne, albo w taki sposób, że para, która darzy się uczuciem, akt seksualny traktuje jak zabawę seksualną, w którą zaangażowane są dwie kochające się osoby.

Ta uboższa wersja pozwala dostrzec właśnie głębsze uczucie. A taki full-wypas sex nie sprzyja temu. Sprzyja natomiast m.in. uzależnieniom, chorobom, rozczarowaniu, zezwierzęceniu, agresji, rozwojowi handlem ludźmi itp.

Uboższa wersja = wersja zgodna także z duchowymi potrzebami ludzkimi.
Bogatsza wersja = wersja wynaturzona powodująca nadmierny, często trudny do opanowania, wzrost pożądliwości. Czy to nie pomyliło Ci się nazewnictwo? Tam gdzie jest uboższa powinno być bogatsza i wszystko gra

Dla mnie sprowadzanie seksu do stosunku JEST zubażaniem. Zgodnie z nauką Kościoła każdy kontakt seksualny powinien wiązać się z klasycznym stosunkiem, nieprawdaż?

Co to znaczy kontakt seksualny? Zwykła rozmowa z drugą płcią też się do tego zalicza?