Taki czlowiek ma poszanowanie dla zdania KK.

Gorzej, ze Kosciol nie ma poszanowania dla jego seksualnosci i rozumu.

Które objawia się w czym - przeczytaniu encykliki?

Kościół i człowiek nie są bytami równorzędnymi/równoprawnymi.

Zaniechana dawno idea ...

Św. Alfons Liguori (1696-1787), założyciel redemptorystów, dzięki temu, że zajął stanowisko pośrednie, udzielił poparcia probabilizmowi, który się dzisiaj powszechnie przyjmuje

nie uzna przykazania "nie zabijaj" i będzie mordować bo uzna to za słuszne ...

Probabilizm nie ma zastosowania dla kogoś, kto ma pełne warunki do tego, by żyć w zgodzie z nauczaniem Kościoła - lecz jest to raczej próba rozwiazania trudnych problemów moralnych ludzi niejako "poszkodowanych przez los" - np. osób, którzy pozostali -nie z własnej winy- w trudnej sytuacji (np. młodzi męzowie opuszczeni przez żony).

Najwięcej gorących pytań i kontrowersji budzi współcześnie nauczanie Kościoła w dziedzinie etyki seksualnej. Stanowiska Kościoła w sprawie rozwodów, antykoncepcji, nie podziela znaczna część katolików. Jan Paweł II do tych właśnie spraw zdaje się przywiązywać szczególną wagę. Tad Szulc, biografista Papieża, twierdzi, że w miarę upływu czasu Jan Paweł II traktuje te tematy z coraz większym emocjonalnym zaangażowaniem.

Już mówiliśmy o tym, iż to w znacznej mierze media kreują taki obraz. Po pierwsze, nie sądzę byśmy mieli do czynienia z jakąś istotną zmianą w postawie Jana Pawła II. Już jako kardynał, wcześniej jako ksiądz, zarówno na poziomie refleksji filozoficznej oraz teologicznej jak i przez działalność duszpasterską, do tematyki płciowości, miłości, życia rodzinnego przywiązywał on ogromną wagę. Po drugie, naprawdę, wiele zła wyrządzają tu media. Przywołajmy świadectwo kard. Lustigera, który mówił w wywiadzie dla "L'Express": "Na 50. rocznicę ONZ Papież wygłosił przemówienie przyjęte jako doniosły wkład w refleksję na temat przyszłości politycznej i moralnej pod koniec tego stulecia. Nie padło tam ani słowo "aborcja", ani "prezerwatywa". We Francji tylko jedna gazeta "La Croix" (katolicka - MZ) przekazała istotne fragmenty tego wystąpienia; żadna inne pismo nie zacytowało go w sposób oddający jego głębszy sens. O dziennikach telewizyjnych nie ma co mówić. Obszernie natomiast przekazano wypowiedź na temat obrony życia, jaką Papież wygłosił następnego dnia w Central Parku. Wniosek jaki wysnuje stąd pochopny czytelnik: Papież przybył do ONZ, aby mówić o seksie. Proszę zatem mi powiedzieć: kto tu cierpi na obsesję?". Dodajmy jeszcze jeden z długiej serii podobnych przypadków: encyklika o podstawach teologii moralnej, znaczące dzieło filozoficzne i teologiczne o fundamentach etyki, marginalnie odnosząca się w paru linijkach do spraw etyki seksualnej została opisana w "Washington Post", jako "zawarte na 179 stronach przesłanie, zalecające katolikom nieużywanie kondomów". Kto tu cierpi na obsesję?



Oskarżanie mediów to bardzo łatwy argument.

Wydaje mi się, że nie jest ważne czy jest to argument łatwy, czy trudny. Istotne jest raczej czy jest on słuszny. Niestety, jest on prawdziwy.

