Dla mojego działania rozstrzygające jest to, co ja uważam i co uznam za słuszne w swoim sumieniu. A ja mam poważne wątpliwości, czy w przypadku płodu na wczesnym etapie rozwoju powinienem aż tak stanowczo ingerować w życie jego matki, aby jej tę aborcję uniemożliwić w każdym wypadku. Dlatego uważam, że można (a nawet należy) przestawić swoje argumenty przeciw aborcji, ale ostateczną decyzję powinno pozostawić się matce.
To, że kto inny uzna vendettę za rzecz normalną nie ma dla mnie większego znaczenia, bo w tym wypadku jestem mocno przekonany, że jest to morderstwo. Zresztą, z tego co pamiętam, Ty jesteś zwolennikiem pewnego rodzaju vendetty w postaci kary śmierci

Dodajmy jednak, że na wczesnym etapie rozwoju nauka i medycyna nie potrafi jednoznacznie określić, ilu tych ludzi jest. A przecież ludzie są policzalni.

Aaaa!
Ty twierdzisz, że człowiek=homo sapiens!
Nie każdy tak uważa, ja też nie uważam tego za właściwy wyznacznik człowieczeństwa - to jest dla mnie wręcz uwłaczające człowieczeństwu - człowiek to dla mnie coś więcej niż zgodność gatunkowa a życie nie polega na dzielącej się kupie komórek. Inaczej sztucznie podtrzymywane przy życiu zwłoki człowieka ze zniszczonym niewegetatywnym układem nerwowym też musiałbym uznać za pełnoprawnego i żywego człowieka. W końcu ma geny homo sapiens, jego komórki wciąż żyją i się dzielą, a jego organizm będzie działać aż do "naturalnej śmierci" z niewydolności...

Gdybym miał wybrać w miarę obiektywny moment, kiedy płód zyskuje status "człowieka", to w momencie zyskania możliwości samodzielnego życia, a gdybym musiał wyznaczyć granicę dozwolonej aborcji, to bym wyznaczył na zasadzie: najwcześniejszy zarejestrowany przypadek wcześniaka, który przeżył (chodzi o jego "wcześniactwo" - w którym tygodniu się urodził) "minus" (odejmując od tego) 1/3 czasu jego rozwoju płodowego.

Tyle jeśli chodzi o potencjalne regulacje prawne, bo ja jestem przeciwnikiem aborcji i nigdy nikogo do niej nie namawiałem ani nie będę namawiał, a także aktywnie ją odradzam.

pytanie do metalika:

a gdyby Twoja siostra lub dziewczyna czy żona zostały zgwałcone (czego im ani Tobie oczywiscie nie zyczę) to co bys zrobił??

adoptował dzieciaczka? kochał jak swojego synka czy córeczkę? a moze mówił znajomym i rodzinie ze to wogóle Wasze wspólne dziecko????


a dziecku? jak wytłumaczyłbyś kto jest jego tatusiem??

Naprawdę głupie pytania Podałeś najskrajniejszy przypadek i myślisz, że zmieniłbym zdanie o aborcji?
W tym wypadku kara śmierci tylko dla degenerata
Mroczny Pasażer

hahahahahaha, już pisałem wcześniej, że jak się nie wie od kiedy jest człowiek to się nie ryzykuje. Ja wierzę, że od początku i jest to najbardziej logiczna teoria.
filippiarz

Nie ważne czy się przeprowadza, czy nie. Jak aborcja to na całego i nie tworzmy tych śmiesznych granic dopuszczalności. Skoro wcześniej można to czemu nie w 9 miesiącu jak płód to tylko płód a nie człowiek. Ustalmy więc od kiedy jest człowiek a jak nie potrafimy to nie dokonujmy przerywania ciąży.

A to ciekawe?

najskrajniejszy????? tzn ze ofiarami gwaltu są Twoim zdaniem tylko samotne dziewczyny, ktore nie maja adresu ani wykształcenia???

[...]Mateola

a poza tym to skąd w Was/nas katolikach tyle wiary w to ze mamy prawo decydowac o innych i wciąż pouczac

dobrze wiecie ze nieprawdą jest jakoby w Polsce było 90% Katolików, dlatego przestancie/my rościc sobie prawo do tego aby decydowac za innych

jesli nie popierasz aborcji nawet w skrajnych przypadkach to jej nie rób, mozesz nawet wychowywac takie dzieciaczki i nic mi do tego, ale daj szanse zadecydowania ludziom ktorzy Twoich pogladów nie podzielają BO nie są one JEDYNYMI SŁUSZNYMI

ok, Ty (do metalika) i inn wierzysz w Boga, i masz do teg pelne prawo. ale co jesli się pomyliłeś:
- jeśli na sądzie ostatecznym dowiedziałbyś się ze stanowisko Boga w tj kwestii jest inne- wziałbys odpowiedzialność za swoje "dobre rady"?

