Choćby dlatego, że w życiu różnie bywa i aktualnie różowa sytuacja materialna może przerodzić się w wyjątkowo czarną w bliżej nieokreślonym czasie.

Każdy głupi może napłodzieć tuzin bachorków, ale trzeba jeszcze ich utrzymać, a nie potem w TVN płakać, że MOPS daje za mało pieniędzy dla naszego dwanaściorga potomstwa.

Generalnie niepohamowana prokreacja prowadzi do biedy, gdyż owe potomstwo potrzebuje jedzenia, warunków do rozwoju, edukacji, a to wszystko kosztuje. Nikt mi nie wmówi, że miłość do dzieci powinna brać górę nad zdrowym rozsądkiem choćby po to aby nie krzywdzić w ten sposób tych dzieci, bo nie samą miłością człowiek żyje, sytuacja materialna ma znaczenie. Wielodzietne rodziny często żyją w biedzie. Ja osobiście uważam, że jeżeli ktoś (katolik, czy też nie) nie poczuwa się do roli rodzica, to nie powinien nim być. Zmuszanie się do niczego dobrego nie prowadzi. Dla wielu ludzi jest to jednak nie do pomyślenia. Na moją decyzję o tym, że nie zamierzam mieć własnych dzieci często ludzie reagują skrajnym zdziwieniem - zupełnie jakby każda kobieta miała odgórny nakaz posiadania potomstwa.

No i to zdziwienie jest zrozumiałe. Kobieta jest zbudowana w sposób umożliwiający wydanie na świat potomstwa. Dodatkowo ma ów "odgórny nakaz" od Boga lub jak wolą inni podarowany jej przez naturę. Jeżeli ktoś jest tego pozbawiony - znaczy jest na swój sposób upośledzony. Masz rację: nie powinno to być przedmiotem skrajnego zdziwienia. Raczej współczucia.
W tym temacje trzy numery temu bardzo celnie

A więc nie dziw się, że się dziwią.
To co głosisz nie jest tak do końca naturalne. Jeżeli taki poglądy udzielą się całemu narodowi - wyginie.

Chyba, że jesteś (postanowiłaś zostać) zakonnicą

Powiedz to tym, którzy latami bezskutecznie starają się o potomstwo.

Ja tez chciałbym być wyższy a jakoś nie mogę. No co, waga argumentu podobna

Ale o ssso chozi???

Wow, wg GN zakonnice i ksieza to egoisci, brawo. Powstrzymywanie sie od wspolzycia nie jest naturalne i gdyby nagle wszyscy zapragneli byc duchownymi to ludzkosc tez by wyginela Krzysztofie. Dlaczego o zakonnicach nie powiesz ze są uposledzone i trzeba im wspolczuc? Badz konsekwentny.

Tylko nie pisz, ze abstynencja seksualna to wybor duchownych bo jeszcze bardziej pomniejszysz wage argumentu.

Co do reszty - rozmawiamy o parach, ktore moga miec dzieci, to logiczne.

Oj, Mroczny. Złośliwie przekręcasz. Myślę, że FK świadomie o tym napisał wyraźnie, wręcz łopatologicznie:Drzewo, gdyby było egoistą, ...stosowałoby ... preparat przeciw zapyleniu. Gdyby księża tudzież zakonnice współżyli i unikali poczęcia - ten temat ich by dotyczył i można by nawać ich egoistami.
To po pierwsze.
Po drugie - napisałem: Jeżeli ktoś jest tego pozbawiony - znaczy jest na swój sposób upośledzony. . Jak mi się zdaje osoby konsekrowane nie są tego pozbawione - nie ma powodów do współczucia. Co potwierdzili mi księża w rozmowie (z zakonnicami o tym nie rozmawiałem ): przychodzi czas, że pojawia się chęć bycia ojcem. Inna kwestia to co się z tą chęcią robi .
Ale masz rację: jest to ich wybór - ową chęć składają na ołtarzu miłości do Boga.
Gdyby wszyscy zapragnęli... Sądzę, że to niemożliwe i nie ma potrzeby tego rozpatrywać.
Co do reszty...: chciałem zwrócić uwagę, że zdanie Każdy głupi może napłodzieć tuzin bachorków jest fałszywe.

Jasne, ale porzucenie współżycia to też unikanie poczęcia w związku z tym co mówisz. Wybierają taką drogę - ok, ich wola i nic nikomu do tego. Ale jeśli mamy kwestionować wybór kobiety, która nie chce mieć dzieci i twierdzić, że unika ona poczęcia to bądźmy konsekwentni i mówmy tak również o duchownych.



A kobieta świadomie decydująca, że nie chce być matką jest tego pozbawiona? Nie jest, w każdej chwili może jej wola spłodzenia dziecka wrócić. Więc dlaczego mamy współczuć tylko jej, a nie księżom?



Tak samo jak niemożliwe jest żeby wszystkie kobiety nagle zapragnęły nie zostawać matkami.



W domyśle było tam "każdy płodny", uznałem to za oczywistość.