Na naszych oczach zachodzą ogromne zmiany we współczesnej cywilizacji zachodniej - zostają od siebie odseparowane miłość, małżeństwo, seks, rodzina, etyka. Pochodnymi tego stają się: coraz większa liczba rozbitych rodzin i dzieci z rozbitych rodzin, coraz bardziej proaborcyjna mentalność i ustawodawstwo, aż po usankcjonowanie w USA "aborcji przez urodzenie", kiedy - podczas późnych miesięcy ciąży - prowokuje się poród, by nowonarodzonemu dziecku skręcić kark. Za tym płynie dążenie do legalizowania eutanazji, "hodowania" ludzkich embrionów jako materiał do produkcji leków, jako "magazyn" organów itd. itd. To są nowe zjawiska w zachodniej cywilizacji, które naocznie ukazują, że sytuacja jest groźniejsza, niż była np. 15 lat temu. Dlatego też niekiedy i głos Papieża jest mocniejszy.



Ale strategia Jana Pawła II zdaje się nie przynosić rezultatów, a rodzi napięcia wewnątrz Kościoła, czego wyrazem są ruchy kontestacyjne, takie jak austriacki "My jesteśmy Kościołem". Czy nie zagraża to wewnętrznej jedności Kościoła?

Po pierwsze, dostrzec można na całym świecie, również pośród niekatolików, a nawet niechrześcijan, czy osób niewierzących, znacznie lepsze rozumienie racji papieskich i znacznie bardziej otwarte ich przyjmowanie niż to było paręnaście lat temu. Dzieje się tak, właśnie dlatego, że rzeczywistość potwierdza diagnozę stawianą przez Jana Pawła II. Po drugie, kiedy słuchacze Jezusa zaczęli Go masowo opuszczać mówiąc: "Trudna jest tam mowa. Któż może jej słuchać?". Pan Jezus nie uciekł się do badań opinii publicznej, nie zmienił zasad marketingu, ani nie postanowił opracować nowej strategii promocyjnej Ewangelii. Ze smutkiem zapytał swoich najbliższych, Apostołów: "Czy i wy odejść chcecie?".

Sukces statystyczny, czy dążenie do powszechnej akceptacji nie są kryteriami, którymi kieruje się Kościół. Tym kryterium jest wierność powierzonej mu prawdzie. I trzeba ją głosić choćby "trudna była ta mowa" i trzeba "nastawać w porę i nie w porę". Oczywiście, nie znaczy to by ignorować różnorodne opinie, ale one są najczęściej faktem socjologicznym, a nie teologicznym.


Bardzo często w związku z tym stawia się następujące pytanie: dlaczego Kościół hierarchiczny, który nie ma praktycznego doświadczenia w dziedzinie seksualnej, nie przyjmuje do wiadomości zdania znacznej części katolików świeckich, którzy tę opinię opierają na bezpośrednim doświadczeniu?

Przede wszystkim trzeba dodać, że ogromna część katolików świeckich zajmuje się tą tematyką w Kościele. Są oni profesorami seksuologii, psychologii, psychiatrii, socjologii, piszą książki, organizują seminaria, poradnie, kursy, prowadzą katechezy na te tematy etc. To wielka i bardzo istotna część zaangażowania się katolików świeckich w życie Kościoła. Po drugie, jako ksiądz, spotykam się z różnymi problemami tysięcy małżeństw, przychodzą do mnie ludzie porozbijani przez złe używanie swej seksualności oraz tacy, którzy używają jej w sposób dojrzały. Czasem mają oni zaledwie kilkanaście lat, czasem stuka im już dziewięćdziesiątka. Każdy z nas, kapłanów, otrzymuje w okresie formacji rzetelną edukację, a potem gromadzi ogromne doświadczenie przez służenie pomocą tysiącom, dziesiątkom tysięcy najprzeróżniejszych ludzi. Po trzecie i najważniejsze. Jeżeli widzę, że ktoś ma problemy fizjologiczne bądź psychiczne, to odsyłam go do seksuologa, psychologa, bądź psychiatry. Nie jest naszą rzeczą wkraczać w ich kompetencje. Wręcz mogłoby to być szkodliwe. Byleby tylko ów lekarz był rzetelny. My, księża, zajmujemy się wymiarem duchowym. Erotyka to przecież nie tylko, a nawet nie przede wszystkim, sprawa fizjologii, ale i duchowości człowieka. Jest to również część doświadczenia ludzkiego, która podlega ocenie etycznej.



Dlaczego kiedy mowa o seksie, Kościół mówi zawsze o etyce?

