Po co mandaty?
Skoro jestes karolikiem to zaden mandat nie jest Ci potrzebny.
A jesli nie wierzysz to nic Cie nie nie powstrzymuje i robisz to co chcesz..
Tak czy tak.

Zmienia, dokaldnie tak jak napisales.
Ja mam swoj honor i nie bede prosic rodzicow o pieniadze majac swojego meza. No ale najlepiej sobie zrobic dziecko i wyjsc za maz ,a pozniej zdychac z glodu i mieszkac pod mostem.
To juz zalezy od czlowieka.

Hmm... szczerze mówiąc, też pomyślałem tak, jak Asienkka. Na szczęście zdementowałaś



Ja osobiście jestem pewny swego. A słowa z Biblii tu nie mają dla mnie większego znaczenia, bo - jak już pisałem wczesniej - ważniejsze jest dla mnie uzasadnienie, niż jakieś cytaty z Biblii (oczywiście w sprawie seksu).

Uff, ile tu postów przybyło Bedę musiał pominąć dwa środkowe i ustosunkować się tylko do ostatniego, bo muszę pędzić na zajęcia



A mając swojego chłopaka prosisz rodziców. I czy to brak honoru? Po ślubie zmieni się tylko nazwa z Twojego chłopaka na Twojego męża. Przecież nie prosisz ich o pieniądze na dom, ale raczej (jak pewnie do tej pory) na potrzebne rzeczy.



Tego to już ja nie powiedziałem. Kto Ci każe mieć od razu po ślubie dziecko?
Poza tym, zresztą, w każdej chwili go możesz mieć współżyjąc przed ślubem.

Dla mnie Biblia ma znaczenia poniewaz Bog nie zakazal uprawiac seksu przd slubem- czego tak namietnie bronicie

Tak, biore pieniadze od rodzicow tylko dlatego ,ze sie ucze, nie mam meza, nie moge pracowac..
A podstawa rodzicow jest zapenienie dziecku edukacji itd..
Rodzice beda utrzymywac swoje dziecko.
Ale jak wyjde za maz to zakladam swoja rodzine i automatycznie zarabiam na nia..
Ponad to.. moi rodzice nie beda pracowac na dwie rodziny..
W dzisiejszych czasach ledwo co mozna utrzymac jedna rodzine.
Zreszta sam chyba wiesz jak to jest.

A co bogatego goscia. Nie nie musialam nic dementowac.
HEheh...wystarczyllo slowo " to tak jakbym.."
i juz wyszlo,ze pisze tak jak Ty o ksiezach:P
Ale malo wazne..
Sadzilam ,ze to oczywiste.

Mnie rowniez zajecia wzywaja

Leceee..

Według mnie ślub bardzo wiele zmienia zewnętrznie i taki był też dawniej sens zawierania małżeństwa (chociażby podawane w tym wątku cytaty z ST świadczą o tym, że ślub był traktowany jako rodzaj umowy handlowej, z ustalonymi przepływami pieniężnymi i karami umownymi).

Obecnie te "skutki zewnętrzne" nie są już tak wielkie, ale wciąż nie można powiedzieć, aby były zaniedbywalne, jak chociażby presja na wspólne zamieszkanie i utrzymywanie się małżonków.

Karo la:


Bóg niczego nie zakazuje, podobnie jak kochający małżonek niczego nie zakazuje żonie... bo miłość opiera się na wolności.

Ponadto w Biblii jest o tym mowa. Św Pawel jesli pisze juz w swoich listach o małżeństwie to wspomina o "poślubianiu dziewic". Nie jest to powiedziane wprost, że grzechem jest współżycie przed ślubem, bo w tamtych czasach grzechy które obecnie rozróżniamy jako prostytucja i współżycie przed ślubem określane były jednym słowem: rozpusta.

Achh dziękuję za odpowiedź osobie - która ma jakże ogromne pojęcie o zyciu
I co - od razu zakładasz, że nic nie wiadomo? A zaufanie - "ufam, ale w sumie..." ?



Nie tylko ja to tak odebrałam, może pomyśl o tym, aby pisać jaśniej na tym forum A Twoje sądy mnie nie obchodzą



Jw



Tak - interpretacja i uzasadnienie - dlaczego z sexem czekać do ślubu - przekonują mnie i jestem tego pewna
Ja bym pomyślała o czymś innym - dlaczego Ciebie Biblia nie przekonuje - interpretacja fragmentów w sprawie dziewictwa etc.
Czasami bywa tak, że idziemy na łatwiznę i wolimy po swojemu interpretować różne kwestie (nie mówie tylko o Biblii) nie trzeba wtedy czegoś poświęcać

Tak... i została tylko presja. Albo aż presja? Zależy też jaką się ma rodzinę. Ciągle jestem zdania, że ślub zewnętrznie zmienia tylko nazwę z nazeczonej/nażeczonego na żonę/męża. Pomijam oczywiście kwestje prawne, bo to nie ma raczej znaczenia.

Karo la, z samego dorobienia się tytułu męża/żony nie wynika jeszcze, że trzeba od razu mieć piątkę dzieci, wielki dom itp. Czemu Twoi rodzice mieliby pracować na dwie rodziny? Najnormalniej w świecie dawaliby Ci tyle samo pieniędzy, co teraz.

