Interesuje mnie wasze zdanie na temat par homoseksualnych i tego jak je traktujecie. To, że stosunek homoseksualny jest grzechem w ujęciu religii katolickiej wiem i nie chcę żeby ten temat zamienił się w kolejną polemikę "co w tym złego", bo póki kościół nie zmieni swoich praw, katolicy nie będą mogli myśleć inaczej.
Chciałabym porozmawiać bardziej z praktycznego punktu widzenia. Jak traktujecie osoby, które nie kryją się ze swoją orientacją homoseksualną. Czy dyskryminujecie takie osoby, czy dajecie do zrozumienia, że nie jest mile widziana, czy próbujecie ją przekonywać, że to co robi jest grzechem? Czy jest wam to obojętne i nie ma dla was znaczenia, czy osoby z waszego otoczenia sypiają z przedstawicielami swojej czy przeciwnej płci.

Zadaję te pytania z powodu wybiórczego traktowania przez kościół niektórych grzechów. Są grzechy, które krzywdzą inne osoby (kradzież, morderstwo, gwałt), są grzechy, które nie krzywdzą innych (np. niezachowanie postu w piątek). Te drugie wynikają nie z pewnego racjonalnego podejścia do praw moralnych, a z irracjonalnej wiary nie popartej żadnymi argumentami. Kościół jednak surowo patrzy na niektóre z nich (homoseksualizm), który nie waha się krytykować nawet publicznie ale jakoś nie zauważyłam by tak gorliwie przekonywał do zachowania postu w piątki. Czy kościół w ogóle powinien zabierać publicznie głos w sprawie grzechów wynikających tylko i wyłącznie z wiary? Czy powinno się to odbywać tylko w kościele, czyli wśród ludzi, którzy tą wiarę przyjęli. To tak jakby żydzi mieli potępiać innowierców, że spożywają niekoszerne mięso.

Po pierwsze: mogą myśleć inaczej, ale byłoby to dziwne: jeśli Bóg tak mówi (w niejednym fragmencie Biblii), to trudno uważać inaczej. Tu nie chodzi o wolność sumienia, tylko o to, że ostatecznie to Bóg będzie nas sądził i on wie co jest dobre, a co złe i albo się wierzy, że ma rację i wierzy w Niego albo nie - prosta sprawa.



Szczerze mówiąc nie znam takich osób, ale prawie z pewnością traktowałbym ich podobnie jak ludzi, którzy sypiają ze sobą a są przeciwnej płci i się z tym nie kryją. No być może różnica polegałaby na tym, że w moim odczuciu jest to grzech nieco, nie tyle cięższy, co bardziej... obrzydliwy (przypominam, że każdy grzech jest obrzydliwy), ale nie zamierzam tego uzasadniać, bo to tylko moje subiektywne odczucie - ja tak to odbieram. Ale to nie wynika z niechęci czy nienawiści do samych ludzi. Nie wykluczam całkowicie znajomości z taką osobą.



To jest poparte argumentami. Ale odrzucając wiarę argumenty za postem tracą moc - bo te argumenty właśnie do niej się odnoszą (poszukaj ich w necie). Jeżeli nie wierzy się w Boga, to nie będzie się na Jego pamiątkę niczego robić - to oczywiste.


Hmm... ja bym nie miał odwagi porównywać wagi spożycia mięsa w piątki, a współżycia homoseksualnego. Sama popatrz:


Współżyjący homoseksualiści nie posiądą królestwa Bożego o ile się nie nawrócą. To jest grzech ciężki i ma ciężką materię. Nie sądzę, aby zjedzenie mięsa w piątek miało aż tak ciężką materię - to jest intuicyjne.


Kościół ma prawo głosić swoje poglądy, tak samo Żydzi mają do tego prawo. Wręcz ma taki obowiązek jeśli to dotyczy grzechu ciężkiego. Tylko nie przesadzałbym w słowach - nikt nie potępia ludzi, a ich grzechy. Oni mogą być potępieni jedynie w dniu sądu i jedynie przez Boga. Mogą ich jednak przed tym ostrzegać (nawet niewierzących).

