Dla mnie poważniejsze konsekwencje ma ścisłe powiązanie każdego stosunku z otwartością na życie, nawet, gdy tej otwartości z natury (lub nie z natury) nie ma (ciąża, menopauza, niepłodność poowulacyjna, faktyczna trwała niepłodność mężczyzny lub kobiety). Tu jest punkt, którego nie rozumiem - dlaczego zawsze musimy współżyć tak, jakbyśmy mogli począć dziecko, nawet wtedy, gdy wiemy, że nie możemy?

Rito, czuję się doceniona! A nawet przeceniona, bo przyznaję się do wycięcia zaledwie jednej Twojej wypowiedzi. Protestuję zatem przeciw określeniu "ciągłe kasowanie moich wypowiedzi", którego użyłaś. Uzasadnienie w postaci PW już chyba zdążyłaś odebrać. Nie było tam zarzutu dotyczącego pisania z ironią o NPR, chodziło o coś innego. Nie podejrzewam Ciebie o to, że nie zauważyłaś różnicy, piszę to raczej na potrzeby innych interlokutorów, żeby sobie nie pomyśleli, że odtąd w Rodzinie mają pisać jedynie w poważnym tonie

Problem w tym, że taki stały element po czasie staje się monotonny, tym bardziej gdy ciąży nad nami przymus. Ale może brak mi fantazji



Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, o ile pamiętam Abraham i Sara mieli liczne potomstwo w bardzo zaawansowanym wieku

Twoje zastrzeżenia to już trochę inny punkt widzenia, bo w tych przypadkach chyba nie jest potrzebny NPR. Ogólna zasada obowiązuje: zakaz obezpładniania. A na pytanie "dlaczego?" nie znam lepszej odpowiedzi niż: nasza płodność jest przejawem Bożego Planu, w który nie wolno ingerować w sposób obezpładnianiający (bo np. leczenie bezpłodności jest dozwolone).

Takie ujęcie jestem w stanie zrozumieć, bo tworzy w miarę spójną koncepcję. Przy czym zrozumieć nie znaczy zaakceptować.

Jaka jest różnica między seksem uprawianym w celu prokreacji, a seksem stanowiącym otwieranie się na życie?

W moim rozumieniu w pierwszym wypadku podstawowym celem jest spłodzenie potomstwa, w drugim natomiast spłodzenie potomstwa nie jest celem, ale para nie podejmuje żadnych działań zmierzających do obezpłodnienia stosunku.

Zdecydowanie brak Ci fantazji Ale chyba i zdrowego rozsądku też, bo w przypadku NPR zamiast tej chwili zakładania kondoma masz codzienny pomiar temperatury, śluzu i ścisły grafik a to już chyba potrafi wykończyć fantazję na dobre

,

Jestem załamany



Nie przeczę. Pisze tylko, że metoda A ma wadę X. Nie twierdzę wcale, że wada X jest bardziej uciążliwa niż wada Y, którą ma metoda B.

Nie bądź


Wadą generalnie jest to, że w jednej jak i w drugiej metodzie trzeba wykonywać "uciążliwe" czynności. Różny jest jedynie stopień uciążliwości i w tym kontekście używanie prezerwatywy wypada znacznie korzystniej. Zresztą w każdej metodzie trzeba wykonywać jakieś czynności. W przeciwieństwie jednak do innych metod, w przypadku prezerwatywy ta czynność może być przyjemna i inspirująca (o ile kochankowie posiadają choć trochę fantazji ). W przeciwnym wypadku znudzić może im się także sam seks, w końcu to też jest czynność w dużej mierze powtarzalna

W plastrach nie masz czestej powtarzalnosci

To chyba jakoś się pozbieram



OK, nie będę się spierał, ale pozwolę sobie jeszcze na taką analogię: codziennie jemy obiad i jest to czynność powtarzalna. Mimo to nie nudzi nam się, przynajmniej jeśli posiłki są smaczne i urozmaicone, bo jest to przyjemne. Gdybym jednak za każdym razem musiał przed jedzeniem posypać danie pie.przem, to niezależnie od różnych fantazyjnych ruchów możliwych do wykonania przy tej okazji (które to nawet mogą pobudzać apetyt), na dłuższą metę uważałbym tę konieczność za uciążliwą.

