Szczęść Boże
Staram sie żyć zgodnie z nauką Kościoła i pogłębiać swoją wiarę.
Jestem żonaty od 9 lat do tej pory nie zastanawiałem sie nad współżyciem
z żoną (tzn nie myślałem czy robimy to zgodnie z nauką Kościoła - chodzi
mi o antykoncepcję głównie prezerwatywy i stosunek przerywany).

Mam pytanie jak żyć czy unikać współżycia z żoną czy co robić ?
Ona nie chce słyszeć nawet o współżyciu zgodnie z nauką Kościoła. Nie
chce prowadzić kalendarzyka itp. Uznaje jedynie prezerwatywę i stosunek
przerywany.

Prosze o jakieś sensowne rady zgodne z nauką kościoła

Witaj,

Podejrzewam, że żadnego novum tu nie usłyszysz, ponieważ zgodny z nauką Kościoła jest tylko NPR, poza nim wszystkie metody antykoncepcji są grzechem ciężkim.

Zajrzyj na stronę www. szansaspotkania.net, tam w bardzo przystępny
i ludzki sposób jest przedstawione podejście KK odnośnie współżycia małżeńskiego.

Pzd.

I jeszcze jedno: skoro żona nie chce, nie zmusisz jej do niczego. Jest coś takiego jak uczestnictwo w grzechu współmałżonka, o tym również na stronie do której link podałam powyżej.

CO to jest to NPR ? Nie rozumie tego skrótu.

Przy okazji tego tematu (współudziału w grzechu).
W zapytaj.wiara.pl jest cos takiego.
http://zapytaj.wiara.pl/index.php?grupa=8&art=1217361400
Czy podoba się Wam określenie "pańszczyzna" w tym przypadku? Czy, Waszym zdaniem, rady dawane przez Odpowiadającego są dobre. I czy dadzą się zastosować w sytuacji nika?

Naturalne planowanie rodziny; ogólnie naturalne metody regulacji poczęć, termiczne, objawowo-termiczne - Billingsów itp.

niku, z Szansy szczególnie polecam w twojej sytuacji zapoznanie się z poniższym:

http://www.szansaspotkania.net/index.php?page=2067

To zależy niku od tego ile już zrobiłeś żonie dzieci ? Pamiętaj , że nauka Kościoła jest bardzo fajna , ale głoszą ją ludzie którzy nie mogą mieć ani żon , ani dzieci .

Wg mnie należałoby się zastanowić dlaczego twoja żona zajmuje takie stanowisko. Może to wynikać to z lęku przed niepożądaną ciążą, a współżycie zgodne z nauką KK utożsamia z kalendarzykiem, nie zapoznawszy się głębiej z innymi metodami naturalnymi, które przy uwzględnieniu pewnych warunków dają całkiem dobre rezultaty.
Nie dziwię się, że nie chce kalndarzyka, bo to żadna metoda, stosunek przerywany - również wątpliwa skuteczność (na ryzyk - fizyk).
Więc może wymaga to pewnej rozmowy i zapoznania z naturalnymi metodami zapobiegania ciąży. Skoro nie znałeś nazwy NPR wnioskuję, że nie jesteście zaznajomieni z tymi metodami (jeśli źle wnioskuję, to mnie popraw )

Poddaję tę myśl pod rozwagę dlatego, że zgodnie z nauką Kościoła raczej inaczej się niestety nie da.

Czy mężczyzna, współżyjąc, może w ogóle "odrabiać pańszczyznę" i unikać zaangażowania, "przyjemności z niemoralnego współżycia" (cytaty z zapytań)?
Ta rada jest dla mnie w ogóle dziwaczna także w stosunku do tej pani, której jej udzielono, bo "grzeszność " czynu jest tam uzależniona od stopnia przyjemności, jaką ona przeżywa. Czy (jeśli np. jest pobudliwa) powinna podczas stosunku myśleć o mężu jak najgorzej, albo rozpatrywać jakieś szczególnie przykre sprawy, żeby przypadkiem nie doznać orgazmu? Jak w takim przypadku myśleć o jednosci, jak budować zwiazek, dążyć do jego rozwoju?

