009. Ostatnio ksiądz spowiednik nie dał mi rozgrzeszenia z powodów życia w "sytuacji sprzyjającej powstawaniu grzechu". Dla wyjaśnienia: jestem studentem i wynajmuję mieszkanie w kilka osób (wśród nich jest moja dziewczyna, od jakiegoś czasu jesteśmy zaręczeni). Po prostu nie daje mi spokoju to, że nie mam szans na rozgrzeszenie przed skończeniem studiów!? Czy jest tak faktycznie? Czy sama deklaracja poprawy nie jest ważniejsza od okoliczności? Czy to jest stanowisko całego Kościoła czy tylko indywidualizm księdza spowiadającego mnie?

OPD:
Witam! A czy chodzi o sytuację sprzyjającą grzechowi czy też o sam grzech? Bo to różnica czy mówimy o okolicznościach, które mogą sprzyjać jakiemuś grzechowi, czy też mamy do czynienia z konkretnym grzechem. Trudno mi się wypowiadać o czym mówiliście w konfesjonale (to są sprawy bardzo osobiste i dyskretne, objęte ze strony spowiednika tajemnicą, a i nie wyciągałbym ich na forum). Ale taka uwaga ogólna, która - mam taką nadzieję - pomoże Ci zrozumieć pozycję spowiednika. Aby udzielić rozgrzeszenia potrzeba nie tylko wyznania grzechów, przede wszystkim ciężkich, ale także żalu za popełnione grzechy i woli poprawy, tzn. powzięcia decyzji, aby nie grzeszyć. Powzięcie woli poprawy nie znaczy, że już grzeszyć nie będziemy. Ale idzie tu o dyspozycję wewnętrzną, by (co prawda wiedząc, że jest się słabym) być oderwanym od grzechu, nie chcieć go. Spowiednik pomyślał zapewne (albo to wynikało z Twoich słów), że mieszkając pod jednym dachem z Twoją dziewczyną narażacie się na grzech przeciwko VI przykazaniu. I to chyba byłby stan, który nazwałeś "sytuacją sprzyjającą powstawaniu grzechu" - domyślam się. Proponuję Ci, byś wytłumaczył spowiednikowi sytuację mieszkaniową w jakiej się znajdujecie, dlaczego - tak jest, a nie inaczej. Mam nadzieję, że choć trochę pomogłem. Pozdrawiam. Norbert Frejek SJ

* * *

0010. Witam, zamierzam zawrzeć związek małżeński razem z moją narzeczoną, z którą mieszkam już razem od 3 lat. Niestety na pierwszej spowiedzi przedmałżeńskiej zakonnik nie udzielił nam rozgrzeszenia, ponieważ współżyliśmy ze sobą. W związku z tym mam pytanie, czy na kartce z informacją o spowiedzi znajduje się jakaś informacja o tym fakcie? Bardzo chcielibyśmy uzyskać rozgrzeszenie, czy rezygnacja od zaraz ze wspólnego mieszkania coś zmieni? DZIĘKUJĘ

ODP
Zakonnik prawdopodobnie nie dlatego nie udzielil Wam rozgrzeszenia, ze wspolzyliscie, ale dlatego, ze nie dopatrzyl sie zalu i postanowienia poprawy (postanowienia, ze do slubu nie bedziecie wspolzyli). Jesli taka szczera wole okazecie, to rozgrzeszenie nie powinno byc Wam odmowione. Jest tu jeszcze problem wspolnego mieszkania. Przyznam, ze spowiednicy stosuja tutaj rozne zasady. Niektorzy rygorystycznie domagaja sie, aby mlodzi przed slubem nie mieszkali razem. Innym wystarczy zapewnienie, ze powstrzymaja sie od wspolzycia. Chodzi o to, ze choc mieszkanie razem nie jest grzechem, to stanowi oczywista okazje do grzechu. Tym bardziej, jesli regularnie wspolzylo sie przedtem. Jesli chodzi o kartke do spowiedzi, to kaplan poswiadcza jedynie fakt spowiedzi. Nie moze napisac, ze nie udzielil rozgrzeszenia, bo to bylaby zdrada tajemnicy spowiedzi. Z modlitwa. Dariusz K. SI

Po prostu wobec plagi wspożycia przed slubem- Kościól musi jakos reagować...

Bo nawet jak jakaś para mieszka razem jak brat i siostra to inni sie gorsza i/lub biorą z nich przykład...Bo Zuzia i Maciek chodza do komunii a mieszkają razem...itp,itd...