Nie ma sprawy. Po prostu rozbawilas mnie tym wpisem.

Masz sklonnosc do stawiania diagnoz na odleglosc. Jestes z zawodu psychologiem?

Liza ale przecież odmowa seksu może być z różnych powodów.Nie tylko spowodowanych jakimś tłumieniem emocji, chociaż pewnie czasem tak jest. Czasem poprostu winne są hormony, no po ciąży nieraz spada libido.Albo poprostu w związek wkradnie sie rutyna.Już nie jest tak łatwo sie na siebie "rzucić" z miłością.Ale to nie zwalnia małżonków ze starań.Czasem też za mało ze sobą na te tematy rozmawiają albo wogóle, np zona nie chce urazić męża że coś jej nie pasuje w łóżku.

Madrze powiedziane. Nie wiem czemu w wielu kobietach pokutuje wizja mezczyzny jako dzikiego zwierza co ma ochote gwalcic wszystko co sie rusza i nie ucieka na drzewo.

a skąd ta wizja kobiety, która ma małę potrzeby seksualne? i nie inicjuje?

Problemy natury hormonalnej są dla mnie zrozumiałe. Nie pisałam o nich, ponieważ odniosłam się wcześniej.

To jest już problem. Za mało rozmawiają ( o wszystkim) i uznają czasem współmałżonka za własność uznając, że nie trzeba się już starać.
epsilon kawalerem: ujawnił się, trzeba będzie zabrać się za swatanie...
Mam wiele skłonności i wad.

Taki stereotyp Margaretko.Ale to że piszemy o kobiecie to przypadek bo chyba każdy wie że kobieta też ma swoje potrzeby, i zdarza sie nawet że większe od mężczyzny.



Tak czasem w ogóle za mało rozmawiają,masz rację Liza .Ale wydaje mi sie że czasem niektórzy mągą sie wstydzić rozmawiać o seksie.Teraz młodzi ludzie sie chyba aż tak nie wstydzą ale kiedys seks to był temat tabu.Także pewnie też dlatego był problem z rozmowami na ten temat, a pewnie czasem ten problem nadal istnieje.To jest bardzo delikatna i intymna sfera i może być trudno o tym rozmawiać, trzeba sie tego nauczyć.Chociaż ta nauka powinna sie rozpocząć juz na początku małżeństwa/ na początku rozpoczynania życia seksualnego.

Nie zauwazylem, zeby byl to poglad obowiazujacy na tym forum, za to z wpisow kobiet w tym watku przebija wizja (oczywiscie sa wyjatki) niewinnej kobiety napastowanej przez dyszacego nieokielznana zadza troglodyte.

Nie mialem wyjscia i musialem wyjsc z ukrycia, bo na podstawie moich wpisow zaraz by mi zaczeto imputowac, ze jestem alkoholikiem, ktory bije swoja zone.

raczej wizja z tym troglodytą przebija z tego artykułu... przynajmniej wg mnie ^^ babeczki tutaj się oburzają, bo to (mam nadzieję!) dla nich totalna abstrakcja

Ludzie, którzy żyją zgodnie z zasadami religii chrześcijańskiej w okresie dojrzewania i krótko po nim nabywają zdolność do miłości oblubieńczej (materialiści nie wiedzą nawet co to jest), która stanowi więź Bożą pomiędzy małżonkami.
Małżeństwo jest to mężczyzna i kobieta złączeni miłością oblubieńczą, która jest czysta, a więc dziewicza i jedyna.
Inne związki mężczyzny i kobiety, to są spółki egzystencjalno-seksualne.
Pojęcie "obowiązek małżeński" egzystuje jedynie w odniesieniu do takich spółek.
W małżeństwie panuje harmonia.
Oto przykład małżeństwa:http://www.fronda.pl/news/czytaj/tytul/zyli_razem_przez_72_lata._umarli_trzymajac_sie_za_rece__16305

po czym rozpoznać miłość oblubieńczą?
i kim są i materialiści?!

Mam co najmniej 3 kolegów uskarżających się na oziębłość żon, ale ani jednego który narzekałby na ich nadmierną chuć

Przyznasz chyba ze twoi koledzy to nie caly świat

Miłość oblubieńczą poznaje się po tym, że oblubieńcy to kobieta i mężczyzna pierwszy raz w życiu zbliżyli się do siebie, przy czym nie chodzi tu o seks, tylko o obcowanie ze sobą sam na sam i mocno pragną tej wzajemnej obecności.Miłość oblubieńcza może być jednostronna, tzn jedno kocha, a drugie nie, wtedy dochodzi do samobójstw, albo do tragedii osobistych, załamań itd. Miłość oblubieńcza stanowi bardzo silne więzy duchowe samoistnie nierozerwalne. Człowiek zdolny do miłości oblubieńczej może nią kochać tylko raz. Przykład takiej miłości załączyłem w linku poprzedniego wpisu.
Materialista (mamoniarz) jest to wyznawca materializmu, czyli wierzący że świat materialny samoistnie powstał sam z niczego.
Religia jest to światopogląd określający cel życia człowieka, który oparty jest na wierze w przyczynę i źródło powstania świata materialnego, ponieważ wiedza na ten temat jest niedostępna.
Religia materialistyczna zakłada że świat powstał sam z niczego, czyli że poza światem materialnym nie ma innego, a więc i Boga nie ma. Takie założenie ma swoje dalsze następstwa logiczne, będące właśnie tym światopoglądem, czyli religią.
Każdy wyznawca żyje wg swojej religii (nie ma wierzących niepraktykujących), ponieważ inaczej musiałby postępować w życiu wbrew sobie, a tak chyba nikt nie postępuje.

A skąd Ty wziąłeś tę definicję? Ostatnio o miłości oblubieńczej czytałam u Wojtyły. I w niczym ona nie przypomina Twojego opisu.

A z życia wziąłem, z życia, które Pan Bóg tak przeprowadził, że teraz to wiem.
Wie się tylko to, co potrafi się powiedzieć samemu od siebie. Cytowanie kogoś, to tylko taki papugizm.
Wiem o wiele więcej, ale ludzie tak pędzą w przepaść, że mało kto rozumie o czym mówię. Chyba gdzieś na zapadłej wsi znalazłbym więcej zrozumienia.