Nawet najbardziej wyemancypowane kobiety nie zaszły chyba tak daleko w przyzwoleniu na wszystko

Teraz już rozumiem Ani poglądy i rozgoryczenie płcią męską. Chłopy do podłogi i łopaty, a kobiety leżeć, pachnieć i robić co tylko dusza zapragnie!....

Tak bywa Ale często robimy to też dla samych siebie.


Święta prawda. Obraz kobiety w reklamach to porażka! Daleko mi do feministki, ale jak oglądam niektóre reklamy płynów do mycia naczyń, to zgrzytam zębami...

nie lenić się , ale chodziło mi o sprawiedliwość żeby kobiety i mężczyżni tyle samo pracowali i odpoczywali . oczywiście prawa i możliwości rozwoju też powinni mieć te same.

Nie chcę pracować tyle samo! fuuu..

No wlasnie, aby wystarczylo na waciki

A tak na marginesie, uwazam, ze mezczyzni lepiej gotuja niz kobiety. Tzn, jesli juz sie za to wezma, to lepiej im to wychodzi.
Moze gdyby kobiety wkladaly w gotowanie tyle samo cierpliwosci i precyzji ile wkladaja do upiekszania swojego wizerunku, to bylolby fifty-fifty.

tak tak wiem, zmykam bo dostane klapsa

Dobre.
Ja w ogóle nic nie gotuję.
Ale dla równowagi, nie wydaję też na "waciki" i nie maluję się prawie wcale.
Pewnie nie jestem kobieca...
Ale umiem oszczędzać, czego nie umie mój narzeczony.

Ładna i kobieca kobieta przecież nie musi się malować.

Więc tu się zgadzamy Postulowałbym jeszcze, aby mężczyźni też mieli wybór i w przypadku niechęci wiązania się z kobietami wyemancypowanymi nie byli oskarżani o męski szowinizm czy seksizm. Ja np. nie tęsknię za "dublerem", a bardziej za "lustrzanym odbiciem", tak aby dwie połówki wzajemnie się uzupełniały.

Kobieta wyemancypowana to nie drugi mężczyzna. Kobieta wyemancypowana zna wartość swojej kobiecości i realizuje ją w sposób jaki chce. Minęły już czasy zakompleksionych feministek, które udowadniały swoją wartość poprzez dorównywanie we wszystkim mężczyznom. Współczesne kobiety cenią swoją odrębność i chcą być szanowane takie jakie są.
A to "lustrzane odbicie" można rożnie rozumieć Jest takie powiedzenie: mężczyzna bardzo długo pozostaje po wrażeniem... jakie zrobił na kobiecie

I bardzo dobrze. Chodzi mi jedynie o to, że jeśli już mamy do czynienia z jakąś dyskryminacją, to bardziej dotyka ona kobiet, które chcą się realizować w rolach tradycyjnych. Umniejsza się ich rolę nieprzychylnymi określeniami typu "kura domowa", a mężczyzn, którzy szukają "tradycyjnej żony", oskarża o jakiś szowinizm. Za wzór stawia się sytuacje, w których mąż i żona razem zajmują się pracą zawodową, razem gotują obiady, razem wbijają gwoździe, razem przewijają dziecko itp. itd.

Przy czym mi nie przeszkadza równy podział prac. Chciałbym jedynie, aby feministkom nie przeszkadzał podział tradycyjny. Jak ktoś ceni sobie swoją odrębność, to powinien szanować też odrębność innych.



Najpierw napisałem "przeciwieństwo", ale "lustrzane odbicie" wydało mi się lepsze, a tu taka dwuznaczność Ale mam nadzieję, że to tak w ramach gry słów, a intencje piszącego są jasne

Znam kilka kobiet, które są takimi "kurami domowymi". Są naprawdę szczęśliwe i spełnione, ponieważ same wybrały sobie taką rolę. I to jest w porządku.
Problem pojawia się w momencie, gdy ty szukasz kobiety pod tym kątem, albo oczekujesz od niej, że będzie realizowała twój tradycyjny obraz małżeństwa i rodziny. To już nie tylko szowinizm, to zwykły egoizm.

Właśnie tego nie rozumiem... Dlaczego gdybym szukał kobiety pod tym kątem, to miałby to być egoizm? Zgodzisz się chyba, że każdy szuka małżonka pod jakimś kątem i czegoś od niego oczekuje? Chociażby pod kątem "czy mi się podoba", "czy się rozumiemy" albo "czy mamy wspólne zainteresowania". Dlaczego więc nie szukać pod kątem "czy mamy wspólną, tradycyjną wizję małżeństwa"? I dalej, czy jak kobieta szuka pod tym kątem to też jest egoizm? Albo jak kobieta/ mężczyzna szuka pod kątem "czy mamy wspólną, nowoczesną wizję małżeństwa"?

egoizmem lub szowinizmem mozna by nazwac wymuszanie na zonie, czy mezu zachowan w stylu "kury domowej"
nie widze niz zlego w szukaniu partnera pod tym katem, nawet bylo by to wygodne

"Wspólna wizja", "zrozumienie" itd - jak najbardziej w porządku. Ale jeśli oczekiwania wobec tej drugiej strony narzucają jej pewien sposób życia, to coś już jest nie tak.
I naprawę nie uważam żeby identyczny stosunek do podziału ról w małżeństwie był głównym kryterium poszukiwania partnera. Chyba że dla kogoś wygoda liczy się przede wszystkim, a miłość (która czasem wymaga kompromisu i wyrzeczeń) jest już tylko jakimś dodatkiem.

Ej... Ale ja też mam milion oczekiwań w stosunku do faceta.
Zawsze miałam. Jak ich nie spełniał, trudno... nie każdemu dane stać przy moim boku.
Oczekuję, ale nie narzucam niczego - Wybieram wśród tych, ktorzy moje wymogi spełniają (w podstawowych kwestiach). Myślę, że mniej lub bardziej świadomie, ale każdy tak postepuje.