Pewną ironią jest, że Maria i Józef wedle wierzeń katolików i współczesnego prawa kanonicznego KK nie byli małżeństwem (byli białym małżeństwem, z założenia nigdy nie uprawiali razem seksu).

Nie mówmy "seksu", bo to banalizowanie świętej sfery życia, dzięki której powoływane do istnienia są nowe osoby.

Wracając do tematu, to czy coś złego byłoby w białym małżeństwie wychowującym dzieci (tworzących jakby rodzinny dom dziecka)?

A ja mówię bez skrępowania "sex". To dar od Boga. Dostaliśmy nawet do niego instrukcje obsługi (cieszyć się nim w małżeństwie kobiety i mężczyzny). Mam się daru Boga wstydzić?
Bóg nie stworzył nas jak koty czy jelenie - ruja, szybkie zapłodnienie i spokój na rok. Wręcz przeciwnie: pozwala nam się cieszyć seksem cały rok i nawet stworzył mechanizmy pozwalające odłożyć albo zrezygnować z poczęcia bez rezygnacji z seksu.

Zapytaj teologów katolickich dlaczego nie można brac ślubu z założeniem białego małżeństwa.

Nie prawda.
Ślub brali z założeniem uprawiania seksu.
Nie mniej Boże wybranie sprawiło,że do tego aktu nigdy nie doszło.

Sprawa zupełnie inna.

Czy zatem podstawowym celem (sensem) katolickiego małżeństwa jest złożenie nasienia w pochwie


Jeśli nie było seksu to było to wg Kościoła"małżeństwo niedopełnione". Czy zatem było to w ogóle małżeństwo?

Małżeństwo niedopełnione jest małżeństwem.

Ok, ale:
Kan. 1084 -
§ 1. Niezdolność dokonania stosunku małżeńskiego uprzednia i trwała, czy to ze strony mężczyzny czy kobiety, czy to absolutna czy względna, czyni małżeństwo nieważnym z samej jego natury.
Co z ludźmi bezpłodnymi, lub w wieku" poprokreacyjnym"?
Skoro dobro jest na pierwszym miejscu , a nie fizyczna zdolność do seksu i sam seks, to dlaczego osoba "niepełnosprawna" w tym względzie nie ma prawa zawrzeć małżeństwa?

Mnie się jednak wydaje,że w przytoczonym przez Ciebie fragmencie dobro , wcale nie jest przed: zrodzeniem i wychowaniem potomstwa, a są to elementy równoważne.W końcu jest tam "oraz".

Przecież kobieta i mężczyzna , którzy nie są małżeństwem również mogą pełnić sobie wzajemnie dobro i do tego wcale nie potrzebują błogosławieństwa Kościoła. Błogosławieństwo(małżeńskie) jest im potrzebne jedynie do legalnego uprawiania seksu- tj.wg.mojej wiedzy, nie ma innej rzeczy, którą Kościół uważałby za grzeszną w przypadku gdyby robiła to kobieta i mężczyzna nie będący małżeństwem sakramentalnym, a która nie będzie grzeszna gdy robią to w małżeństwie.Wszystkie ograniczenia związane są ze sferą seksualną...


Ale rozerwalnym.Więc dlaczego jest to w ogóle małżeństwo , skoro kościół uważa małżeństwo za rzecz nierozerwalną?

No nie, to nie do końca jest tak. Jest, myślę, sporo zachowań intymnych, które nie są stosunkiem seksualnym stricto sensu (sparaliżowany mężczyzna tez może w ten sposób się zachowywac). Ale nie zakładamy, ze takie zachowania mogą swobodnie przejawiac wobec siebie osoby niezwiązane małżeństwem.

Tak owszem, jednak zauważ,że zawsze są to ograniczenie związane ze sferą seksualną.
I w tej sferze małżeństwu wolno wszystko( po za antykoncepcją, i pod warunkiem, że obie strony się na to godzą), pod warunkiem,że to prowadzi do "stosunku właściwego".
"Nie - małżeństwu" nie wolno tego( zachowań seksualnych ) nigdy-tym bardziej gdyby to prowadziło do "stosunku właściwego".

Niekoniecznie, bo brak konsumpcji jest przesłanka nieważności ślubu.

Ciekawe macie te prawodawstwo...
Czuję się jeszcze bardziej wolny....

Myślę, że rezygnacja z seksu bardzo źle wpływa na związek.

Ale tylko rezygnancja z seksu w związku małżeńskim( wg kościoła).
Dlaczego ta rezygnacja miałby źle wpływać na jakikolwiek związek , jeśli obie strony chcą tej rezygnacji?

Nie. Brak konsumpcji może byc podstawą wniosku małżonków (lub jednego z nich) o rozwiązanie małżeństwa przez papieża, a to zupełnie co innego. Małżeństwo takie jest jednak ważne.