A jak zatem ich traktujesz?

osobiscie nie rozumiem jak mozna miec cos przeciwko homosexualista.

jezus powiedzial: "kochaj blizniego swego jak siebie samego"
nie moj obowiazek ujest sadzic kogos. to sprawa boska.

dla mnie kazda osoba homosexualna jest taka sama jak ludzie z orientacja heterosexualna.

tylko dlatego, ze ktos ma sex z osoba wlasnej plci mam go traktowac inaczej? ja nie musze tego rozumiec czy wrecz praktykowac ale czemu mam nie akceptowac?

jesli ktos jest inny musi byc dyskryminowany?
nie tylko nie jestem homosexualista ale tez nie potrafie spiewac czy to by znanczlo, ze musze w jakis tam sposob utrudniac zycie ludzia uzdolnionym muzycznie? w koncu muzycy sa inni niz ja!

Każdego człowieka traktuję z życzliwością. Generalnie jednak unikam takich ludzi.

Są to ludzie jak każdy inny... Mają prawo do własnych uczuć, do dzielenia sie nimi, to nie choroba, poprostu tacy są...

Czy dobrze pamiętam, ze jesteś pracownicą służby zdrowia? I twoja etyka zawodowa pozwala ci mieć taką opinię?

Co byś w takim razie zrobiła, gdyby do homoseksualizmu przyznał się ktoś z Twoich najbliższych przyjaciół lub bardzo bliski krewny? Też zaczęłabyś go unikac?
naprawiłam - mateola

Moja wypowiedź nie dotyczy pracy (lesbijek na sali porodowej i tak nie mam), jeśli miałabym udzielić pomocy medycznej- udzieliłabym jej . To co napisałam dotyczy życia codziennego. Napisałam generalnie, bo GENERALNIE unikam ludzi, którzy się afiszują ze swoim homoseksualizmem, typu dwaj panowie prowadzący perfumerię w jednym z centrów handlowych. Skąd mi to wiedzieć ilu homo przechodzi codziennie obok mnie? Nic do nich nie mam ale jeśli obnoszą się ze swoją orientacją obściskując się w tramwaju to przechodzę do drugiego wagonu.
Co bym zrobiła gdyby ktoś bliski okazał się homo? Nie wiem, kochałabym go dalej ale nie bałabym się powiedzieć, że nie toleruję jego sposobu życia.

To tam gdzie mieszkasz lesbijki nie zachodzą w ciążę?

Temat brzmi "Pary seksualne w oczach katolikow",

pytanie jest wiec do katolikow, dlaczego wiec niekatolicy sie wypowiadaja? Chca spojrzec oczami ludzi wierzacych, a czy to mozliwe? A moze wiedza lepiej, niz my katolicy jakie mamy na te kwestie spojrzenie?
Jezeli ktos pyta o cos ateiste, to ja sie nie wypowiadam.

Z punktu widzenia religijnego homoseksualizm jest cytujac Biblię obrzydliwoscia w oczach Pana,przyklad Sodomy i Gomory.Chrystus kocha
wszystkich co nie oznacza ,ze pederastia nie jest grzechem.
Z punktu widzenia medycznego do niedawna uzywano okreslenia zboczenie usunietego obecnie ze wzgledu na poprawnosc polityczna,a nie jakies nowe odkrycia.Danie tym ludziom dzieci do adopcji byloby w moich oczach zbrodnia wobec tych dzieci.

Jeżeli chodzi o to co sądze na temat par homoseksualnych jako katolik, to jest to zło, bardzo konkretne odstępstwo od Boga, pary homoseksualne to ludzie którzy żyją w konkretnym grzechu i wielkim nieszczęściu, mimo że o tym nie wiedzą.
Nie akceptuję związków homoseksualnych, jako katolik nie mogę tego robić, ale....szanuje człowieka, nie przekreślam nikogo, nie przekreślam homoseksualistów, same skłonności nie są grzechem i złem, nie mam nienawieści do takich ludzi, wręcz przeciwnie ale nie popieram związków homoseksualnych, i nigdy nie będę popierał, takie związki są od Demona i uderzają w rodzinę, rodzina chrześcijańska to związek kobiety i męszczyzny oraz ich dzieci, związki homoseksualne nie są żadną rodziną ale wielkim nieszczęsciem danych osób żyjących w takiej sytuacji.

Są ok. Szczególnie lesbijki.