Ja tak to widzę. Wiem, nie jestem na Twoim miejscu. Każdy ma swoje priorytety.

Ciekawe jakby to było, gdyby eksperymentalnie zredukować całą otoczkę sakramentu małżeństwa do poziomu powiedzmy sakramentu pojednania: przychodzi dwoje ludzi do księdza, składają przysięgę, a ten udziela im ślubu. Byłaby to ich prywatna sprawa, tak jak prywatną sprawą jest spowiedź (kwestie prawne pomijamy).
Przy takim podejściu do małżeństwa mógłbym się zgodzić, że jeśli dwoje katolików jest pewnych swego uczucia na tyle aby współżyć, to ten poziom pewności powinien być też wystarczający do zawarcia małżeństwa.

Rzeczywistość nie jast aż tak bardziej skomplikowana niż zaproponowany przez Ciebie eksperyment. Z tego, co wiem, to wystarczy jeszcze para świadków i trochę formalnosci (czyli trochę czasu).

Nie ukrywam, że właśnie taki ślub mi się marzy. Niestety moja dziewczyna chce huczne wesele. Ale co tam... trzeba się dostosować, to się dostosuję

Brzmi znajomo . Ale konieczność dostosowania się zawsze pozostawia głęboki uraz w mojej psychice. I po latach odreagowuję to pisząc w takich wątkach

Widzę, że dyskusja w tym wątku jest zawsze żywa
Odniosę się tylko do jednego postu Karoli.


Wiesz, chyba każdą dziewczynę dopadają podobne wątpliwości przed ślubem. Właśnie takie historie jak te o Twoich dziadkach mrożą krew w żyłach. "Co to będzie jak mnie zostawi? zdradzi? rozmyśli się po jakimś czasie?"
Jak sobie z tym poradzić? Zaufać. Jeśli chcecie budować swoje małżeństwo na Panu Bogu, to co złego może się stać?
Zaraz możesz mi wyszukać setki przykładów sytuacji, co będzie, gdy... Też sobie wyszukiwałam i rozmawiałam o tym z moim obecnym mężem. Np. co będzie jak się zakochasz w innej. On mnie pytał co będzie jak to ja się w kimś zakocham. Rozmawialiśmy, wyjaśnialiśmy.
Wiem, że może być różnie, ale po to właśnie jest ta przysięga, by mieć pewność. Dzisiaj, teraz, a nie za 20 lat. Ja mam tę pewność, bo wiem kim dla mojego męża jest Pan Bóg i dana Jemu obietnica. Wiem, że gdyby nawet któreś z nas się zakochało w kimś innym, to umielibyśmy to rozwiązać w imię Boga, Jego Miłości i naszej miłości.
Może nazwiesz to naiwnością, ale ja wolę być naiwna niż żyć w strachu i z choćby ziarnem wątpliwości w miłość mego męża. Nie sądzisz, że to byłoby nieuczciwe?


A dlaczego się rozwodzą? Pomyślałaś nad przyczynami? Myślisz, że rozwód to kwestia chwili - nagle wielkie bum i po małżeństwie?
Przecież to proces, który trwa latami! Nie wątpię, by ktokolwiek mógł tego nie zauważyć, a szczególnie kobieta. Są różne sposoby zapobiegania nieporozumieniom w małżeństwie, rozwiązywania konfliktów, umacniania miłości.
Piszesz o rozwodach, tak jakby to było niezależne od nas. Tymczasem to od nas zależy czy do tego rozwodu dojdzie czy nie, to my jesteśmy za to odpowiedzialni. Skoro więc wszystko leży w naszych rękach, czego tu się bać?


Tak, niczego na świecie nie jestem tak pewna.

I jeśli oczekujesz, że na forum ktokolwiek przekona Cię, że nie warto współżyć przed ślubem, to się mylisz. Nie wiem jak inni, ale ja nawet nie próbuję. To Twoje życie i zrobisz z nim, co zechcesz.
Mam nadzieję, że nie traktujesz rozmowy na forum jak wzajemnego przekonywania i udowadniania swoich racji? Bo, póki co, to Ty mnie nie przekonałaś, że warto.

Co mnie dziwi? Dziwi mnie to Twoje dopasowanie Pana Boga do swojego widzimisię i odrzucanie nauki Kościoła. Jeśli się w czymś jest (nawet jeśli chodzi o Kościół), to przyjmuje się zasady tam panujące. Jeśli one nie odpowiadają, to zmienia się towarzystwo (w tym przypadku Kościół). Banalnie proste. Po co doszukiwać się pomyłek w zasadach obowiązujących u Gospodarza i pocieszać się, że może w moim przypadku przymruży oko? Może i przymruży, a może i nie?

Dokladnie Nic nie jest napisane wprost
Dlatego nie jest napisane nic o wspolzyciu przed slubem..
Poza tym ja wyjde za maz z mezczyzna , ktory mnie rozdziewiczyl.
Wiec grzechu nie popelnilam

Jasniej sie nie dalo.. Ponad to nie zaslaniaj sie Arcem


A skoro moje sady i opinie Cie nie obchodza to po co pisac na forum??