Nie jestem sędzią, nie wiem jak Bóg oceni mojego sąsiada, ale także wiem, że Jezus przy studni rozmawiał z kobietą, która miała 5 mężów, a ten z którym mieszkasz teraz, nie jest twoim mężem......a w Sychar zapewne cnotliwych mężatek nie brakowało...
Miłość zakrywa wiele grzechów (1P 4,6)....motto ze strony "duszpasterstwo małżeństw niesakramentalnych".

W takiej sytuacji nie zachowujesz VI przykazania.
Nie widzisz, że zaczynasz się kompromitować.


Może jeszcze bedzie miał grzech odmawiając współżycia? A podobno tak nielubiani przez ciebie lefebryści gadają głupoty.
PS. Żone? Myślałem, ze można mieć tylko jedną.


Kolejna perełka, jak z cytatem Franciszka.

Kolejna perełka z Athortacji apostolskiej Familiaris Consortio bł. Jana Pawła II
Kościół z ufnością wierzy, że co nawet, którzy oddalili się od przykazania Pańskiego i do tej pory żyją w takim stanie, mogą otrzymać od Boga łaskę nawrócenia i zbawienia jeśli wytrwają w modlitwie, pokucie i miłości.

Bez tego, co podkreśliłem, nie będzie zbawienia dla tych osób.

Piękny fragment, szkoda, że rozumiesz go po swojemu i nie zauważasz najbardziej istotnego, pomogę:
"Kościół z ufnością wierzy, że co nawet, którzy oddalili się od przykazania Pańskiego i do tej pory żyją w takim stanie, mogą otrzymać od Boga łaskę nawrócenia i zbawienia jesli wytrwaja w modlitwie, pokucie i miłości [Do Pana Boga].

Alus, może ci się mój jezyk nie podobać, podobnie jak Yarpen_Zirgina. Problem w tym, że my staramy się prosto, jak umiemy, wyłożyć nauke KK bez wzglębiania się w szczegóły, a ty kolejny raz utwierdzasz błądzącego w jego poglądach. Zastanów się nad tym.

Okaże się....kiedyś wszyscy sprawdzimy.


Czy aby stanowiłoby pokutę odebranie dzieciom rodziny

Jaki sens miałoby duszpasterstwo dla niesakramentalnych, gdyby wiadomo było z góry, że wszyscy oni i tak zostaną potępieni?

Tak sobie tłumacz.
Dla ciebie nawet zaniechanie współżycia w takim przypadku jest dla ciebie "grzeszną pokutą". No bo cudzołóżny związek się rozpadnie!


Potępiony jest ten kto umiera w grzechu cięzkim i nie żałuje za niego.
A duszpasterstwo związków niesakramentalnych ma zupełnie inny cel niz poklepywanie takich osób po ramieniu i mowienie, że ich sytuacja wzięłą się z miłości i w miłości trwają (a często niestety do tego to się sprowadza. Podobnie jak i w duszpasterstwie osób homoseksualnych).

Ale też nie zmusza do wstrzemięźliwości, a co za tym często idzie do rozpadu rodziny.
Zupełnie chyba nic nie wiesz co czują osoby w związkach niesakramentalnych, dlatego tak łatwo Ci idzie potępianie.
Ja mam znajome żyjące w niesakramentalnych związkach i wiem sporo o ich bólu, pragnieniu, tęsknocie za przyjęciem Pana w Komunii.

PS. rozmowę Jezusa z Samarytanka jakimś dziwnym trafem tak szerokim łukiem omijacie.

Wiesz jaki jest warunek, aby mogli przyjąć Komunię Świętą?


Nie ma czego omijać, bo ona nie zmienia niczego w tym temacie. Chrystus jasno potwierdził słowa Samarytanki, że mężczyzna, z którym w tym momencie jest, nie jest jej mężem. Nie dał jej przyzwolenia na cudzołóstwo.

A wiesz jak powiedzieć córkom - mamusia dla własnego zbawienia musi opuścić tatusia, bo tatuś nie potrafi zrezygnować z seksu - i później zapewne patrzeć na zbuntowane córki, które szerokim łukiem omijałyby kościół.


Ale nie pogardził jako potępioną

Stanowisko Kościoła
http://www.niesakramentalni.ecclesia.or ... -imysli,20

Mamusia powinna zacząć od wyjaśnienia córkom, że takie współżycie jest grzechem i dlatego musi odejść od tatusia, bo on zmusza ją do jego popełniania.


Chrystus o nikim nie powiedział, że jest potępiony. Tak samo nie czyni tego ani Kościół, ani księża, ani ja.


Widzisz gdzieś tam przyzwolenie dla popełniania przez nich grzechu cudzołóstwa?

A widzisz tam kategoryczny nakaz rozbicia związku niesakramentalnego i pozbawienia dzieci obojga rodziców?.....bo ja widzę Są wreszcie tacy, którzy zawarli nowy związek ze względu na wychowanie dzieci, często w sumieniu subiektywnie pewni, że poprzednie małżeństwo, definitywnie zniszczone w sposób nieodwracalny, nigdy nie było ważne

A czy my mówimy, że ma porzucić nowego partnera?

Tyle, ze o jej losach nic wiecej nie wiemy. Mozemy przypuszczac, ze spotkanie z kims, kto co prawda wiedzial i jej powiedzial, ze wie, o jej zyciu, zmienilo ja na tyle, ze odeszla od meza nie-meza. Co w tamtych czasach czesto rownalo sie nedzy dla kobiety.

Ale nie zmienilo jej to, ze Pan Jezus wiedzial, jak ona zyje, ale to jak z nia przedtem rozmawial.
a to nie bylo wymachiwanie palcem nad jej grzechami, ale to byla rozmowa milosci.
Kto tak rozmawia z ludzmi w poplatanych sytuacjach zyciowych? Wiekszosc "porzadnych katolikow" krzyczy: Grzesznicy! Potepienie wieczne!

Mówimy o wstrzemięźliwości seksualnej, która dla 90% małżeństw jest nie do przyjęcia...łatwiejsza dla małżeństw po 60-tce.