Nie uwazalbys jej za uciazliwa tylko robilbys to automatycznie:)

Hyhyhy No fakt, raz przyklejasz tu, raz tam. A jakie to by mogło byc urozmaicone, gdyby można było przykleić tak zupełnie wszędzie (nawet na kafelkach w łazience)

Sweet widzę, że masz problem z gumkami Może korepetycje ? Mam takie pytanie: czy zawsze przed stosunkiem całujesz swoją kobietę? Podejrzewam, że tak. Czy uważasz to za czynnośćed uciążliwą? Lepiej się zastanów, bo Twoja kobieta może to przeczytać

A tak swoją drogę... pie.przenie nie przed, a w trakcie jedzenia... no no no... i kto tu jest perwersyjny ?

No nie jest - przecież ludzie przez całe wieki radzili sobie bez NPRu. Dzisiaj też nie jest obowiązkowy. I - mimo, że nie ma w nim działań prowadzących do obezpładniania stosunku, to przecież może być wyrazem postawy antykoncepcyjnej, zamkniętej na życie - i grzechem, jak tytułowa prezerwatywa, mimo, że takie (uważne i ostrożne) stosowanie NPRu dokładnie respektuje przebieg kobiecego cyklu.
Dlatego moim zdaniem nie możemy, jak Rita (nawet bez elementów ironicznych), mówić o "planie Bożym wobec cyklu menstruacyjnego kobiety"
Ów "plan" z cytatu:

nie odnosi się do poszanowania cyklu, tylko raczej do zasady, zgodnie z którą każdy stosunek ma być "otwarty na życie", choćby było wiadomo, że z przyczyn obiektywnych nie jest.

Zawsze miałem duży pęd do wiedzy, szczególnie tej mającej przełożenie na zajęcia praktyczne, więc pokusa dokształcania jest wielka, ale...



... po zastanowieniu jednak się nie piszę... z braku czasu .

A z tym całowaniem powiem tak: nie czuję przymusu i szczerze pisząc, nawet nie wiem, czy zawsze tak jest.



To była wyrafinowana metafora, więc mam nadzieję, że nie wywołała ona u Ciebie zbereźnych skojarzeń



Może, dlatego respektowanie przebiegu kobiecego cyklu jest warunkiem koniecznym, ale nie wystarczającym.



OK, ale moim zdaniem to tylko rozwinięcie zasady ""planu Bożego wobec cyklu menstruacyjnego kobiety" - jak cyklu nie ma z obiektywnych przyczyn (naturalnych, od nas niezależnych), to widocznie taki był Boży plan i nie ma problemu. Natomiast działania mające na celu zablokowanie cyklu (czy to chemiczne, czy mechaniczne) są niedopuszczalne.

Jeśli plan Boga istnieje, to prezerwatywa pęknie.
Jaki problem? Bo ja nie widzę.
I wtedy może sobie ateista tłumaczyć, że "guma była za słaba", "było za ostro", "było za sucho", "była źle założona", a katolik rozumieć sytuację w ten sposób:"Bóg tak chciał".
Czy tym sposobem testujemy moc Boga? Chyba nieszczególnie. Przecież codziennie decyduje on o rzeczach rangi: czy ta szklanka którą właśnie myjemy jest na tyle śliska żeby wypaść nam z ręki przynosząc straty, czy nie. Czy tym sposobem uniemożliwiamy Bogu działanie? Słaby by był z nego zawodnik gdyby mu kawałek lateksu w wielkich rzeczach miał przeszkodzić