Bo człowiek jest istotą etyczną. I również sposób korzystania ze swej podlega ocenie etycznej. Nie chodzi tu jednak o jakiś rygoryzm, jakieś sztywne stosowanie się do abstrakcyjnych norm. W nauczaniu Kościoła, a w nauczaniu Jana Pawła II w sposób szczególny, mówienie o sprawach erotyki, także o moralnym wymiarze życia płciowego człowieka, jest pochodną znacznie ważniejszego i bardziej podstawowego tematu. Jest pochodną mówienia i nauczania o miłości.

Nie mówisz o katolikach - gdyż taki człowiek, który nie ma własciwego poszanowania do zdania Kościoła,który tworzy oraz poszanowania do Bozych nakazów -nie jest wtedy katolikiem ...

Proste pytanie: jeżeli za ileś tam lat powstanie pigułka, która nie będzie miała absolutnie żadnego działania wczesnoporonnego, to czy będzie to przyczynek do tego, by Kościół zmienił swoje nauczanie w sprawie antykoncepcji? Proszę o odpowiedź, choćby krótką, ale z uzasadnieniem.

O ile nauczanie Kościoła jest własciwe - o tyle tłumaczenie tego nauczania pozostawia bardzo wiele do życzenia
Ja sam musiałem przeczytać "Evangelium Vitae" zanim w ogóle "załapałem" o co w tym wszystkim chodzi.
Encykliki napisane są bardzo trudnym językiem, zroumiałym dla naukowców i znawców tematyki, a nie dla przeciętnego człowieka. Podobnie jest z tłumaczeniem tego nauczania przez ludzi Kościoła.
"Tłumaczenie" to jest również napisane bardzo trudnym językiem, prawie niezrozumiałym dla przecietnego człowieka.
Pozdrawiam!

Tak, tu dochodzimy do sedna problemu. Po pierwsze uzasadnienie zakazu wszelkiej antykoncepcji jest dość mętne i nieprzekonywujące(...)

Widzę jednak, że nie da rady ominąć dyskusji na temat, który podjąłeś...

Przyznam, ze jest to dyskusja na poziomie min. akademickim – a ty tymczasem nie rozumiesz nawet podstaw ...
No cóż – będę musiał próbować spróbować wyjaśnić c chociaż podstawy tego, co tak straszliwie mieszasz ...

Na szczęście - coś 'drgnęło" w tym temacie ...
Polecam tekst:
http://www.mateusz.pl/JPII/rozmowy/jpii09.htm

Naturalne metody planowania rodziny dlatego tak są różne od antykoncepcji, że uczą samoopanowania i włączają ludzką seksualność w całość doświadczenia ludzkiego. Pamiętajmy przy tym, że natura, w tym przypadku, nie powinna być rozumiana biologicznie, ale personalistycznie, a więc jest w nią włączona również prawda moralna oraz prawda o powołaniu do miłości.

Antykoncepcja nieuchronnie generuje też swoistą mentalność utylitarystyczną - dążenie do maksymalizacji przyjemności. Korzystanie z niej jest decyzją, która automatycznie ustawia nowopowstałe życie w sytuacji intruza, kogoś, kto chce się wedrzeć wbrew naszej woli na ten świat, kogoś kto utrudni nam życie.

Po pierwsze, nigdy nie może statystyka być miarą tego co jest słuszne, a co nie słuszne.

Color - nie jest prawdą to, co piszesz.

Zagadnienia te istnieją w tzw. "teologii moralnej" oraz w problematyce, która poruszył Levis

Mówiąc ogólnie - grzechem przeciwko Bożemu darowi płodności jest jej zakłócanie

grzechem ciężkim -i to najgorszego rodzaju -jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu (wystawiane Boga na próbę) w przypadku nie pozostawienia żadnej z metod planowania Rodziny do dyspozycji Małżonków.

Proste pytanie: jeżeli za ileś tam lat powstanie pigułka, która nie będzie miała absolutnie żadnego działania wczesnoporonnego, to czy będzie to przyczynek do tego, by Kościół zmienił swoje nauczanie w sprawie antykoncepcji? Proszę o odpowiedź, choćby krótką, ale z uzasadnieniem.