A teraz do nika
Ja też polecam stronę o. Knotza.
Co do rozwiązania problemu, to może Ty najpierw poczytaj na temat różnych metod NPR? Na przykład o skuteczności różnych metod. Albo o takich urządzenaich, jak bioself, czy persona.

No.
Też miałem podobne odczucia.
Odpowiadający, jak widać, udziela rad literalnie zgodnych z nauką moralną KK i ściśle w duchu pozycji ks. Kokoszki, który też grzeszność warunkuje orgazmem.

Ale, zostawiając jednak troszeczke pola na własną ocenę i sumienie: czy porada o traktowaniu aktu m. jako pańszczyzny jest zgodna z duchem miłości? Czy naprawdę tak czyniąc jesteśmy miłymi Bogu?

Krzysztofie - czy po to uczono nas przez całe nasze życie o budowaniu jednosci, o wyrażaniu miłości poprzez seksualność, by teraz mówić o tym w kontekście obowiązku?

Zanim zaczniemy się obrażać na Odpowiadającego to zauważmy, że to Basia jako pierwsza użyła zwrotu 'odrabiać pańszczyznę'. Odpowiadający poszedł tylko za jej tokiem wypowiedzi...

Mówicie o jedności małżeństwa i dążeniu do jego rozwoju, ale jak można mówić o budowaniu związku w sytuacji gdy jedna ze stron nie chce w ogóle wysłuchać drugiej. Jeśli partner podejmuje współżycie tylko z użyciem prezerwatywy, a druga strona mówi o NPR to ja rozwój związku widze jedynie w jakimś kompromisie, a nie w tym, że ktoś będzie zmuszany do współżycia tak jak tego nie chce. Moim zdaniem najlepiej było by gdyby zechciała porozmawiać z mężem - nawet jeśli nie uzna on racji NPR jako metody skutecznej, to musi uszanować fakt, że jego żona chce ją stosować.

Jednak jest przedstawicielem katolickiego portalu i, jak mi się zdaje, niekoniecznie zawsze musi używać określeń co pytający.

Oczywiście tu masz rację.


A tu:

- już można się z Tobą nie zgodzić. Bo w zasadzie od niej możnaby oczekiwać tego samego, prawda?

Hej, bez przesady... Mnie się nawet podoba, że używa zwykłego języka zamiast bawić się wysublimowaną frazeologią . Dopóki nie powie czegoś głupiego, nieprzyzwoitego lub obrażającego osobę pytającą to dla mnie jest OK. Gdyby takiej odpowiedzi w oficjalnym przemówieniu użył jakiś przedstawiciel Watykanu to mogło by być dyskusyjne, ale internetowy portal, w którym Odpowiadający jest zwykłym (choć cenionym ) świeckim teologiem...

Nie chodzi mi o to, by mąż zaczął stosować metody NPR tylko dlatego, że wymaga tego żona. Wtedy sytuacja była by podobna i jak zwróciłeś uwagę nadal było by to głupie. Mówiąc, że mąż powinien szanować poglądy żony chodzi o to by na wstępie nie przekreślał jej racji tylko dlatego, że są diametralnie różne od jego. Rozmowa na temat NPR nie może wygladać tak:

- Kochanie zacznijmy stosować NPR.
- Nie.
- Ale czemu?
- Nie bo nie i w ogóle skończ już ten głupi temat, bla, bla, bla...

Szacunek polega na tym, że w swoich planach uwzględniamy oczekiwania drugiej osoby. Ważne jest by zauważyć, że żona także ma prawo do decydowania o tym jak będzie wyglądało JEJ współżycie .

Wyjścia z sytuacji są dwa;
- któraś ze stron ustępuje, ale nie zasadzie; "no dobra, niech Ci będzie, foch", ale ze zrozumieniem w stylu; "no dobrze, skoro to dla Ciebie takie ważne...",
- trzeba szukać kompromisu, możliwości jest kilka żadna z nich nikogo w pełni nie zadowoli

Po tym 'krótkim' wstępie , pora odpowiedzieć na Twoje pytanie...

raczej nie, ale nie można obwiniać o to Pytającej, czy Odpowiadającego, największy wkład ma ów mąż i takie jest moje zdanie
pozdrawiam i respect for all