Kościół jest bardzo radykalny w kwestii współżycia - nie chcesz dzieci? Nie współżyj. Z takiego podejścia wynika odpowiedź KK w każdej kwestii spornej - antykoncepcji, aborcji, seksu przedmałżeńskiego, seksu małżeńskiego, NPR-u obwarowanego warunkami itp. Na podkreślenie zasługuje słowo chcesz. Otóż samo chcenie/niechcenie nie wystarczy [/b].
Czy katolik musi mieć dzieci? - Nie
Czy katolik chcący współżyć (= wstąpić w związek małżeński) może ich nie chcieć? - Nie

Moją uwagę w tej dyskusji przykuł znamienny fakt - poza kilkoma wypowiedziami kobiet - wypowiadają się w większości mężczyźni.
I z całym szacunkiem dla wszystkich rozmówców płci męskiej - Czy wiecie cokolwiek na temat strachu kobiety przed ciążą, porodem, bólem? A co już najgorsze - licznymi powikłaniami po porodach, często utratą zdrowia? W wielu szpitalach niestety wciąż nie traktuje się rodzących kobiet z należnym im szacunkiem. I nadal medycyna nie jest w stanie pomóc kobietom w przypadku niektórych powikłań. Żadna kobieta nie powie przecież że poród jest łatwy, lekki i przyjemny.

Szczęściem kobiety dostały jeden dar od Boga - miłość do dziecka. Miłość, która łagodzi ból i pozwala się cieszyć. Co nie oznacza jednak, że o porodzie się zapomina, zwłaszcza jeśli zdrowie szwankuje całe życie.

Może więc zanim się powie, że brak chęci posiadania dziecka przez kobietę jest co najmniej dziwny, warto się zastanowić nad tym, jak wielką odpowiedzialność fizyczną i biologiczną ponosi kobieta za posiadanie potomstwa? I może jednak choć choć trochę współczuć, że szczęście posiadania dziecka przez parę jest okupione bólem, a często cierpieniem ze strony kobiety? Jednostronne to trochę - para razem, miłość wspólna, współżycie też, a poród - to już tylko ona. Naprawdę nic w tym dziwnego, że kobiety często buntują się przed swoją biologiczną naturą.

A stanowisko kościoła dalej radykalne - jeśli buntujesz się przed swoją naturą - nie współżyj. Może to i logiczne, ale dla wielu kobiet jednak krzywdzące, zwłaszcza jeśli dziecka nie chce/nie może/nie powinna posiadać a popęd seksualny jednak jest. Też przecież naturalny...

i dodam jeszcze do wypowiedzi Mayki.... natura czlowieka jest seksualnosc.... seks nie sluzy tylko do rozrodu. seks jest takze przyjemny, zbliza ludzi, rozladowuje stres, doladowuje.
nie chcesz miec dzieci to nie wspolzyj... a co w zamian? psychiatra?

Szczerze mówiąc, uczestnicząc w tej dyskusji, miałem na myśli niechęć mężczyzny do posiadania dzieci (w ogóle lub więcej niż się ma). Sądzę, że pewien zarzut, który można odczytać w podtekście tej wypowiedzi, jest nie całkiem słuszny. Stąd wniosek, że w takim przypadku inicjatywa braku współżycia pochodzi od mężczyzny, ze wszystkimi tego konsekwencjami.

bardzo mi się nie podoba naśmiewanie z rodzin wielodzietnych--wielodzietność nie zawsze jest wynikiem "głupoty"..i naprawdę może mieć na to wpływ wiele czynników (choćby i przemoc w rodzinie...alkoholizm..to już z najniższej półki)..myślicie że matka wielu dzieci jest szczęśliwa będą wytykaną na każdym kroku? ..Polska i tak nie potrafi zadbać o rodziny ..wiec przestańcie chociaż wy i tutaj ..wielu z was jest młodych i samotnych-na prawdę nie macie pojęcia jak wam się potoczy życie...a może potoczyć się różnie//i naprawdę wiele takich rodzin z nadplanową liczba dzieci funkcjonuje całkiem dobrze...na pewno ubożej (co wcale nie znaczy że nie bardziej wartościowej)..ale dzięki takim wytyka czom..ktoś się może poczuć poniżony i dotknięty...to naprawdę nie jest trudność mieć dwoje i troje i je wychować..pomyślcie trochę,ile z siebie muszą dać,rodzice którzy mają ich-6-8 iw wzwyż...myślenie ,nie boli

ale to działa renatko w dwie strony. tez moge sie czuc urazona stwierdzeniem ze cos ze mna nie tak bo postanowilam miec jedno dziecko i na tym poprzestac.
doskonale wiem ze sa rodziny ktore maja po kilkoro dziecio i swietnie funkcjonuja. ale te ktore znam - rodzice- sa swiadomi kosztow i warunkow bytowych. reszta rodzin wielodzietnych z ktorymi mam jakas stycznosc ma wlasnie podejscie ze angtykoncepcja jest be, pozostaje kalendarzyk a jak sie nie uda to sioe wychowa. no i tak sie nie udaje raz po raz, rok po roku. a dzieciaki chodza obdarte, niedomyte i jedza w szkole kanapki ktorych ktos inny nie dojadl. to cholernie smutny widok. bo za glupote rodzicow placa dzieci....

Wielodzietność nie jest zła jeżeli decydują się na nią ludzie którzy maja po temu warunki. I to chyba wszystko. W innych przypadkach nie znajduję innego słowa niż patologia.