- a w skrajnym przypadku (jak u B. Pascala) co jeśli okazałoby się ze Boga nie ma? tez wziałbys na siebie odpowiedzialność za cudze życie doczesne?

wierzymy że jest, ale inni mają prawo w to nie wierzyć. i tyle. Nie wiemy jak jest naprawdę. poprostu wierzymy.

Rozumiem, ze podobne pretensje masz do mamusi, nauczycieli, policji i innych przedstawicieli państwa, którzy bezczelnie mówią ci co masz robić
Widzisz, ja w kwestii wolności słowa i przekonań jestem dosyć tolerancyjny, ale jeśli w grę wchodzi życie ludzkie to moja tolerancja się kończy, bo obowiązkiem moim//nie tylko jako katolika// ale przede wszystkim człowieka jest troska o życie drugiego człowieka.

W takim razie mądralo UDOWODNIJ, że płód nie jest człowiekiem, jak udowodnisz to dam wam święty spokój.

Nie ma takiej opcji. Nawet jeśli płód nie byłby człowiekiem, to aborcja byłaby jednym ze sposobów antykoncepcji, którą też nie aprobuje, choć nie tak jak aborcję.

To nie zmienia faktu, że mogąkrzywdzić//zabijać// innych. W Starożytnym Rzymie były walki gladiatorów. Czy katolik powinien to tolerować, bo inni Rzymianie nie wierzyli w Boga?

Nie mniej niż jeden czyli co najmniej jeden człowiek lub więcej.
Biorąc zaś pod uwagę statystyki, najwięcej jest pojedyńczych porodów.

Ja nie dokonuję, Ty nie dokonujesz, więc nie dokonujemy żadnych aborcji...

Nawoływanie do porzucenia aktualnej moralności i etyki nie jest rozsądne społecznie. Granice nie są śmieszne tylko jak pisałem - uznaniowe. Każde granice będą śmieszne dla kogoś, więc śmieszność nie jest racjonalną krytyką.


Prawda?
Ale zrozumiałeś, co napisałem?

Przyznam, że dla mnie to pokrętna filozofia. Ponadto stan rzeczywiście obiektywny już istnieje. I nie my go wyznaczamy. Myślę, że nie mamy takiego prawa. No bo jak niby obiektywnie wyznaczyć moment, kiedy płód ma stać się człowiekiem. I co to za obiektywizm? Czy my, ludzie omylni możemy o tym decydować?
O granicach dozwolonej aborcji nie będę dyskutować, bo dla mnie jest ona niedozwolona.

Najwyższy czas zrozumieć, że rozchodzi się o życie ludzkie i nie może być mowy o żadnych umownych/uznaniowych granicach dopuszczalności przerywania ciąży.

Przeczytałem w tym temacie wiele absurdalnych postów, nauczyłem się je rozumieć
jeden Twój nie robi różnicy.
Bardzo proszę o panowanie nad nerwami. Mateola

"Nie mniej niż jeden" czy statystycznie najwięcej to niezbyt jednoznaczne określenia.



Ale Ty chcesz o tym decydować, że człowiek zaczyna się od chwili poczęcia. I to decydować nie tylko w zakresie swojego życia, ale i życia innych, przy czym skutki Twojej interwencji są wielkiej wagi.

[quote="SweetChild"

Ale Ty chcesz o tym decydować, że człowiek zaczyna się od chwili poczęcia. I to decydować nie tylko w zakresie swojego życia, ale i życia innych, przy czym skutki Twojej interwencji są wielkiej wagi.[/quote]

??
Jeśli tak potraktowałeś przytoczone przeze mnie wyżej wypowiedzi specjalistów oraz informacje o wynikach badań z z zakresu embriologii człowieka i biologii rozwojowej - to winszuję zrozumienia.
Nie przypominam sobie, żebym kiedykolwiek chciała decydować o czyimś życiu. Przypisujesz mi chęci, których nawet nie posiadam. Decyduję o swoim życiu. I podejmuję swoje decyzje - takie, jakie uznaję za słuszne.
To wszystko. Każdy decyduje o kształcie swojego życia. I skutki oraz odpowiedzialność za te decyzje każdy ponosi sam.

Ja uściślę - nikomu nie pali się do wyznaczania granicy, kiedy płód staje się człowiekiem, dlatego nie bierze się tego kryterium pod uwagę przy wyznaczaniu przypadków i okresów dopuszczalności aborcji.

Tak po prawdzie nie kojarzę żadnego państwa, które dawałoby np 3tygodniowemu płodowi takie same prawa jak urodzonemu i żywemu dziecku. Ktoś zna takie państwa?