To znaczy, ze NIGDY jej nie było, a małżeństwo zostało zawarte przez nieodpowiedzialne osoby.
.

Ale jeśli jednak zdecyduje się na rozstanie, a nie uzyskam stwierdzenia nieważności małżeństwa, to przecież w przypadku rozwodu tak właśnie się stanie.

Ale jeśli jednak zdecyduje się na rozstanie, a nie uzyskam stwierdzenia nieważności małżeństwa, to przecież w przypadku rozwodu tak właśnie się stanie. Patrze jednak w przyszłość optymistycznie, i mam nadzieję, że do tego nie dojdzie.. Swoją drogą uważam, że to niesprawiedliwe. Nawet morderca, jeśli bardzo żałuje, może uzyskać przebaczenie i być przywróconym na łono kościoła, a ludzie którzy chcą być szczęśliwi, nie krzywdząc przecież (w większości przypadków) innych, takiego prawa nie mają.

Spokojnie...Najpierw najlepiej porozmawiac z kimś w Poradni Rodzinnej, oni mają duże doswiadczenie i moze wpadna na pomysl jak wyjsc z tej sytuacji......

Kolejnym krokiem moze byc separacja...Może dopiero jak sie wyprowadzisz, to maz zrozumie co traci

...Najlepsza obroną jest atak...Takie zachowanie nazywa sie agresywna obronność...

Jednak, ponieważ Kościół uznaje małżeństwo za ważne, nie możesz związać się z nikim innym - bo ślubowałaś wierność swojemu mężowi.

Mam jeszcze jedno pytanie. Zdecydowałam sprobować wizyty w poradni jednak nie wiem czego się spodziewać. Jednym z naszych problemów małżeńskich jest to, że mój mąż uważa, że żona ma być całkowicie poddana mężowi, tylko do jej obowiązków należy dbanie o dom i właściwie wszystko powinna robić dla męża. Sam tłumaczy to tradycyjnym, chrześcijańskim podziałem ról w małżeństwie. Ja jednak się z tym nie zgadzam, ale nie wiem czy w poradniach rzeczywiście nie jest propagowany taki model rodziny?

Rodzina tradycyjna - w tym modelu rodziny ojciec zajmował pozycję centralną, był przysłowiową “głową rodziny”. W cywilizacji zachodniej typ ten został ujednolicony dzięki modelowi propagowanemu przez religię chrześcijańską 9. Za T. Parsonsem możemy powiedzieć, że ojciec był “łącznikiem rodziny z innymi systemami społecznymi” 10. Dominująca pozycja mężczyzny przejawiała się w kilku aspektach: utrzymania rodziny, odpowiedzialności w sensie prawnym, podejmowania wszystkich ważnych dla domu decyzji, zaś w sferze wychowania ojciec stanowił wzór do naśladowania, do niego należało też decydujące zdanie w istotnych kwestiach wychowawczych11. Ojciec odpowiedzialny był przede wszystkim za zapewnienie bytu dzieciom, w przypadku męskiego potomka dodatkowym zadaniem ojca było przygotowanie syna do wykonywania obowiązków związanych z pracą (było to ułatwione przez tożsamość gospodarstwa domowego i warsztatu pracy). Jeśli przyjmiemy za F. Adamskim podział funkcji rodziny na: instytucjonalne (dotyczące rodziny jako instytucji społecznej) i osobowe (dotyczące rodziny jako grupy społecznej) 12, ojciec w tradycyjnym modelu odpowiedzialny był przede wszystkim za realizację funkcji instytucjonalnych. Jeśli chodzi o sposób egzekwowania swoich oczekiwań wobec dzieci najczęściej przyjmował on formę stylu autokratycznego (odrzucającego jakąkolwiek negocjowalność). Powyższy model rodziny dominował aż do lat 20-tych - 30-tych ubiegłego wieku.